chronologiczny Nowy Testament różni się od Nowego Testamentu znanego chrześcijanom. Zawiera te same 27 dokumentów, ale uporządkuje je w porządku chronologicznym, w jakim zostały napisane.

znany Nowy Testament zaczyna się od Ewangelii, a kończy objawieniem z oczywistych powodów. Jezus jest centralną postacią chrześcijaństwa, więc Nowy Testament zaczyna się od Mateusza, Marka, Łukasza i Jana. Objawienie jest o „ostatnich rzeczach”i o powtórnym przyjściu Jezusa, więc ma sens, że przychodzi na końcu. Objawienie i Ewangelie funkcjonują jako podpórki do książek Nowego Testamentu. Wszystko inne znajduje się pomiędzy: Dzieje Apostolskie, 13 listów przypisywanych Pawłowi i osiem przypisywanych innym wczesnochrześcijańskim postaciom.

chronologiczny Nowy Testament porządkuje dokumenty bardzo różnie. Jej porządek opiera się na współczesnym nurcie biblijnym. Chociaż istnieje niepewność co do datowania niektórych dokumentów, istnieje naukowy konsensus co do podstawowych ram.

zaczyna się od siedmiu listów przypisywanych Pawłowi, wszystkie z lat 50. pierwsza Ewangelia to Marek (Nie Mateusz), napisana około 70. Objawienie nie jest ostatnie, ale prawie w środku, napisane w latach 90-tych. po objawieniu następuje dwanaście dokumentów, z II Piotrem ostatnim, napisanym jeszcze w połowie II wieku.

chronologiczny Nowy Testament to nie tylko kolejność, ale także kontekst chronologiczny-kontekst w czasie, kontekst historyczny, w którym każdy dokument został napisany. Słowa mają swoje znaczenie w ich doczesnych kontekstach, w Nowym Testamencie i Biblii jako całości.

oglądanie i czytanie Nowego Testamentu w kolejności chronologicznej ma znaczenie ze względów historycznych. Oświeca chrześcijańskie pochodzenie. Wiele staje się oczywiste:

• począwszy od siedmiu listów Pawła pokazuje, że istniały żywe wspólnoty chrześcijańskie rozsiane po całym Cesarstwie Rzymskim, zanim powstały Ewangelie. Jego listy stanowią „okno” w życie bardzo wczesnych wspólnot chrześcijańskich.
• umieszczenie Ewangelii po Pawle wyjaśnia, że jako dokumenty pisane nie są one źródłem wczesnego chrześcijaństwa, ale jego wytworem. Ewangelia-dobra nowina-o Jezusie i o nim istniała przed Ewangeliami. Są one wytworem wczesnych wspólnot chrześcijańskich kilkadziesiąt lat po życiu historycznym Jezusa i mówią nam, jak te wspólnoty postrzegały jego znaczenie w ich kontekście historycznym.
• czytanie Ewangelii w porządku chronologicznym począwszy od Marka pokazuje, że rozwinęło się wczesnochrześcijańskie rozumienie Jezusa i jego znaczenia. Ponieważ Mateusz i Łukasz używali Marka jako źródła, nie tylko dodawali do Marka, ale często zmieniali Marka.
• widząc Jana oddzielonego od innych Ewangelii i stosunkowo późno w Nowym Testamencie, jasno pokazuje, jak inna jest Jego ewangelia. W konsekwentnie metaforycznym i symbolicznym języku jest to przede wszystkim” świadectwo „lub” świadectwo ” tego, czym Jezus stał się w życiu i myśli społeczności Jana.
• zdając sobie sprawę, że wiele dokumentów pochodzi z końca pierwszego i początku drugiego wieku, możemy dostrzec rozwój wczesnego chrześcijaństwa w jego trzecim i czwartym pokoleniu. Ogólnie rzecz biorąc, odzwierciedlają one trajektorię, która przechodzi od radykalizmu Jezusa i Pawła do coraz większego dostosowania się do ówczesnych konwencji kulturowych.

świadomość powyższych spraw ma znaczenie nie tylko ze względów historycznych, ale także chrześcijańskich. Amerykańskie chrześcijaństwo jest dziś głęboko podzielone. Sednem podziału, zwłaszcza wśród protestantów, są dwa bardzo różne sposoby postrzegania Biblii i Nowego Testamentu. Około połowa amerykańskich protestantów należy do kościołów nauczających, że Biblia jest nieomylnym „Słowem Boga” i „natchnionym przez Boga.”

słowem kluczowym jest ” inerrant.”Chrześcijanie od starożytności twierdzili, że Biblia jest „Słowem Bożym” i „natchniona” bez myślenia o niej jest nieomylna. Biblijna nieomylność jest innowacją ostatnich kilku stuleci, która rozpowszechniła się w amerykańskim protestantyzmie sprzed zaledwie stu lat. Afirmowany jest głównie w” niezależnych „kościołach protestanckich, nie należących do” głównych ” wyznań protestanckich. Katolicy nigdy nie ogłosili nieomylności lub nieomylności Biblii, nawet jak wielu nie zostało wiele nauczonych o Biblii.

biblijna nieomylność jest prawie zawsze połączona z dosłowną i absolutną interpretacją Biblii. Jeśli mówi, że coś się stało, to się stało. Jeśli Biblia mówi, że coś jest nie tak, to jest nie tak.

dla chrześcijan, którzy widzą Biblię w ten sposób, cokolwiek Paweł napisał do swoich wspólnot w pierwszym wieku, jest absolutnie prawdziwe przez cały czas. Dla nich, cokolwiek Ewangelie mówią, że Jezus powiedział i zrobił, naprawdę zostało powiedziane i wykonane przez niego. Tak więc również historie początku i końca jego życia są dosłownie i faktycznie prawdziwe: został poczęty w Dziewicy bez ludzkiego ojca, jego grób naprawdę był pusty, mimo że był strzeżony przez rzymskich żołnierzy, a jego zwolennicy widzieli go wychowanego w fizycznej postaci ciała.

ci chrześcijanie raczej nie przyjmą chronologicznego Nowego Testamentu. To nie tylko zmieniłoby sposób postrzegania Biblii i Nowego Testamentu, ale także uczyniłoby ich podejrzliwymi i prawdopodobnie niemile widzianymi we wspólnotach chrześcijańskich, do których należą.

jest też wielu chrześcijan, a także wielu, którzy odeszli z kościoła, dla których nieomylność Biblii i jej dosłowna i absolutna interpretacja są nieuchwytne, niewiarygodne, niemożliwe do uwierzenia. Dla tych chrześcijan, jak również dla innych zainteresowanych początkami chrześcijaństwa, chronologiczny Nowy Testament, ufam, może być interesujący, pomocny i pouczający.