wprowadzenie do poezji prozy.

Poezja jest rozległym krajobrazem, wypełnionym wieloma różnymi rodzajami wierszy od wiersza wolnego przez sonety po haiku. Poezja prozatorska jest niezwykła, ponieważ jej forma odbiega od Natury poezji, jaką jest pisanie wierszem.

zanim przyjrzymy się poezji prozatorskiej, najpierw musimy zrozumieć różnicę między prozą a poezją.

proza

Słownik Merriama-Webstera definiuje prozę następująco:

a : zwykły język, którego ludzie używają w mówieniu lub pisaniu

b : medium literackie wyróżniające się od poezji przede wszystkim większą nieregularnością i różnorodnością rytmu oraz bliższą korespondencją ze schematami codziennej mowy

zasadniczo prozą jest regularny tekst — słowa utworzone w zdania, które są formowane w akapity. Chociaż proza może być rytmiczna i muzyczna, nie jest napisana metrum ani rymem. Zdecydowana większość pisania to proza, od esejów i artykułów po powieści i książki z gatunku literatury faktu.

Poezja (wiersz)

cechą charakterystyczną poezji jest to, że jest napisana wierszem. Merriam-Webster ’ s Dictionary oferuje kilka definicji wiersza:

1 : linia pisma metrycznego

2a : (1) Język metryczny (2) : pismo metryczne różniące się od poezji szczególnie niższym poziomem intensywności (3) : poezja
2B : wiersz
2C : zbiór pisma metrycznego (od okresu lub kraju)

3 : zwrotka

wers jest metryczny i napisany w zwrotkach. Podobnie jak poezja, piosenki są często pisane wersami, dlatego niektóre części utworu nazywane są wersami. Zamiast zdań, które tworzą akapity, które są używane do pisania prozy, poezja składa się z linii metrycznych, które tworzą strofy.

Poezja prozy

na początku poezja prozy wydaje się oksymoronem. Jeśli proza jest definiowana przez składanie się ze zdań i akapitów, a poezja jest definiowana jako składająca się z wierszy, czy nie byłoby niemożliwe stworzenie czegoś, co nazywa się poezją prozą?

jak wiecie, artyści mają skłonność do naginania i łamania zasad, a poeci nie są wyjątkiem. Oczywiście stworzyli formę, która sprzeciwiała się zasadom, które definiują poezję. Aby zrozumieć poezję prozatorską, musimy spojrzeć poza strukturę i zbadać inne elementy, które definiują poezję: twórcze wykorzystanie języka i obrazów, ekonomię języka i grę słów. Rozważmy tę definicję poezji z Merriam-Webster:

Pisanie, które formułuje skoncentrowaną imaginacyjną świadomość doświadczenia w języku wybranym i ułożonym tak, aby stworzyć konkretną reakcję emocjonalną poprzez znaczenie, dźwięk i rytm

chociaż większość poezji jest napisana wierszem, sama struktura nie definiuje poezji. Możemy więc wziąć inne elementy poezji, a następnie przekształcić pisanie w zdania i akapity. Tak zdobywa się poezję prozą.

według Wikipedii „wiersz prozą pojawia się jako proza, czyta się jako poezja, ale brakuje przerw w wierszach związanych z poezją, ale używa…fragmentacji, kompresji, powtórzeń i rymów oraz…symboli poezji, metafor i figur mowy. Proza poetry…is zasadniczo hybryda lub fuzja .”

czym jest poezja prozy? Oto przykład

spójrz na poniższy fragment utworu Campbella McGratha pt. „poemat prozą”:

na mapie jest on precyzyjny i prostoliniowy jak szachownica, choć przejeżdżając obok trudno go zauważyć, Ta linia graniczna lub poszarpany margines, płytkie swale, które puchną zwykłą strużką wody, mniej rowu niż rivulet, więcej wąwozu niż dell, splątany rów wyrósł w całym przerażającym asortymencie polnych kwiatów i słoneczników. Nie ma ogrodzenia, choć tu i ówdzie zwietrzały słupek potwierdza dawne twierdzenie, sploty przewróconego drutu wzięte przez kurz. Po lewej stronie Pole kukurydzy przenosi się w dal, zanurza się i wznosi do błękitnego nieba, toczącej się równiny zielonych i zdrowych roślin ustawionych w ścisłej kolejności, rząd po rzędzie po rzędzie.

trochę historii

Poezja prozy sięga haibun, japońskiej formy poezji prozy widzianej w XVII wieku. Zachodnia poezja prozatorska powstała na początku XIX wieku jako bunt przeciwko tradycyjnym strukturom poetyckim. Poeci tacy jak Aloysious Bertrand, Charles Baudelaire, Arthur Rimbaud i Stéphane Mallarmé używali poezji prozatorskiej jako sposobu na przeciwstawienie się konwencjom dnia. Przez cały XIX wiek poeci nadal przyjmowali tę formę.

niektórzy z najbardziej znanych poetów piszących prozę to Hans Christian Andersen, Rainer Maria Rilke, Edgar Allan Poe, Walt Whitman, H. P. Lovecraft i Gertrude Stein.

nowa forma przeniosła się do XX wieku, a amerykańscy poeci pisali prozę w latach 50. i 60., W tym Allen Ginsberg, Bob Dylan, Jack Kerouac, William S. Burroughs i Robert Bly, żeby wymienić tylko kilka. Charles Simic zdobył Nagrodę Pulitzera za zbiór wierszy prozą z 1989 roku The World Doesn ’ t End.

jednak poezja prozatorska nie została przyjęta przez wszystkich. T. S. Eliot sprzeciwiał się poezji prozatorskiej, argumentując, że brakuje w niej rytmu i wzorców muzycznych wiersza.

pisanie poezji prozy

Po co pisać poezję prozy? Dlaczego poeta miałby faworyzować zdania i akapity nad tradycyjną strukturą wierszy i zwrotek?

To zależy od wiersza i poety. Twăłrcza wizja wiersza moĹźe obejmowaÄ ‡ duĹźy blok tekstu, ktĂłry jest gÄ ™ sty, a nie wiÄ ™ kszÄ … strukturÄ ™ linii i zwrotek. Twój wiersz może opowiadać abstrakcyjną historię, którą czujesz, że czytasz lepiej w akapitach w przeciwieństwie do wersu. Akapity powodują inny przepływ niż linie i strofy, a struktura prozy może zapewnić czytelnikowi lepsze wyczucie rytmu twojego wiersza.