kilka lat temu moja córka przestała ze mną rozmawiać. Moje jedyne dziecko. To było niespodziewane. Nie wierzy, że ją ogromnie kocham i szanuję. Tak, celowo używam czasu teraźniejszego. Z tego co wiem, ma 30 lat, jest mężatką, odnosi sukcesy, być może jest szczęśliwa, ma psa, którego uwielbia i może już ma swoje pierwsze dziecko-mojego pierwszego wnuka. Ale nie wiem. Nigdy się nie dowiem.

mówiłem o tym wielu moim bliskim przyjaciołom. Większość to matki. Zaskoczyło mnie to, że ich reakcje były podobne. Szok, potem czasami łzy, po czym przyznanie się, że kiedyś był bolesny dystans do własnej córki. Najwyraźniej to nie było takie rzadkie.

wielu powiedziało, że powinienem zrobić wszystko, co możliwe, aby ją przywrócić. Próbowałem. Leciałem z Meksyku do Stanów, żeby się z nią zobaczyć, ale ona nie widziała mnie twarzą w twarz. Postawiła mi pięciopunktowe ultimatum i musiałem zgodzić się na wszystkie jej punkty, zanim rozważy spotkanie ze mną. Natychmiast zgodziłem się na trzy, ale zawahałem się co do dwóch ostatnich. Ostatnie punkty polegały na przyznaniu, że byłem emocjonalnie obraźliwy dla niej i że moje komplementy, których było wiele, były odwrócone.

to pierwsze omówię za chwilę. Jeśli chodzi o tę ostatnią, każdy komplement i wdzięczny komentarz, który kiedykolwiek zrobiłem o niej, był całkowicie odzwierciedlający to, co do niej czuję i nigdy nie cofnąłbym jednego z nich. Wyobrażałem sobie mojego zmarłego ojca, którego uwielbiałem, będąc na moim miejscu. Zgodziłby się na wszystkie pięć punktów. Z czasem złamałoby mi to serce.

Trudno to usłyszeć. Nigdy na nią nie krzyczałem. Nigdy jej nie lał, ani nie lekceważył przed moimi przyjaciółmi. Byłam zbyt wrażliwa i zbyt dobrze pamiętałam, jak żartobliwe drwiny moich starszych przyjaciół uszkodziły moją samoocenę, aby jej to zrobić. Ale byłem młodym ojcem, 24 lata-emocjonalnie 17 lat-wrzuconym w bardzo trudną sytuację. Jestem gotów przyznać, że popełniłem błędy. Takie, które wszyscy rodzice robią bez złośliwości. Karmienie dziecka godzinę później niż zwykle, zapominając dać im pieniądze na dzień zdjęć. Kiedy uczyłem ją jeździć na rowerze, zapomniałem nauczyć ją obsługi hamulców. Byłem okropny w robieniu jej kucyka. Ale nigdy nie skrzywdziłem jej celowo.

był taki jeden dzień. / Align = „right” / 10 maja 2014 Chciałbym wrócić i zmienić ten dzień na zawsze. Często komentowałam, że dzień jej narodzin był najlepszym dniem w moim życiu. Żadnych rodzicielskich bzdur. Naprawdę tak było I miałem kilka wspaniałych dni. Ale 10 maja 2014 roku był najgorszym dniem w moim życiu. Miałem też kilka okropnych dni, ale żaden się do tego nie zbliżył.

Pozwól mi wyjaśnić. Przez ostatnie 42 lata chorowałem na młodzieńczą padaczkę miokloniczną. Postać padaczki, która jest uleczalna, ale nieuleczalna. Począwszy od jesieni 2012 roku, zacząłem zauważać dramatyczny wzrost mojej aktywności napadowej. Po wielokrotnych zmianach leków i dawkowania, przepisano mi Keppra jako dodatek do mojego innego leku przeciwpadaczkowego około 6 maja 2014 roku. Nie wiedziałem zasadniczo nic o Keppra i nie dostarczono żadnych informacji, z wyjątkiem dawkowania i powodzenia. Każdy lek przeciwpadaczkowy ma poważne skutki uboczne. Keppra może mieć najgorsze. Jak wkrótce doświadczyłem i jak tysiące innych może łatwo zaświadczyć, Keppra często prowadzi do bardzo poważnych wahań nastroju.

10 maja Obudziłem się trzęsąc się w moim mieszkaniu. Natychmiast wyszedłem na ulicę w piżamie i boso (to niespotykane w Mexico City)i zacząłem witać pracowników biurowych pędzących do mielenia. Poszedłem odwiedzić przyjaciół, którzy dzielili klinikę weterynaryjną i na przemian śmiali się i płakali, podczas gdy moja rozmowa nie miała sensu. Tak nagle, jak przybyłem, chciałem odejść. Następnie wróć i uruchom cały proces ponownie. Rocio, jeden ze wspomnianych przyjaciół, odprowadził mnie do domu, ale byłem człowiekiem na misji.

wraz z upływem dnia zacząłem pisać maile i zacząłem mieć myśli samobójcze. Przekonałem się, że tego wieczoru zakończę swoje życie. Bez powodu. Potem zadzwoniłam do córki i poprosiłam o rozmowę z jej mężem, zięciem. Pamiętam około dwóch minut rozmowy, choć była ona znacznie dłuższa. Wiedząc, że nie jestem już dla tego świata, powiedziałem mu to, czego nigdy nie wolno jej wspominać. Jeśli myślisz, że sekretem było to, że wykorzystałem seksualnie moją córkę, to jesteś daleko od celu.

ale Tej nocy-tej pod wpływem narkotyków, kiedy zachowywałem się wbrew moim życzeniom i poza kontrolą-straciłem osobę, którą kocham najbardziej. Wysłałem jej serdeczne przeprosiny i artykuły wyjaśniające skutki uboczne Keppry. Dwa razy podróżowałem do Teksasu, by wyleczyć tę ranę, ale wszystko się nie udało.

od razu zacząłem badać Kepprę i jej skutki uboczne i po przeżyciu najgorszych 10 dni w moim życiu, zasadniczo zmusiłem neurologa do jak najszybszego usunięcia mnie z niego. Tydzień później ataki paniki ustały. Moi przyjaciele i rodzina powiedzieli, że wróciłem do bycia sobą. Na koniec straciłem córkę, dziewczynę, którą bardzo kochałem i kilku przyjaciół. Jedyne pocieszenie, jakie mam, to wspólnota epileptyków, którzy przeszli przez podobne sytuacje. I że żyję.

moja córka ma na imię Laura. Może jestem uprzedzony, ale ona jest najcudowniejszą, najpiękniejszą, inteligentną, kreatywną dziewczyną, a teraz kobietą, jaką znam.

Nie wiem, czy kiedykolwiek ją jeszcze zobaczę, czy nawet usłyszę jej głos. Poprosiła o czas, a ja zgodziłem się dać jej przestrzeń, której potrzebuje. To w zasadzie poza moją kontrolą. Zdecydowałem, że dam sobie radę, jeśli już jej nie zobaczę. Oczywiście tęskniłbym za nią i za szansą bycia dziadkiem.

Ale byłem świetnym tatą. Czytam jej historie każdej nocy. Regularnie zabierał ją do parku. Odpowiedziałem szczerze na każde jej pytanie. Tańczyłem z nią na festiwalach muzycznych. Mówiła: „kocham twój szalony taniec, Tatusiu!”Lista jest długa. Jeśli moje życie polega na aktywnym byciu ojcem przez 28 lat, to jestem zadowolony z tego, jak to zrobiłem.

David Salas Mayaudon jest pseudo-światowym podróżnikiem, który jest zdolny do popełniania wielu wstydliwych niewinnych błędów w zbyt wielu kulturach.