Jeśli planujesz wyjazd na Maui, lub jeśli kiedykolwiek byłeś na Maui, są szanse, że masz pewien zestaw oczekiwań dotyczących tego, jaki będzie twój czas. Valley Isle słynie z klimatu, doskonałych plaż, nurkowania z rurką, wyluzowanego stylu życia, krętych autostrad do świętych basenów i dobrego życia, za które Twoja karta kredytowa nie będzie ci dziękować. Gdzieś na samym dole tej listy jest możliwość światowej klasy wędrówki w jednym z najbardziej nieoczekiwanych i rewelacyjnych środowisk w Stanach Zjednoczonych-na dnie uśpionego, wysokiego na 10 000 stóp wulkanu.

oczywiście, jeśli myślałeś o Maui, prawdopodobnie myślałeś również o słynnych wschodach słońca z centrum turystycznego Haleakala (przy okazji zachody słońca są równie wspaniałe). Po plażach i drodze do Hana, doświadczenie Haleakala sunrise jest prawdopodobnie na szczycie listy pralni wielu ludzi na hawajskie wypady. Ale oto, co dzieje się na Haleakala sunrise experience: wstajesz o 3: 00 rano, prowadzisz samochód lub siedzisz w autobusie turystycznym przez kilka godzin, siedzisz na mrozie (tak, nawet w tropikach, wczesny ranek jest zimny o 10 000′), obserwujesz wschód słońca, a następnie odwracasz się i wracasz do hotelu.

wysiłek jest zdecydowanie wart, jeśli masz szczęście przyjść w dobry dzień wschodu słońca, ale nie jest to gwarantowane – piękno wschodu słońca tutaj jest całkowicie zależne od chmur, które nie zawsze są obecne. Jeśli przyjdziesz w zły dzień wschodu słońca, cóż-miejmy nadzieję, że wszyscy, których przyprowadziłeś, są dobrym sportem o 3 rano.

jesteśmy tutaj, aby powiedzieć, że nie musi tak być. Wschód słońca w Haleakala jest salwą otwierającą jedną z najbardziej niesamowitych dziennych wędrówek, które miałem zaszczyt odbyć. Jeśli poświęcisz cały dzień na wędrówkę przez wschodnią trzecią część krateru Haleakala, który sam w sobie jest wielkości Wyspy Manhattan, gwarantuję, że podniesiesz przyjemność ze wschodu słońca wykładniczo podczas jednej z najbardziej spektakularnych dziennych wędrówek w Stanach Zjednoczonych Ameryki. Przejdziesz przez pustynny krajobraz, który wyglądałby tak, jakby został podniesiony bezpośrednio z Mordoru, gdyby nie endemiczny Miecz srebrzysty – daleki krewny juki, która produkuje niezapomniany rozkwit – i równie rzadką nielotną Gęś znaną jako Nene. Będziesz krążyć wokół stożków żużla, spacerować przez strumienie lawy pełne ostrych jak brzytwa skał, przechodzić i prawdopodobnie obozować w kabinie, a wszystko to podczas oglądania ciągle zmieniającej się pokrywy chmur toczącej się do krateru na północno-wschodnich wiatrach.

oczywiście ta gwarancja obejmuje pewne kwalifikatory. Nie jest to łatwa wędrówka, ponieważ odbywa się całkowicie powyżej 6990′ w środowisku pustynnym. Koniec wędrówki wiąże się ze stromym podjazdem, a temperatury mogą wahać się o 30 stopni w jednej chwili, podczas gdy deszcz, a nawet lód mogą wystąpić praktycznie w każdej chwili. Na żadnym odcinku szlaku nie ma wody ani cienia, a środowisko fizyczne jest niegościnne z niezliczonymi ostrymi krawędziami. Biorąc pod uwagę przyrost długości i wysokości, ta wędrówka jest zalecana dla bardziej wytrawnych i sprawnych fizycznie turystów. Jednak każda osoba o dowolnej zdolności może przejść krótką część szlaku Sliding Sands, aby poczuć się poniżej krawędzi krateru na błyszczącym czerwonym wulkanicznym piasku.

Haleakala, a wyspa Maui, którą dominuje, zawdzięcza swoje istnienie pozycji na szczycie „gorącego punktu” – słabego punktu w skorupie ziemskiej, który pozwala magmie wznieść się na powierzchnię ziemi.dno oceanu – w centrum Oceanu Spokojnego. Ten hot spot jest odpowiedzialny za produkcję wszystkich wysp hawajskich. Gdyby zacząć od Wielkiej Wyspy Hawajów i prześledzić długi na 1500 mil Archipelag Hawajski w kierunku krańca archipelagu Aleutów, można by prześledzić linię ruchu płyty Pacyfiku na północny zachód nad tym gorącym miejscem przez około 32 miliony lat. Wielka wyspa, która jest również miejscem najbardziej aktywnego wulkanizmu w łańcuchu, obecnie znajduje się nad hot spot. Maui jest kolejną wyspą na północnym zachodzie i dlatego jest drugą najmłodszą w łańcuchu. Chociaż jest mało prawdopodobne, że obecnie uśpiona Haleakala wybuchnie poniżej twoich stóp, geolodzy szacują, że wulkan ostatnio wybuchł jakiś czas w XVII wieku.

oprócz geologii miejsca, suche, nieruchome powietrze góry zapewnia wyjątkową widoczność. Duży kampus naukowy niedaleko Visitor Center wykorzystuje idealne warunki do prowadzenia badań astrofizycznych. United State Air Force, Smithsonian, Department of Defense, Federal Aviation Administration i University of Hawaii prowadzą tutaj badania, a kompleks epoki kosmicznej – choć niedostępny-dodaje dodatkowej warstwy charakteru szczytowi. Dla celów turystycznych wyjątkowa cisza powietrza w połączeniu z brakiem życia zwierząt spowodowanym niemal całkowitym brakiem roślinności w częściach krateru oznacza, że możesz doświadczyć ciszy na poziomie, którego nigdy nie doświadczyłeś i prawdopodobnie nigdy nie doświadczysz ponownie w swoim życiu.

wreszcie, ta wycieczka jest wędrówką wahadłową, która polega na pozostawieniu jednego samochodu na każdym szlaku lub autostopie z szlaku Halemau ’ u z powrotem do punktu wyjścia. To jedno z rzadkich miejsc, w których czułem się komfortowo autostopem, ponieważ zdecydowana większość osób podróżujących na szczyt to turyści przyjeżdżający zobaczyć zabytki. Jeśli nie czujesz się komfortowo z opcji autostopem, jak wiele osób nie będzie, opcja transportu jest idealnym rozwiązaniem. Mniej idealnym rozwiązaniem jest spacer po kilku długich, pod górę kilometrach wzdłuż ramienia Haleakala Highway, który będzie mniej niż atrakcyjny po blasku krateru.

trasa ta rozpoczyna się w Sliding Sands Trailhead, który znajduje się w południowo-zachodnim rogu parkingu visitor center. Po obejrzeniu tego, co może być najbardziej spektakularnym wschodem słońca w twoim życiu, wybierz szlak i podążaj nim na południe przez nieco ponad sto jardów, a następnie pochyl się na południowy wschód, aby zrobić długie, łagodne zejście do krateru nad błyszczącymi czerwonymi piaskami. Jeśli szukasz tylko smaku Sliding Sands Trail, prawdopodobnie mądrze jest nie iść zbyt daleko niż pół mili. Ta wędrówka zaczyna się od 9,775′, a biorąc pod uwagę, że nie będziesz miał prawie czasu na zaaklimatyzowanie się przed rozpoczęciem, rozległa wspinaczka powrotna może spowodować chorobę wysokościową. Jeśli pójdziesz znacznie dalej, w zasadzie zobowiązujesz się do ukończenia tej trasy lub podjęcia długiej, trudnej wspinaczki z powrotem na szczyt.

Wokół ciebie prawie jałowe ściany krateru wznoszą się wysoko. Bliżej, samotne srebrne rośliny ściśle przypominające juki strzelają spektakularne łodygi kwitnące w powietrze, jako prawie jedyna roślinność wokół. To jest miecz srebrzysty i jest to zagrożony endemit, od którego powinieneś trzymać się z daleka, aby uniknąć przypadkowego uszkodzenia. Oprócz chrupania stóp na grubym wulkanicznym piasku, jedynym dźwiękiem, który usłyszysz, jest cisza tak głęboka, że pęd krwi w twoich żyłach może wydawać się niemal ogłuszający. Jest to szczególnie prawdziwe we wczesnych godzinach porannych, zanim wycieczki helikopterem zaczną brzęczeć w kraterze.

na 2,9 Mil, boczny szlak odgałęzia się do Kalu 'uoka’ O ’ O (całkowicie, teraz!) stożek żużlowy. Ta 1-kilometrowa dywersja prowadzi na skraj jednego z kilku stożków żużla rozsianych po podłodze kaldery. Te stożki żużla oznaczają Ostatnie erupcje i są to zasadniczo kratery w kraterze. Jeśli odwiedzisz stożek żużla, zachowaj ostrożność wokół krawędzi, ponieważ ostatnią rzeczą, którą chcesz, jest ześlizgnięcie się na dół. Nie jest tam gorąco, ale ciężko byłoby się stamtąd wydostać.

kontynuując tę dywersję, Sliding Sands Trail kontynuuje swoją drogę generalnie w dół i na wschód obok dwóch kolejnych stożków żużla i przez pola postrzępionej skały lawy. Jeśli jesteś przesądny, wiedz, że Hawajska bogini ognia Pele jest szczególnie mściwa wobec tych, którzy usuwają kamień. Dla bardziej sceptycznych wiedz, że National Park Service może być równie mściwy dla złodziei skał. Na 3,8 Mil dojedziesz do skrzyżowania z nienazwanym szlakiem, w którym skręcisz w lewo, aby rozpocząć kierowanie na północny wschód.

teren staje się bardziej postrzępiony i nierówny, i mądrze jest trzymać się szlaku, ponieważ skała wulkaniczna jest niezmierzona w swojej zdolności do żłobienia obuwia. Po przejściu przez te strumienie lawy dla .6 mil, szlak zacznie się podnosić, gdy wejdzie w pole gładszej, bardziej czerwonej wulkanicznej gleby, zbliżając się do podstawy stożka żużla Ka Pa Pua ’ a O Pele. Na 5,1 Mil szlak skręci ostro w lewo na północny zachód, aby prześledzić północną stronę stożka żużlowego. Kontynuuj mijając skrzyżowanie rozgałęziające się w prawo, gdy wjedziesz na szlak Halemau ’ u na 5,4 Mil. Stąd szlak Halemau ’ u zaczyna przemierzać kolejne poszarpane pole lawy płynące na północny zachód w kierunku Holua Cabin.

podczas tego trawersu powoli tracisz wysokość do punktu, w którym zaczynasz napotykać roślinność. Roślinność jest ciekawą mieszanką gatunków tropikalnych rosnących w środowisku alpejskim. Napotkasz wiele małych paproci i krzewów, ale nic, co rośnie szczególnie duże. Roślinność jest mile widzianą zmianą od niekończących się czarnych nieużytków, które właśnie przemierzyliście,a ponieważ zbliżacie się do szczeliny Ko ’ olau po północnej stronie krateru, prawdopodobnie zachmurzenie zacznie spływać z Wybrzeża Hana na grzbietach słynnych Hawajskich wiatrów.

na 7.3 mile szlak Halemau ’ u dociera do Samotnej chaty położonej na trawiastym płaskowyżu w pobliżu podstawy zachodnich ścian krateru. To jest kabina Holua, która jest jedną z kilku kabin rozrzuconych po podłodze krateru. Istnieje możliwość pobytu w kabinie, chociaż trudno jest uzyskać rezerwację ze względu na popularność kabiny. Jeśli chcesz zatrzymać się w tej kabinie na noc z plecakiem, możesz znaleźć informacje na temat udogodnień, a także Jak zarezerwować kabinę z wyprzedzeniem na Recreation.gov strona internetowa dla Haleakala Cabin permissions.

Po zjedzeniu obiadu na ławce piknikowej lub spaniu w kabinie w granicach, będziesz wznowić teraz północny szlak na szlaku halemau ’ u, jak zbliża się do północno-zachodniej ściany krateru haleakala. Na 8,4 Mil szlak zaczyna się stromą przełączką, aż do uzyskania grzbietu na 10,3 Mil. Widoki z powrotem nad kraterem poprawiają się z każdym krokiem, a roślinność staje się bujniejsza i bardziej tropikalna podczas wspinaczki. Dobrą wiadomością na temat tej wspinaczki jest to, że nie wznosi się na tę samą wysokość, co punkt wyjściowy na szczycie, ponieważ szlak zdeponuje Cię kilka mil na północ i 2000 stóp niżej niż Centrum dla zwiedzających. Szlak Halemau 'u prostuje się, gdy dociera do grzbietu i biegnie na zachód wzdłuż szorstkiej równiny, aby zakończyć się szlakiem Halemau’ u. Stąd można zamknąć pętlę za pomocą zaparkowanego wcześniej samochodu lub poprzez podjazd z powrotem do centrum dla zwiedzających.