wprowadzenie: AP® US History Review – federaliści vs.Demokratyczno-Republikanie

często w historii ludzkości niektóre z najważniejszych wydarzeń zostały wypowiedziane słowami. W 1796 roku miało miejsce jedno z takich wydarzeń. Scena została ustawiona dla jednego z największych przywódców Ameryki, aby wygłosić trwałe słowa na temat tego, co według niego młoda Republika powinna ugruntować na jej fundamencie.

w swoim pożegnalnym przemówieniu George Washington, kolosalny człowiek w amerykańskiej historii, ostrzegł naród amerykański przed zagrożeniami, jak je widział. Tutaj ostrzegał przed ” złowrogimi skutkami Ducha partii.”Ostrzegł naród amerykański przed wymyślaniem ludzi, którzy dążyli do podziału narodu w celu zdobycia władzy politycznej.

przygotowując się do egzaminu z historii USA, musisz wiedzieć o tym, co federaliści kontra Demokratyczno-Republikanie. Bo George Washington tak powiedział! Nawet dziś jest to temat gorąco dyskutowany i pozornie wciąż nieco niezdecydowany. Ile władzy powinien mieć rząd federalny? A co może, a czego nie może zrobić rząd federalny ze swoją władzą? Dlatego dzisiaj niektórzy ludzie lubią silny rząd, a inni nie.

jaka była Ameryka na początku?

pomimo proroczych słów pożegnalnych Waszyngtonu, droga była już wyznaczona dla amerykańskiego systemu dwóch partii politycznych. W rzeczywistości ta polityczna historia zaparzała się od dłuższego czasu-od ratyfikacji Konstytucji USA i Karty Praw USA. Ameryka jako nowy naród miała wiele trudnych decyzji do podjęcia, jak to będzie jako kraj. Nie było żadnego precedensu. Wiele błędów zostało popełnionych pomimo szczególnej ostrożności ze strony naszych ojców założycieli.

w tym czasie Ojcowie Założyciele Ameryki i pierwsi amerykańscy politycy byli nadal podzieleni co do tego, ile władzy dała Konstytucja swoim przywódcom. Jeszcze przed uchwaleniem Konstytucji USA, ojcowie założyciele wydali Federalistyczne i Antyfederalistyczne dokumenty argumentujące w imieniu i przeciwko silnemu Rządowi Narodowemu. Opierając się na ideach Oświecenia i zapożyczonych z filozofii ludzi takich jak John Locke i Baron de Montesquieu, dokumenty te argumentowały ograniczenia władzy i rządu nie opartego na monarchii, ale na demokracji.

dwie drużyny – federaliści kontra Demokratyczno-Republikanie

w jednym narożniku byli federaliści. Federaliści, na czele z Alexandrem Hamiltonem, składali się głównie z kupców, bankierów i przemysłowców wraz z wieloma bogatymi właścicielami plantacji na północy i południu. Większość z nich była dobrze wykształconymi właścicielami nieruchomości. Większość grupy mieszkała w Nowej Anglii. Federaliści namiętnie wierzyli, że do kontrolowania frakcji potrzebny jest duży, potężny rząd. Z pewnością wynikało to z wcześniejszych niepowodzeń artykułów Konfederacji (rządu przed konstytucją Stanów Zjednoczonych) i jej niepowodzeń nie tylko w opodatkowaniu nowo utworzonych Trzynastu Kolonii ani wzniesieniu armii, ale także w kontrolowaniu nowo utworzonej Republiki.

federaliści wierzyli również, że zwykły Amerykanin w tym czasie był w dużej mierze ignorantem i niezdolny do podejmowania inteligentnych decyzji, jeśli chodzi o rządzenie krajem. Ponieważ większość Federalistów była bardzo zamożna, nie chcieli władzy głosowania w rękach niższych klas i wierzyli z wielkim zapałem, że elita powinna rządzić.

w drugim rogu byli Demokratyczno-Republikanie. Demokratyczno-Republikanami kierował głównie Thomas Jefferson. Demokratyczni-Republikanie byli głównie rzemieślnikami i rzemieślnikami, osadnikami na pograniczu (który w tym czasie był tuż za Appalachami na Terytorium Północno-Zachodnim) i biednymi rolnikami. Większość z nich nie była zbyt dobrze wykształcona. Chociaż sam Jefferson był człowiekiem wielkiego geniuszu, jego pociąg do tych ludzi polegał na tym, że był skomplikowanym człowiekiem, który bardzo mocno wierzył w siłę narodu prowadzonego przez zwykłego człowieka pod postacią Samorządu.

Ten podstawowy spór toczył się w amerykańskiej polityce od dłuższego czasu, zanim obie frakcje polityczne ostatecznie się rozdzieliły. W rzeczywistości, podczas prezydentury Waszyngtonu, Hamilton pełnił funkcję pierwszego sekretarza Skarbnika Waszyngtonu, a Jefferson pełnił funkcję sekretarza stanu Waszyngtonu. Możesz sobie wyobrazić, jak gorące były kłótnie między Jeffersonem i Hamiltonem za zamkniętymi drzwiami? To cud, że Waszyngton coś zrobił! Prawdopodobnie obaj mężczyźni szeptali do uszu Waszyngtonu na temat narodu, władzy Narodowej oraz obowiązków prezydenta i kierownictwa rządu naszego kraju (mimo że Waszyngton był Federalistą w wielu poglądach).

Hamilton vs. Jefferson

tak jak dzisiaj, Polityka Federalna była bardzo gorąca i pełna pasji. Podczas prezydentury Waszyngtonu Jefferson obawiał się, że Hamilton odejdzie od Republikańskiej struktury rządu zgodnie z konstytucją i utworzy rząd oparty ściślej na monarchii wzorowanej na Konstytucji Angielskiej. Być może obawy Jeffersona zostały założone jako Federalistyczny zdominowany rząd narodowy w XVIII wieku. Za prezydentury Waszyngtonu Hamilton i Jefferson nieustannie walczyli.

Hamilton, znany finansista, był niezwykle potężny i szalenie popularny. W obliczu długów wojennych z czasów Rewolucji Amerykańskiej, Hamilton zaatakował dług, ustanowił krajowy system federalnych banków, Pierwszy Bank Federalny z 1791 roku i stworzył amerykańską Mennicę. W obliczu ogromnej presji zewnętrznej Hamilton zrezygnował ze stanowiska w 1795 roku. W tym samym świetle Jefferson pełniąc funkcję pierwszego sekretarza stanu i wykorzystując swoje doświadczenie jako ambasador zagraniczny kierował młodą Ameryką przeciwko ciągłym sprawom zagranicznym. Jefferson w końcu tak się znudził ciągłą zaporą ze strony Hamiltona, że i on zrezygnował ze stanowiska w 1793 roku.

12.poprawka

te same grupy, które powstały podczas ratyfikacji Konstytucji USA i walczyły pod prezydenturą Waszyngtonu, utworzyły się ponownie pod nowo wybranym prezydenturą Johna Adamsa podczas wyborów w 1796 roku. W rzeczywistości podział był tak silny, że wymagał przyjęcia późniejszej 12.poprawki. 12. poprawka została ratyfikowana tylko w celu zmiany procesu Kolegium wyborczego, pozwalając zarówno prezydentowi, jak i wiceprezydentowi na jeden mandat polityczny. Zwolennicy Konstytucji z 1787 roku zamiast tego skupili się na państwie rządzonym przez „najlepszych ludzi”, ale to było zanim frakcje polityczne zapuściły korzenie. Nie, żeby nie było to w ich umysłach – to był pretensjonalny temat podczas ratyfikacji Konstytucji USA.

dlatego podczas ratyfikacji Konstytucji USA przyjęto także dokumenty Federalistyczne. Wymyślone przez niektóre z naszych największych umysłów – pisane anonimowo przez takich ludzi jak James Madison, Jefferson i pod pseudonimami jak Brutus i Farmer, dokumenty te stanowiły rodzaj wojny ideologicznej i były podstawą różnic, które doprowadziły do późniejszego dwupartyjnego systemu politycznego.

dlaczego powstała dwunasta poprawka

podczas wyborów w 1796 roku Kolegium Elektorskie oddało głosy na czterech różnych mężczyzn. Adams wygrał wąskim marginesem głosów 71-68. Adams (federalista) został prezydentem, a jego wiceprezydentem został Jefferson (Demokratyczno-republikański). Pomimo ich różnic, obaj mieli w przeszłości korzystne stosunki polityczne i byli w stanie dostrzec te różnice, aby w większości współpracować podczas prezydentury Adamsa.

Po raz kolejny w wyborach w 1800 roku, ostatnich przed uchwaleniem 12.poprawki, Kolegium Elektorskie nadal oddawało jeden głos na każdego człowieka. Jefferson, który teraz biegl na politycznym bilecie z Aaronem Burrem (który pózniej zastrzelil i zabil Hamiltona w pojedynku) byli Demokraci-Republikanie obaj kandydujacy na prezydenta. Również biegł Adams, który biegł z Charlesem Pinckneyem, byli Federalistami, obaj startowali na prezydenta. Jefferson wygrał te wybory stosunkiem głosów 73-65 nad Adamsem. Jefferson został prezydentem, a Burr jego wiceprezydentem (pomimo remisowego głosowania między Jeffersonem a Burrem, które musiało zostać rozstrzygnięte przez Izbę Reprezentantów i ustąpienia Burra).

gdyby ta poprawka nie została przyjęta, Wtedy zarówno federaliści, jak i Demokratyczno-Republikanie zostaliby wybrani na prezydenta i wiceprezydenta. Czy możecie sobie wyobrazić, jak by było dzisiaj, gdyby dwie osoby z dwóch bardzo Różnych partii politycznych mogły zostać wybrane na przewodniczącego i wiceprzewodniczącego? Chaos!

wybory w 1804 roku

podczas wyboru Jeffersona na prezydenta w 1804 roku, system dwupolityczny objął władzę. Jefferson łatwo pokonał Federalistę, Pinckneya, po uchwaleniu 12 poprawki. Głosy prezydenckie i wiceprezydent zostały oddane wraz z wiceprezydentem Jeffersona, George Clinton (który służył również pod następcą Jeffersona, Jamesem Madisonem), wygrywając przez osuwisko. 45 procentowy margines zwycięstwa Jeffersona pozostaje najwyższym marginesem zwycięstwa w wyborach prezydenckich, w których było wielu głównych kandydatów partii. Wszystkie wybory na prezydenta po wyborach w 1804 roku były oparte na tych wyborach. Po tych wyborach partia Federalistyczna została zasadniczo pokonana i zmyta do politycznej refleksji.

znaczenie dzisiaj

dzisiaj ta interpretacja władzy jest znana jako „ścisła a luźna” interpretacja Konstytucji USA. Czy USA Konstytucja daje rządowi federalnemu władzę, która jest tylko na piśmie, czy władzę, która jest implikowana? I tak jak wtedy, jest to nadal gorąco dyskutowane dzisiaj. Od czasu uchwalenia klauzuli „niezbędnej i właściwej” w artykule I Konstytucji oraz decyzji Sądu Najwyższego McCulloch vs.Maryland w 1819 roku, rząd federalny powoli stawał się coraz silniejszy. I dla wielu historyków dzisiaj, my jako kraj jesteśmy daleko od naszych republikańskich korzeni i założenia.