żylaki są chorobą zwyrodnieniową i postępującą, która zwykle nie jest poważna, ale nieestetyczna i może powodować dyskomfort. W wielu przypadkach leczenie żylaków będzie paliatywne, to znaczy pomoże złagodzić objawy i zapobiec lub spowolnić jego postęp. W innych można je ostatecznie wyleczyć.

należy rozważyć leczenie w przypadku rozwiniętych żylaków, tych, które doprowadziły do zmian w skórze lub tłuszczu podskórnym oraz tych, w których należy uniknąć przyszłych powikłań (ryzyko zakrzepowego zapalenia żył, wrzodów lub krwawienia). Ze względów czysto estetycznych można leczyć żylaki lub pajączki.

w tej sekcji krótko opisano różne dostępne metody leczenia żylaków. Należy jednak pamiętać, że przed rozpoczęciem jakiejkolwiek terapii należy skonsultować się z wykwalifikowanym specjalistą, który doradzi najbardziej odpowiednie metody w każdym przypadku, ich zalety i wady oraz możliwe przeciwwskazania lub powikłania.

środki fizyczno-higieniczne

polegają na korekcji czynników, które prowadzą do powstania żylaków i są opisane w następnym rozdziale profilaktyki. Nie leczą żylaków, ale poprawiają objawy i zapobiegają rozwojowi powikłań. Należy kontrolować nadwagę i wykonywać ćwiczenia, które promują powrót żylny poprzez rozwój mięśni nóg. Ważna jest staranna higiena i nawilżenie skóry stóp. W większości przypadków zaleca się stosowanie elastycznych pończoch uciskowych.

leki na żylaki

istnieje wiele leków, które działają poprzez zwiększenie napięcia ściany żylnej lub poprawę reabsorpcji wysięku, a także inne leki, które pomagają złagodzić objawy lub leczyć powikłania. Są one głównie przydatne jako dodatkowe środki do innych metod leczenia.

wśród leków, które bardziej stosowane w leczeniu żylaków obejmują:

w celu zwiększenia napięcia żylnego

gdy żyły są podatne na żylaki, ich ściany rozszerzają się i osłabiają. Istnieją leki, które nadają sprężystość zmienionej ścianie i zmniejszają wynaczynienie osocza, białka lub wody w tkance otaczającej naczynia krwionośne, zapobiegają powstawaniu obrzęków i zmniejszają już istniejące, takie jak:

• ekstrakt z miłorzębu japońskiego.
• flawonoidy.
• Escina.
• ekstrakt Gotu Kola.
• ekstrakt z kasztanowca.
• trokserutyna.

miejscowe antykoagulanty

zapobiegają tworzeniu się skrzepów krwi, ułatwiając krążenie krwi i ograniczając lub usuwając nagromadzenie czerwonych krwinek w tkankach.

w leczeniu powikłań należy podawać inne leki, wśród których można wymienić:

• środki przeciwbólowe. Aby złagodzić ból.
• antybiotyki. Są one stosowane, gdy występuje jakakolwiek infekcja, a czasem jako wzmocnienie w leczeniu wrzodów.
• antykoagulanty. Oprócz miejscowych, jeśli istnieje ryzyko zakrzepów krwi, czasami konieczne jest ich stosowanie na poziomie ogólnym.
• środki przeciwzapalne. Aby zmniejszyć stan zapalny, albo z powodu obrzęku, albo z powodu innych powikłań.
• . Głównie do leczenia żylaków.
• kortykoidy. Są one wskazane, gdy występują zmiany skórne lub egzemy.
• diuretyki. Są one używane do usuwania płynów i zmniejszania obrzęku nóg i obrzęków, choć nie zawsze rozsądnie.

istnieje wiele innych leków, które mogą być stosowane (zawsze na receptę), w niektórych przypadkach, w leczeniu żylaków i w zależności od obecności lub braku innych procesów patologicznych, które pokrywają się u tego samego pacjenta.

operacja leczenia żylaków

tradycyjna lub stipping metoda

polega na usunięciu dotkniętych żył poprzez przecięcie ich między dwoma ligaturami na ich końcach i usunięcie ich przez pociągnięcie. Jego poboczne gałęzie są ekstrahowane za pomocą mikroincyz. Leczenie to stwarza szereg problemów, ponieważ z jednej strony wymaga znieczulenia ogólnego i wymaga dłuższego powrotu do zdrowia, az drugiej strony wyniki estetyczne nie są dobre, prowadzą do siniaków i bólów, a ponadto z czasem mogą pojawić się żylaki atakujące inne żyły.

ponadto usunięcie ogólnie żyły odpiszczelowej eliminuje możliwość późniejszego wykorzystania żyły odpiszczelowej do wykonywania innych interwencji, takich jak obejście. Czasami usunięcie żyły może spowodować uszkodzenie nerwu podskórnego, który biegnie obok niego, powodując parestezje.

mikrochirurgia

jest bardziej nowoczesną metodą, w której usuwane są tylko dotknięte ścieżki przy użyciu minimalnych nacięć Moderna.

ta metoda ma wiele zalet w porównaniu z tradycyjną chirurgią, ponieważ jest wykonywana w znieczuleniu miejscowym i nie wymaga pobytu w szpitalu, więc powrót do zdrowia jest prawie natychmiastowy, wynik estetyczny jest lepszy, a poprzez tłumienie tylko dotkniętych ścieżek, możliwość wykorzystania zdrowych miejsc do ewentualnego obejścia jest zachowana.

skleroterapia

polega na podrażnieniu wewnętrznych ścian żyły (śródbłonka), tak że zamyka się ona sama, pozostając stwardniała, to znaczy jako blizna bez krwi w środku, a zatem praktycznie niewidoczna.

twoim największym problemem jest możliwość, że jeśli stwardnienie nie jest całkowite, żyła może z czasem ponownie się otworzyć i pozwolić na przepływ krwi, chociaż postęp metod znacznie zmniejsza tę możliwość. Należy również zauważyć, że nie wszystkie żylaki można leczyć za pomocą tych metod.

stwardnienie można osiągnąć głównie na dwa sposoby:

• stwardnienie chemiczne: substancje chemiczne powodujące stwardnienie wstrzykuje się do żył. Można zastosować kilka rodzajów substancji:
• płyny: wprowadza się płynną substancję, która podrażnia ścianę żyły i powoduje jej stwardnienie.
• pianki: zwykle stosuje się te same produkty, co w poprzednim przypadku, ale w postaci piany, co powoduje zwiększenie powierzchni styku, a tym samym podrażnienie śródbłonka, a także mniejsze zużycie. Ponadto przy większym kontakcie stwardnienie będzie pełniejsze.
• Krioskleroza: substancja stwardniająca ochładza się do wielu stopni poniżej zera, co zwiększa jej drażniącą zdolność śródbłonka. Chociaż tę metodę należy traktować jako metodę mieszaną, ponieważ jest ona zarówno chemiczna (z powodu wstrzykiwanej substancji), jak i fizyczna (z powodu zimna).
• stwardnienie fizyczne: stwardnienie żyły zachodzi przy użyciu technik fizycznych, takich jak światło (fotoskleroza lub laserterapia) lub fale radiowe (Częstotliwość radiowa), które, działając na śródbłonek, dosłownie go spalają, powodując, że żyły praktycznie znikają. Zasadniczo różnią się dwa typy:

laser lub fotoskleroza

laser jest jednokolorową (monochromatyczną) wiązką światła, która jest specjalnie wychwytywana przez kolor. Komórki, które mają ten kolor, pochłaniają energię świetlną, są ogrzewane i ostatecznie rozkładane przez to ciepło, bez tego zniszczenia wpływającego na otaczającą tkankę. Podczas laserowego leczenia żylaków czerwone krwinki nagrzewają się, a przenosząc to ciepło do śródbłonka, powodują stwardnienie.

można wyróżnić kilka sposobów zastosowania lasera:

• Laser powierzchniowy: nakładany na zewnątrz, przez skórę. Jest stosowany głównie w leczeniu żylaków i pajączków oraz małych żył powierzchownych. Jest przeciwwskazany dla osób o ciemnej skórze, w leczeniu antykoagulantami i tych, którzy mają tendencję do zwiększonego gojenia.
• Endolaser lub laser wewnętrzny: do żyły wstrzykuje się cienkie włókno optyczne, które podczas podróży zamyka dotkniętą żyłę. Nie pozwala na stosowanie go w nadmiernie krętych żyłach i niektórych innych przypadkach.
• terapia fotodynamiczna: jest to metoda, w której zewnętrzny Laser łączy się ze stwardnieniem chemicznym, stosując produkt jako substancję stwardniającą, która znacznie poprawia wydajność lasera, umożliwiając jego zastosowanie na dużych żyłach krętych bez uszkodzenia skóry.

częstotliwości radiowe

wykorzystuje się fale radiowe, które poprzez wprowadzenie do żyły cewnika z dwoma biegunami, które przenoszą energię cieplną na ścianę śródbłonka, powodują zamknięcie żył. Nie może być stosowany na bardzo krętych żyłach.