W marcu 1681 roku król Anglii Karol II (1630-85) nadał Williamowi Pennowi (1644-1718), dżentelmenowi i Kwakrowi, prawo własności kolonii na kontynencie północnoamerykańskim. Chociaż zarówno angielska Polityka kolonialna, jak i Organizacja Society of Friends, znana jako kwakrzy, były w toku w latach 1682-1701, pod wieloma względami wzorzec rozproszonych gospodarstw i tolerancji religijnej, który rozwijał się w Pensylwanii w tych wczesnych latach, stał się wzorem dla amerykańskiego stylu życia.

William Penn otrzymał hojną dotację gruntową od króla Anglii Karola II na utworzenie osady kwakrów w Ameryce Północnej. Dotacja uregulowała stary dług króla wobec Ojca Penna. (Historical Society of Pennsylvania)

dotacja Penna uregulowała stary dług należny królowi ojcu Penna, admirałowi Williamowi Pennowi (1621-70). Karta króla do Penn ustanowiła północną granicę Pensylwanii na 42 stopniach szerokości geograficznej północnej (granica z Nowym Jorkiem), a wschodnią granicę na rzece Delaware (granica z New Jersey), podczas gdy zachodnia granica była nieokreślona. Nazwany na cześć admirała, jak również dla lasów, które obejmował (lasy Penna), nowy grant różnił się formą i treścią od tych oferowanych właścicielom innych kolonii. W ramach systemu własnościowego beneficjent uzyskał od króla statut i założył kolonię na własne ryzyko. Korona traktowała go jako posiadłość feudalną, dotację równoznaczną z niezależną suwerennością ograniczoną jedynie lojalnością wobec króla. Właściciele mogli przyznawać tytuły, mieli wyłączną władzę do inicjowania prawa, nakładania podatków, pieniędzy na monety, regulowania handlu, mianowania urzędników prowincjonalnych, administrowania sprawiedliwością, udzielania ułaskawienia, prowadzenia wojny, wznoszenia dworów i kontrolowania ziemi i dróg wodnych.

zanim Penn otrzymał swoją „prawdziwą i absolutną własność Pensylwanii”, uprawnienia nadane właścicielom stały się znacznie bardziej ograniczone. Nadal miał pełną kontrolę nad przyznaniem ziemi: w potocznym języku tego okresu poniżej 100 akrów stanowiło Gospodarstwo rolne, między 100 a 1000 akrów plantacja, a ponad 1000 akrów Dwór. Posiadacze większych działek mogli z kolei sprzedawać je lub wynajmować jako mniejsze gospodarstwa. Właściciel nie miał już jednak prawa do nadawania tytułów szlacheckich i musiał przedkładać prawa prowincjonalne królowi do zatwierdzenia, uznawać prawo Parlamentu do opodatkowania Kolonii, utrzymywać agenta prowincjonalnego w Londynie i przedstawiać wszystkie prawa Pensylwanii „wolnomularzom” lub „ich delegatom” do zatwierdzenia. Najbardziej rozczarowująca dla Penna była dodana klauzula, która dawała ustanowionemu Kościołowi Anglii biskupowi Londynu prawo do mianowania anglikańskiego Duchownego w Pensylwanii. Penn rekrutował osadników, głównie kwakrów, ale także mennonitów i innych pietystów, z szeroko rozproszonych części Wielkiej Brytanii i Europy i uważał tę klauzulę za czyniącą z nich ” dysydentów we własnym kraju.”Jednakże, ponieważ jego pierwszy kodeks prawny gwarantował wolność religijną od kar prawnych i kar, które hamowały praktykę Kwakryzmu i innych odmiennych grup chrześcijańskich w Anglii, nadal możliwe było promowanie Pensylwanii jako schronienia religijnego dla prześladowanych.

w lipcu 1681 Penn wydał swoje pierwsze warunki lub „koncesje” dla „poszukiwaczy przygód i nabywców”, które określały specyfikacje dla wielkiego miasta nad rzeką, przewidywały Badania Dróg, związane z przyznaniem miejskich gruntów dworom wiejskim i zakładały miasta. Plan Penna dla Pensylwanii był wyjątkowy wśród kolonialnych RAM rządowych, ponieważ zawierał kilka przepisów, które wymagały, aby” tubylcy „byli traktowani na równi z osadnikami, zarówno ekonomicznie, jak i prawnie, oraz że” nikt nie będzie. . . słowem, uczynkiem, zniesławieniem lub błędem każdego Indianina.”

pierwsza rama rządu

Penn w maju 1682 r.przedstawił pierwszą ramę rządu, która określała formę i kształt rządów w nowej kolonii. Sam rząd miał składać się z gubernatora, Rady prowincjonalnej i Zgromadzenia Ogólnego wybranego przez wolnomularzy, którzy zostali zdefiniowani jako ci, którzy mieszkali w prowincji, byli wolni od niewoli, posiadali i uprawiali część swojej ziemi oraz płacili rządowi podatek.

tradycyjna historia pokojowego Traktatu Williama Penna z Lenape jest przedstawiona na tym obrazie, Traktat Penna z Indianami, autorstwa Benjamina Westa. Pennsylvania Academy o The Fine Arts

dwadzieścia trzy statki z osadnikami przybyły do nowej kolonii między grudniem 1681 a grudniem 1682. „Welcome”, William Penn na pokładzie, wylądował 28 października 1682 roku. W ciągu dwóch lat do Pensylwanii przybyło 50 statków przewożących 600 inwestorów i 4000 osadników. Penn i jego koloniści wkroczyli na ziemie zamieszkane przez rdzennych Amerykanów i europejskich osadników, którzy zapewnili żywność i schronienie przybyszom, pozwalając nowej kolonii uniknąć „głodu”, który był losem innych wcześniejszych kolonii na północy i południu. W tym Europejczycy, którzy osiedlili się w zachodnim New Jersey w 1670 roku, było około 2500 Indian Lenape i 3000 Europejczyków po obu stronach rzeki Delaware, gdy koloniści Penn przybyli.

mieszkańcy byli zróżnicowani, w tym Lenapowie, od których Penn zakupił ziemię na zachodnim brzegu rzeki. Wśród europejskich mieszkańców znaleźli się Holendrzy, którzy w 1624 r.założyli w tym rejonie punkt handlowy, a także Szwedzi i Finowie, którzy w 1638 r. stworzyli pierwszą stałą osadę nowej Szwecji. Większość z tych osadników mieszkała na obszarze od późniejszej Filadelfii do New Castle w Delaware. Holendrzy podbili nową Szwecję w 1655 roku, a następnie, po zwycięstwie Anglii nad Holendrami w 1664 roku, brat króla Karola, Jakub, książę Yorku (1633-1701) objął władzę nad zachodnim brzegiem rzeki Delaware.

w 1682 roku Penn podzielił ziemie wzdłuż rzeki Delaware na hrabstwa Chester, Filadelfia i Bucks, mianując kolonistów do służby w każdym sądzie hrabstwa i administrowania samorządem lokalnym. Aby umożliwić Pensylwanii ujście do morza, w tym samym roku Penn wydzierżawił od księcia Yorku ziemie na południe od hrabstwa Chester na zachodnim brzegu Zatoki Delaware, wyznaczając granicę „trzech dolnych hrabstw” (później stanu Delaware) dwanaście mil na północ od New Castle. Statut Pensylwanii i dzierżawa trzech dolnych hrabstw pozostawały jednak odrębnymi jednostkami, wymagając jednak zgody jednego zgromadzenia, które spotykało się na przemian w Filadelfii i New Castle. Do 1704 roku niedogodności tego układu doprowadziły do wzajemnego porozumienia o utworzeniu odrębnych zgromadzeń i uchwalaniu ustaw oddzielnie, chociaż nadal dzielili się gubernatorem. Granica między Pensylwanią a Delaware nie została w rzeczywistości ustalona aż do połowy XVIII wieku, wraz z rysunkiem linii Mason-Dixon, która również uregulowała granicę z Maryland.

„Święty eksperyment” nie zmaterializował się

nadzieja Penna na „Święty eksperyment”—w którym Pennsylvanianie radzili sobie dobrze ekonomicznie, czyniąc dobro moralnie i religijnie—nie zmaterializowała się. Landing gentleman investors w ogóle nie wyemigrowali, a ich inwestycje poszły źle. Towarzystwo wolnych handlowców w ciągu kilku lat zbankrutowało. Sam Penn nigdy nie osiągnął oczekiwanych zysków. Chociaż żył do 1718 roku, w Pensylwanii spędził tylko cztery lata (1682-84 i 1699-1701). Borykał się z problemami osobistymi i finansowymi i musiał pozostać w Anglii, aby spróbować je rozwiązać. Spędził trochę czasu w więzieniu dla dłużników.

pierwsi przybysze, którzy prosperowali, byli głównie rolnikami z północno-zachodniej Anglii, obszaru rozproszonych gospodarstw, wraz z miejskimi rzemieślnikami i robotnikami, wielu z nich z Niemiec i Holandii. Osadnicy pochodzili także z Irlandii, Szkocji, Walii oraz Londynu i okolic. W 1690 roku liczba mieszkańców kolonii wynosiła około 11 500, a w Głównym Mieście, Filadelfii około 2000. Dziesięć lat później Kolonia liczyła blisko 18 000 mieszkańców, a Filadelfia ponad 3 000. Towarzystwo Przyjaciół nigdy nie zostało ustanowione jako oficjalna religia Kolonii, a kwakrzy zawsze byli mniejszością, chociaż ich wpływ był dominujący zarówno w rządzie, jak i wczesnym społeczeństwie.

Mapa Pensylwanii Thomasa Holme ’ a z 1687 r. pokazuje traktaty pierwszych nabywców. (Library Company of Philadelphia)

podczas gdy religia nadal motywowała wielu osadników, o wiele więcej było przyciąganych przez bogate pola uprawne i ich dostępność. Pragnienie bogactwa skłoniło do sprowadzenia niewolników europejskich i zniewolonych Afrykanów. Penn wyobrażał sobie kolonię miasteczek, gdzie farmy produkowałyby plony i zwierzęta potrzebne do zasilania lokalnych ośrodków rządowych, religijnych, przemysłowych i handlowych. Natomiast Mapa Pensylwanii Thomas Holme z 1687 r.wskazuje, że niemal od początku rozproszone gospodarstwa rolne stały się wzorem osadnictwa dla trzech hrabstw. Tartak, młyny do produkcji mąki i wydobycie żelaza, a także małe manufaktury dla tekstyliów, papieru i druku rozpościerały się na wsi od 1690 roku. jednak w 1701 roku Filadelfia stała się przedmiotem handlu, produkcji i życia obywatelskiego, wykazując większość atrybutów kompleksu miejskiego i wysysając witalność z potencjalnych ośrodków miejskich.

walijscy i niemieccy osadnicy, otrzymujący Duże dotacje tuż za Filadelfią, podjęli najbardziej zdecydowane wysiłki, aby utrzymać swoją tożsamość. Kwakrzy walijscy w Traktacie walijskim (1684) wyróżniali się próbami utrzymania własnych społeczności z prawem do posiadania przyległych własności, ograniczania działalności kogokolwiek w ich granicach i rządzenia sobą na swój stary sposób. W ciągu roku jednak asymilacja z angielskimi Kwakrami i Anglikańskimi osadnikami opanowała Walijczyków, a Trakt przetrwał głównie w walijskich nazwach, takich jak Bala Cynwyd i Bryn Mawr.

Germantown to unikat

Dom przedstawiony na tej pocztówce z początku XX wieku został zbudowany na miejscu domu Thones Kunders, gdzie odbyło się pierwsze spotkanie Towarzystwa Przyjaciół Germantown i gdzie został napisany pierwszy formalny protest przeciwko niewolnictwu w Ameryce Północnej.(Library Company of Philadelphia)

sytuacja Germantown była wyjątkowa w latach założenia Pensylwanii. Przez pewne zamieszanie Penn przyznał to samo terytorium zarówno grupie Holenderskich kwakrów, jak i niemieckiej Kompanii ziemskiej Frankfort, której prawnym agentem był Franciszek Daniel Pastorius (1651-1720). Przybyli w tym samym czasie w 1683 roku. Ponieważ Pastorius był jedynym członkiem firmy, który wyemigrował, stał się de facto przywódcą holenderskiej grupy, rozdzielając ziemię i kierując rządem. W 1684 roku terytorium nabrało swojej nazwy, ponieważ zostało zalane przez niemieckich imigrantów z wielu sekt religijnych. Rzemiosło mieszkańców i rozmieszczenie Ziemi Germantown w małych partiach ciągniętych wzdłuż autostrady prowadzącej z Filadelfii do zaplecza tworzyło miniaturowy ośrodek miejski. Został wyczarterowany jako gmina, ale niepowodzenie osadników w wykonywaniu funkcji rządowych doprowadziło do utraty tego statusu w 1707 roku. Spotkanie kwakrów zachowało wiele swoich niemieckich przekonań, co doprowadziło do protestu przeciwko niewolnictwu w 1688 roku i rozłamu w samym spotkaniu w związku z kontrowersjami Keithiańskimi w 1690 roku.

od czasu pierwszego „rama rządu i prawa uzgodnionego w Anglii” w 1682 roku, frakcje osadników były niezadowolone z jego warunków i były wielokrotnie zastępowane lub zmieniane—w 1683, 1684 i 1691. Kolonia została odebrana Penn w 1693 pod zarzutem zdrady związku z Jakubem II, ale powróciła do niego w 1695, inicjując kolejny statut w 1696.

William Penn wynajął ten dom przy 100 bloku Second Street podczas swojego drugiego pobytu w Pensylwanii w latach 1699-1701. To tutaj napisał ostateczną kartę przywilejów. (Historical Society of Pennsylvania)

ostateczna Karta przywilejów została przyznana w 1701 roku, ponieważ starsze ramy zostały uznane za „nie tak odpowiednie do obecnej sytuacji mieszkańców” i pozostały w mocy aż do rewolucji amerykańskiej. Każda rama stopniowo zwiększała uprawnienia wybranego zgromadzenia i teraz otrzymała więcej przywilejów niż jakikolwiek inny organ ustawodawczy w koloniach angielskich, niewątpliwie więcej niż sam Penn pierwotnie zamierzał. Jednoizbowy legislatur z jego Zgromadzeniem wybieranym corocznie mógł inicjować Ustawodawstwo i prowadzić własne sprawy, ale właściciel lub jego gubernator zachował prawo do weta.

co najistotniejsze, pierwsza klauzula karty przywilejów powtórzyła zaangażowanie Pensylwanii w wolność religijną—wolność kultu dla wszystkich, którzy „uznają jednego Boga Wszechmogącego” bez uczestnictwa lub przynależności do ciała religijnego, oraz zdolność do służby w urzędzie przez wszystkich, którzy wierzyli w Jezusa Chrystusa i byli gotowi potwierdzić, jeśli nie przysięgać, wierność rządowi. Afirmacja była ważna dla kwakrów, którzy odmówili złożenia przysięgi. Wraz z Rhode Island i kilkoma innymi koloniami Pensylwania była pionierem rozdziału religii i rządu w koloniach amerykańskich.

Stephanie Grauman Wolf jest stypendystką McNeil Center for Early American Studies na University of Pennsylvania i autorką książki „As Various As their Land: the Everyday Lives of Eighteenth-Century Americans”.

Copyright 2016, Rutgers University

Related Reading

Kolekcje

miejsca do odwiedzenia