dni poprzedzające egzekucję Marii Antoniny były rozdzierające. Została uwięziona, znosiła zarzuty kazirodztwa, a jej włosy z dnia na dzień stały się białe z szoku.

Maria Antonina: samo imię skazanej na zagładę królowej Francji, ostatniej z Ancien Régime, wywołuje władzę i fascynację. Na tle biedy XVIII-wiecznej Francji, pięć sylab przywołuje chmurę odpustów w pastelowych kolorach, absurdalnych mód i okrutnej frywolności, jak rokokowy obraz ożywający.

prawdziwe życie i śmierć Marii Antoniny jest z pewnością równie fascynujące. Spadając z Olimpu na Ziemi Wersalu do skromnej celi Conciergerie i ostatecznie szafotu Kata, ostatnie dni ostatniej prawdziwej królowej Francji były pełne upokorzenia, degradacji i krwi.

życie w Conciergerie

życie Marii Antoniny w Conciergerie nie mogło być bardziej oderwane od jej luksusowego życia w Wersalu. Dawniej siedziba władzy francuskiej monarchii w średniowieczu, imponujący gotycki pałac władał na Île de la Cité w centrum Paryża jako centrum administracyjne, część więzienia za panowania Burbonów (dynastii jej męża).

ostatnie 11 tygodni jej życia spędziła w skromnej celi w Conciergerie, z których większość prawdopodobnie spędziła zastanawiając się nad kolejami, jakie jej życie — i Francja — zajęło, aby sprowadzić ją z wierzchołka świata na ostrze gilotyny.

Maria Antonina nie była nawet Francuzką. Urodziła się jako Maria Antonia w Wiedniu w 1755 r. jako cesarzowa Maria Austriacka, młoda księżniczka została wybrana na żonę delfina Francji, Ludwika Augusta, gdy jej siostra znalazła nieodpowiedniego partnera. Przygotowując się do wstąpienia na bardziej formalny Francuski Dwór, wychowawca pouczył młodą Marię Antonię, uznając ją za” inteligentniejszą, niż się powszechnie przypuszcza”, a jednocześnie ostrzegł, że ” jest raczej leniwa i niezwykle frywolna, trudno ją uczyć.”

lata poprzedzające śmierć Marii Antoniny

Maria Antonina przyjęła frywolność, która przyszła do niej tak naturalnie, w sposób, który wyróżniał się nawet w Wersalu. Cztery lata po wejściu do serca francuskiego życia politycznego, ona i jej mąż stali się jej przywódcami, gdy zostali koronowani na króla i królową w 1774 roku.

miała zaledwie 18 lat i była sfrustrowana przez jej i jej męża przeciwne osobowości. „Moje gusta nie są takie same jak u króla, który interesuje się tylko polowaniem i jego obróbką metali”, napisała do przyjaciela w 1775 roku.

Wersal, dawna siedziba monarchii francuskiej.

Maria Antonina rzuciła się w ducha francuskiego dworu — hazardu, imprezowania i zakupów. Te odpusty przyniosły jej przydomek „Madame Déficit”, podczas gdy zwykli mieszkańcy Francji cierpieli z powodu złej gospodarki.

mimo że była lekkomyślna, znana była również z dobrego serca w sprawach osobistych, adoptując kilkoro mniej szczęśliwych dzieci. Lady-in-waiting and close friend even remained: „Była tak szczęśliwa w czynieniu dobra i nienawidziła przegapić żadnej okazji, aby to zrobić.”

monarchia i rewolucja

jakkolwiek delikatne było jej serce jeden na jednego, podklasa Francji rosła, aby uważać ją za kozła ofiarnego dla wszystkich chorób Francji. Ludzie nazywali ją L ’ Autrichienne (sztuka o jej austriackim pochodzeniu i chienne, francuskie słowo oznaczające sukę).

„afera z diamentowym naszyjnikiem” jeszcze pogorszyła sprawę, gdy samozwańcza Hrabina oszukała kardynała, aby kupił wygórowany kosztowny naszyjnik w imieniu królowej-mimo że królowa wcześniej nie chciała go kupić. Kiedy w 1785 roku rozeszły się wieści o klęsce, a ludzie myśleli, że Maria Antonina próbowała zdobyć 650-diamentowy naszyjnik, nie płacąc za niego, jej chwiejna reputacja została zrujnowana.

Wikimedia CommonsA duży i drogi naszyjnik z mroczną historią był klęską PR dla francuskiej monarchii.

zainspirowani rewolucją amerykańską — i faktem, że król Ludwik XVI wprowadził Francję w depresję ekonomiczną, częściowo płacąc za wsparcie Amerykanów — Francuzi pragnęli buntu.

nastało lato 1789 roku. Paryżanie szturmowali Więzienie w Bastylii, uwalniając więźniów politycznych od symbolu władzy Ancien Régime. W październiku tego roku, ludzie zamieszki o wygórowane ceny chleba, maszerując 12 mil od stolicy do Złotych bram Wersalu.

legenda głosi, że przerażona Maria Antonina oczarowała głównie kobiecą mafię z balkonu, kłaniając się im z góry. Groźby motłochu zamieniły się w okrzyki ” Niech żyje królowa!”

ale królowa nie była ukojona. – Zmuszą nas do wyjazdu do Paryża, króla i mnie-powiedziała-poprzedzone głowami naszych ochroniarzy na szczupakach.”

; członkowie tłumu, niosąc szczupaki zwieńczone głowami Gwardii Królewskiej, pojmali rodzinę królewską i zabrali ich do pałacu Tuileries w Paryżu.

Wikimedia CommonsMarie Antoinette stanęła przed Trybunałem rewolucyjnym w dniach poprzedzających jej śmierć.

para królewska nie została oficjalnie aresztowana, aż do katastrofalnego lotu do Varennes w czerwcu 1791 roku, w którym szalona Ucieczka rodziny królewskiej do wolności w kontrolowanej przez Austrię Holandii rozpadła się dzięki kiepskiemu wyczuciu czasu i zbyt dużemu (i zbyt rzucającemu się w oczy) powozowi konnemu.

21 grudnia 1792 Zgromadzenie Narodowe oficjalnie ogłosiło Francję republiką. Był to gwałtowny (choć chwilowy) koniec francuskiej monarchii, która rządziła Galą, reprezentując upadek prawie tysiąclecia.

śmierć Marii Antoniny

w styczniu 1793 roku król Ludwik XVI został skazany na śmierć za spiskowanie przeciwko państwu. Pozwolono mu spędzić kilka krótkich godzin z rodziną, aż do egzekucji przed 20-tysięcznym tłumem.

Maria Antonina w międzyczasie była jeszcze w otchłani. Na początku sierpnia została przeniesiona ze świątyni do Conciergerie, znanej jako „przedsionek na gilotynę”, a dwa miesiące później postawiono ją przed sądem.

Wikimedia Commons ostatnim Pałacem Marii Antoniny było więzienie Conciergerie w Paryżu.

miała zaledwie 37 lat, ale jej włosy już się bielały, a jej skóra była równie blada. Mimo to została poddana 36-godzinnemu procesowi, który trwał zaledwie dwa dni. Prokurator Antoine Quentin Fouquier-Tinville zamierzał oczernić jej postać, aby każde przestępstwo, o które została oskarżona, wydawało się bardziej wiarygodne.

tak więc proces rozpoczął się bombą: Według Fouquier-Tinville, jej ośmioletni syn, Louis Charles, twierdził, że uprawiał seks z matką i ciotką. (W rzeczywistości historycy uważają, że zmyślił historię po tym, jak jego strażnik przyłapał go na masturbacji.)

Maria Antonina odpowiedziała, że „nie wie” o zarzutach, a prokurator ruszył dalej. Ale kilka minut później członek jury zażądał odpowiedzi na to pytanie.

„Jeśli nie odpowiedziałem, to dlatego, że natura sama odmawia odpowiedzi na takie zarzuty postawione matce” – powiedziała była królowa. „Apeluję do wszystkich obecnych tu matek-czy to prawda?”

jej opanowanie w sądzie mogło zachęcić ją do słuchania, ale nie uratowało jej to przed śmiercią: we wczesnych godzinach 16 października została uznana za winną zdrady stanu, wyczerpania skarbu Narodowego i spisku przeciwko bezpieczeństwu państwa. Pierwszy zarzut wystarczyłby, by wysłać ją na gilotynę.

jej wyrok był nieunikniony. Jak ujął to historyk Antonia Fraser: „Maria Antonina została celowo ukierunkowana w celu związania Francuzów w rodzaj więzów krwi.”

krótko przed spotkaniem z gilotyną, większość jej śnieżnobiałych zamków została odcięta.

o godzinie 12:15 stanęła na rusztowaniu, aby przywitać Charlesa-Henriego Sansona, osławionego kata, który właśnie ściął jej męża 10 miesięcy wcześniej.

chociaż człowiek w czarnej masce był wczesnym zwolennikiem maszyny gilotynowej, prawdopodobnie nigdy nie marzył, że będzie musiał użyć jej u swojego byłego pracodawcy, królowej Francji.

Maria Antonina, odziana w prostą Biel, tak odmienną od jej charakterystycznych, pudrowo-niebieskich jedwabiów i satynów, przypadkowo nadepnęła na stopę Sansona. Wyszeptała do mężczyzny:

„Przepraszam pana, nie chciałam.”

to były jej ostatnie słowa.

Po upadku ostrza, Sanson podniosła głowę do ryczącego tłumu, który krzyknął ” Vive la République!”

szczątki Marii Antoniny zostały zabrane na cmentarz za kościołem Medeleine około pół mili na północ, ale grabarze robili sobie przerwę na lunch. Dało to Marie Grosholtz-później znaną jako Madame Tussaud-wystarczająco dużo czasu, aby zrobić woskowy odcisk twarzy, zanim została umieszczona w nieoznakowanym grobie.

kilkadziesiąt lat później, w 1815 roku, młodszy brat Ludwika XVI ekshumował ciało Marii Antoniny i dokonał właściwego pochówku w Bazylice Saint-Denis. Wszystko, co z niej zostało, oprócz kości i niektórych siwych włosów, to dwie podwiązki w idealnym stanie.

po dowiedzeniu się o śmierci Marii Antoniny, przeczytaj o ucieczce Giacomo Casanovy z nieuchronnego więzienia lub o Ojcu chrzestnym sadyzmu: markizie de Sade.