w tym dniu w 1937 roku otwarto dla publiczności Most Golden Gate w San Francisco . Oto kilka rzeczy, których możesz nie wiedzieć o często fotografowanej strukturze.

1. PO RAZ PIERWSZY ZOSTAŁ ZAPROPONOWANY W 1872 ROKU.

trzy lata po ukończeniu transcontinental railroad, Charles Crocker, dyrektor kolejowy, przedstawił Radzie Nadzorczej hrabstwa Marin, w której przedstawił plany mostu, który obejmowałby cieśninę Golden Gate, wejście do oceanu od Zatoki San Francisco. (Cieśnina została nazwana Chrysopylae, po grecku „Złota Brama”, przez kapitana armii amerykańskiej Johna Fremonta w 1846 roku.) Wielu nie wierzyło, że można to zrobić: w najwęższym punkcie Cieśnina miała jeszcze ponad milę szerokości, a turbulentne prądy wahały się od 4,5 do 7,5 węzła. Projekt nie został poważnie rozważony aż do 1919 roku, kiedy Rada Nadzorcza San Francisco zleciła inżynierowi miasta, Michaelowi O ’ Shaughnessy, przeprowadzenie badania w celu określenia wykonalności mostu. Wstępne wyniki oszacowały, że budowa mostu kosztowałaby 100 milionów dolarów.

2. PIERWSZY PROJEKT BYŁ ZNACZNIE INNY.

w 1920 roku O ’ Shaughnessy wysłał listy do trzech wybitnych inżynierów z zapytaniem o budowę mostu przez Cieśninę: Josepha B. Straussa, Francisa C. Mcmatha i Gustava Lindenthala. Strauss przedstawił plany symetrycznej rozpiętości hybrydowej zawieszenia wspornikowego, którą opracował, a następnie opatentował. Raporty są różne, ale Strauss myślał, że może zbudować most za 17 lub 27 milionów dolarów.

Komisja Mostowa ukrywała projekt przed publicznością przez rok (choć Strauss w tym czasie wykorzystywał swój projekt). Kiedy to ujawnili, opinia publiczna nie była zadowolona. Lokalna prasa nazwała projekt brzydkim, a jeden z pisarzy opisał go jako ” ponury, tępy most, który łączył ciężką ramę zabawek z krótkim rozpiętością zawieszenia na każdym końcu. Wydawało się, że przedziera się przez Złotą Bramę”.

W końcu Strauss porzucił swój projekt na rzecz bardziej konwencjonalnego mostu wiszącego (więcej o tym później).

3. MUSIAŁ ZOSTAĆ ZATWIERDZONY PRZEZ DEPARTAMENT WOJNY.

ponieważ Departament Wojny był właścicielem gruntów po obu stronach cieśniny, musiał zezwolić na budowę mostu. Tymczasowe pozwolenie na budowę wydano 24 grudnia 1924, a ostateczne 11 sierpnia 1930.

4. WIELU BYŁO PRZECIWNYCH JEGO BUDOWIE.

„Most Golden Gate w 1930 roku miał 2300 pozwów przeciwko niemu”, powiedział ekspert transportu Rod Diridon NBC Bay Area. Jeden z tych pozwów został wniesiony przez Southern Pacific Railroad, który był właścicielem 51% firmy promowej, która przewoziła osoby dojeżdżające do pracy i samochody między San Francisco a hrabstwem Marin. Ansel Adams i Sierra Club byli również przeciwni mostowi, który ich zdaniem marszczył naturalne piękno cieśniny.

zgodnie z Federalną administracją autostrad, uzyskanie zatwierdzenia mostu ” zajęło kilka korzystnych orzeczeń sądowych, akt zezwalający od legislatury stanowej, dwa przesłuchania Federalne przed zatwierdzeniem przez USA. Departament Wojny (który od dawna obawiał się, że jakikolwiek most przez Zatokę San Francisco utrudni nawigację), gwarancja, że miejscowi pracownicy będą mieli pierwszeństwo w pracy i masowy bojkot promów obsługiwanych przez Southern Pacific Railroad.”

5. STRAUSS ZWOLNIŁ JEDNEGO KLUCZOWEGO CZŁONKA ZESPOŁU PROJEKTOWEGO PRZED ROZPOCZĘCIEM BUDOWY.

inżynier zatrudnił Charlesa A. Ellisa, autora Essentials in the Theory of Framed Structures, w 1922 roku. Zadaniem Ellisa byłoby nadzorowanie projektu mostu i nadzorowanie budowy. W 1925 roku wraz ze Straussem zatrudnił na Uniwersytecie Harvarda George ’ a F. Swaina i Leona S. Moisseffa, projektanta nowojorskiego mostu Manhattan Bridge, jako konsultantów. Pod koniec 1929 roku zespół przeszedł z pierwotnego projektu Straussa na Most wiszący zaprojektowany przez Moisseffa. Według Purdue University, praca Ellisa ” obejmowała wykonanie tysięcy obliczeń dla mostu, napisanie specyfikacji dla dziesięciu kontraktów na budowę mostu oraz nadzorowanie wytaczania i lokalizacji testów, co wiązało się ze skomplikowanym procesem lokalizacji twardej podstawy na brzegu Marin.”Wykonywał swoją pracę niestrudzenie przez trzy lata, w tym spędzając kilka miesięcy na opracowywaniu złożonych obliczeń z Moisseffem.

do listopada 1931 roku Strauss, który według PBS „nie rozumiał złożoności prac inżynieryjnych” i nie mógł zrozumieć, dlaczego tak długo to trwało—nakazał Ellisowi wziąć urlop. Zaledwie trzy dni przed planowanym powrotem Strauss wysłał list informujący Ellisa, że ma wziąć na czas nieokreślony (i bezpłatny) urlop i przekazać całą swoją pracę swojemu asystentowi.

nie mogąc znaleźć innej pracy, Ellis nadal chrupał numery na moście Golden Gate, nieodpłatnie, do 70 godzin tygodniowo. (Przedstawił swój raport w 1934 ; Strass i Moisseff zignorowali go.) Ostatecznie podjął pracę jako profesor w Purdue, a kiedy most został otwarty w 1937 roku, Ellis nie otrzymał uznania za swoją pracę, pomimo faktu, że, według jego własnych słów, zaprojektował „każdą nakrętkę i śrubę na tej cholernej rzeczy.”Jego rola w projekcie mostu została ujawniona dopiero po jego śmierci w 1949 roku.

6. BUDOWĘ ROZPOCZĘTO OSTATECZNIE W 1933 ROKU.

Biblioteka Kongresu

Po latach niepowodzeń i zbiórek, Strauss jego drużyna ostatecznie rozbiła się na moście 5 stycznia 1933 roku. Było to najwyraźniej Wielkie Wydarzenie: zgodnie z oficjalnym programem odbyła się parada na Crissy Field , gdzie po wygłoszeniu przemówień inauguracyjnych i odczytaniu wiadomości od prezydenta Herberta Hoovera, odbył się salut z 21 dział i pomalowano most na niebie. Następnie odbył się konkurs, w którym studenci inżynierii pokazali model mostu o długości 80 stóp zawierający gołębie pocztowe, które miały zabrać wiadomość o przełomowym wydarzeniu w całej Kalifornii. (Według jednej z gazet, ptaki ” były tak przerażone rosnącą masą ludzką ,że mali chłopcy musieli czołgać się do swoich przedziałów w replice mostu, aby wyrzucić je kijami.”) W końcu Burmistrz San Francisco Angelo Rossi i Prezes Zarządu mostu William P. Filmer złamali ziemię używając złotego łopatka i odczytano modlitwę końcową. W uroczystości wzięło udział co najmniej 100 000 osób.

7. JEGO KABLE ZOSTAŁY WYKONANE PRZEZ TĘ SAMĄ FIRMĘ, KTÓRA ZBUDOWAŁA MOST BROOKLIŃSKI.

most w 1936 roku. Zdjęcie dzięki uprzejmości Getty images.

wyjmij dowolny element mostu wiszącego, a konstrukcja nie będzie długo stała – ale kable są szczególnie ważne: Są one nawleczone poziomo między dwoma masywnymi betonowymi blokami zwanymi kotwiczeniami po każdej stronie mostu, z dodatkowymi pionowymi linami zwanymi linami zawieszającymi, mocującymi główny kabel do pokładu mostu (lub jezdni). Pojazdy pchają się w dół po jezdni, ale liny zawieszające przenoszą ten ładunek na główne liny, które przenoszą go do wież, które podtrzymują większość ciężaru.

dla mostu Golden Gate Strauss potrzebował kabli, które byłyby wystarczająco mocne, aby podtrzymać konstrukcję mostu i zginać się 27 stóp w bok w silnych wiatrach bramy—i musiałyby być wykonane właśnie tam na placu budowy. Zwrócił się więc do ekspertów: Roebling ’ s Sons Co., która 52 lata wcześniej wykonała kable dla Mostu Brooklińskiego i obróciła je na miejscu. Dla mostu Golden Gate firma opracowała metodę zwaną równoległą konstrukcją drutu. Przędzenie rozpoczęło się w 1935 roku; PBS opisuje proces:

aby obrócić Kable, 80 000 mil drutu stalowego o średnicy mniejszej niż 0,196 cala zostało połączonych w 1600-funtowe szpule i przymocowane do mostów. W celu zabezpieczenia „martwego drutu” zastosowano urządzenie w kotwiczeniach zwane sznurkiem, podczas gdy wirujące koło lub krążek ciągnęły „żywy drut” przez most. Po dotarciu do przeciwległego brzegu bramy, pod napięciem drut został przymocowany do stopki nici, a koło powróciło z kolejną pętlą drutu, aby ponownie rozpocząć proces. … Jeden drut na raz, Kable do mostu Golden Gate były skręcane od wieży do wieży, od kotwicowiska do kotwicowiska. Spinning był żmudny;nie tylko zajęło to trochę czasu, aby kołowrotek przebył milę między dwoma brzegami, ale praca musiała być wykonywana w precyzyjnej kolejności, aby stworzyć równowagę potrzebną do pochłonięcia odpowiedniej ilości ciśnienia wiatru.

aby wykonać przędzenie w ramach czasowych—14 miesięcy—i przy ograniczonym budżecie, firma stworzyła system split-tram, który ostatecznie byłby zdolny do przędzenia sześciu drutów na raz, co pozwoliło im wykonać 1000 mil drutu w jednej ośmiogodzinnej zmianie. Dzięki metodom Roeblinga kable zostały ukończone osiem miesięcy przed terminem. (W Muzeum firmy znajduje się obecnie 80-metrowy model mostu.)

dwa główne Kable mostu mają długość 7659 stóp, średnicę ponad trzech stóp i zawierają 27 572 równoległe przewody. Największe Kable, jakie kiedykolwiek się zakręciły, są wystarczająco długie, aby okrążyć świat na równiku ponad trzy razy.

8. BEZPIECZEŃSTWO BYŁO NAJWAŻNIEJSZE …

na korzyść pracownika: średnio jeden człowiek zginął na milion dolarów wydanych na duży projekt. Strauss chciał pokonać te szanse i wydał mnóstwo pieniędzy na bezpieczeństwo. Wygłupianie się było zabronione: „Stary Strauss egzekwował zasady”, powiedział Pete Williamson, jeden z pracowników na moście. „Wszystko, co facet musiał zrobić, to stanąć tam na jednej nodze i został zwolniony.”Pracownicy musieli nosić okulary bez odblasków, używać kremu do rąk i twarzy, aby chronić skórę przed silnym wiatrem, a także stosować specjalną dietę, która według Straussa zapobiegałaby zawrotom głowy. Inżynier kazał firmie E. D. Bullard stworzyć specjalne kaski dla pracowników mostów, które musieli nosić przez cały czas, a w 1936 roku Strauss zainstalował pod mostem siatkę, która kosztowała 130 000 dolarów. Urządzenie, podobne do tego, co jest nawleczone poniżej trapezu cyrkowego, zostało wyprodukowane przez firmę J. L. Stuart I rozciągnęło się o 10 stóp szersze niż Szerokość mostu i 15 stóp dłuższe niż jego długość; pomogło przyspieszyć budowę, a jednocześnie dało pracownikom poczucie bezpieczeństwa. Uratowało to 19 ludzi, którzy w przeciwnym razie wpadliby do wody poniżej; mówiono, że należą do Klubu Halfway to Hell.

9. … ALE NADAL BYŁY WYPADKI.

przez wiekszosc budowy strona Straussa byla bezwypadkowa. Następnie, zaledwie kilka miesięcy przed otwarciem mostu, jeden robotnik został zabity przez spadającą derrick. Kilka tygodni później rusztowanie zawaliło się, wpadając do sieci z 12 robotnikami. Sieć zerwała się i rusztowanie wpadło do wody 220 stóp poniżej, zabijając 10. Jeden z ocalałych, 26-letni Slim Lambert, wspominał: „kiedy spadałem, kawałek drewna spadł mi na głowę. Byłem prawie nieprzytomny. Potem lodowata woda kanału doprowadziła mnie do.”Złamał ramię, kilka żeber i kilka kręgów szyjnych, ale zdołał dopłynąć do brzegu.

10. PRZED UKOŃCZENIEM MOSTU DOSZŁO DO TRZĘSIENIA ZIEMI.

Albert „Frenchy” Gales, Robotnik Budowlany, był na szczycie południowej wieży, gdy trzęsienie ziemi uderzyło w czerwcu 1935 roku. „był tak zwinny, że wieża kołysała się o 16 stóp w każdą stronę”, powiedział później. „Było 12 lub 13 facetów na górze bez możliwości zejścia na dół. Winda nie chciała jechać. Całość kołysała się w kierunku oceanu, faceci mówili:’Wtedy kołysze się z powrotem, w kierunku Zatoki. Chłopaki leżeli na pokładzie, wymiotowali i w ogóle. Pomyślałem, że jeśli wejdziemy, żelazo uderzy najpierw w wodę.”

11. W KAŻDEJ WIEŻY O WYSOKOŚCI 746 STÓP ZNAJDUJE SIĘ OKOŁO 600 000 NITÓW.

gdy oryginalne nity ulegną korozji, zastępuje się je ocynkowanymi śrubami o wysokiej wytrzymałości.

12. JEST NAMALOWANY ” INTERNATIONAL ORANGE.”

zaproponowano kolory mostu: węglowo-szary, aluminiowy lub czarny, a marynarka wojenna USA chciała koloru czarnego z żółtymi paskami (dla większej widoczności). Ale Irving Morrow, architekt konsultingowy (który był również odpowiedzialny za wygląd mostu w stylu Art Deco), nie chciał żadnego z tych kolorów: Czerń była nieatrakcyjna i zmniejszyłaby skalę mostu; aluminium sprawiłoby, że wieże wyglądałyby na małe.

w końcu zainspirował go czerwony podkład, którym stalowe belki były pokrywane w fabrykach na wschodzie, i osiadł na Międzynarodowej pomarańczy, która uzupełniała naturalne otoczenie mostu, ale także wyróżniała konstrukcję z morza i nieba. „Efekt International Orange jest równie przyjemny, jak niezwykły w dziedzinie inżynierii” – powiedział Morrow. Dodatkową zaletą jest to, że kolor jest dobrze widoczny we mgle.

wzór CMYK dla międzynarodowej pomarańczy to cyjan: 0 procent, Magenta: 69 procent, Żółty: 100%, Czarne: 6%. Farba do mostu jest obecnie dostarczana przez Sherwin-Williams.

13. JEGO OTWARCIE OBCHODZONO PRZEZ TYDZIEŃ.

budowa mostu trwała nieco ponad cztery lata, a całkowity koszt projektu wyniósł 35 milionów dolarów. Kiedy most został ukończony, San Francisco fetowało go przez solidny tydzień; Fiesta mostu Golden Gate trwała od 27 maja do 2 czerwca. Strauss—inżynier, a także poeta-przeczytał napisany na tę okazję wiersz pt. „The Mighty Task is Done”, który rozpoczyna się:

w końcu The mighty task is done;
olśniewający w zachodnim słońcu
most wznosi się wysoko na górę;
jego Titan piers chwyta dno oceanu,
jego wielkie stalowe ramiona łączą brzeg z brzegiem,
jego wieże przebijają niebo.

dzień otwarcia był „dniem pieszych”, a 15 000 osób na godzinę przechodziło przez bramki obrotowe, z których każda płaciła 25 centów za przejście; niektórzy przemierzali most na szczudłach i wrotkach lub na monocyklach. Sprzedawcy ustawieni wzdłuż jezdni sprzedali Około 50,000 hot dogów. W południe 28 maja FDR nacisnął klucz telegraficzny w Białym Domu, który ogłosił otwarcie mostu dla całego świata, a o 15: 00 flota 42 okrętów marynarki popłynęła pod mostem; dzień został ograniczony pokazem fajerwerków o 22: 00 w pewnym momencie podczas uroczystości koronowano królową Fiesty mostu Golden Gate, chociaż raporty różnią się co do tego, kto wygrał.

14. DUŻO WAŻY.

Kiedy most został otwarty w 1937 roku, masa mostu wraz z kotwiczeniami i podejściami wynosiła 894 500 ton. Przebudowa w 1986 roku zmniejszyła masę całkowitą do 887 000 ton.

15. ZOSTAŁ ZAMKNIĘTY Z POWODU POGODY TRZY RAZY.

najdłuższe zamknięcie w historii Golden Gate miało miejsce 3 grudnia 1983 roku, kiedy wiatr osiągnął prędkość 75 km / h; jezdnia została wyłączona na trzy godziny i 27 minut. Ale były pełne zamknięcia dla rocznic i prac budowlanych, i krótkie zamknięcia-przy dwóch oddzielnych okazjach-dla wizytujących dygnitarzy Franklina Delano Roosevelta i Charlesa de Gaulle ’ a.

16. POMAGA KSZTAŁTOWAĆ MGŁĘ.

Biblioteka Kongresu

według strony internetowej mostu „most ma wpływ na kierowanie mgłą, gdy popycha się i leje wokół mostu. Czasami wysokie ciśnienie zgniata go blisko ziemi.”

17. BYŁ TO NAJDŁUŻSZY MOST WISZĄCY NA ŚWIECIE DO 1964 ROKU.

ten zaszczyt należy teraz do japońskiego mostu Akashi-Kaikyo, który ma rozpiętość 6500 stóp. Ale nadal jest to prawdopodobnie najczęściej fotografowany most na planecie.

18. MILIARDOWY KIEROWCA PRZEKROCZYŁ MOST 22 LUTEGO 1985 ROKU.

szczęśliwym kierowcą był dr Arthur Molinari, Dentysta. Ma kask i skrzynkę szampana.

19. 50. ROCZNICA BYŁA KATASTROFĄ.

Zamiast tego pojawiło się 800 000 osób, a to , co stało się potem, jak opisano w raporcie złożonym rok po incydencie, brzmi jak koszmar:

Most Golden Gate zareagował wyraźnie na duże obciążenie na żywo z raportowanym ugięciem jezdni prawie 10 stóp na midspan. … Sytuację pogarszały wiatry z prędkością 17 km / h, wiejące przez Zatokę San Francisco. Mosty wiszące są podatne na obciążenia wiatrem i podczas gdy Most kołysał się z boku na bok z powodu wiatrów i spłaszczania pod dużym obciążeniem żywym, w pobliżu panowały warunki paniczne. Ludzie cierpieli na nudności i klaustrofobię w zagęszczeniu tłumu, co coraz trudniej było złagodzić sytuację, kierując ludzi z dala od mostu.

„cały Most się spłaścił—zniknął cały łuk” – powiedział Gary Giacomini, Prezes Zarządu Dzielnicy Mostowej. „Most miał największy współczynnik obciążenia w swojej 50-letniej żywotności. Kable zawieszenia na środku mostu były rozciągnięte tak „ciasno jak struny harfy”, podczas gdy dolne Kable w pobliżu wieży zdawały się trzepotać na wietrze … pomyślałem: „Wow, to nie jest dobry pomysł!'”

ale nigdy nie było powodu do obaw. Według raportu, pokład mostu został zaprojektowany tak, aby przesuwać się o 15 stóp w pionie i 27 stóp z boku na bok, a Charles Seim, były inżynier nadzorujący most w departamencie transportu stanu, powiedział: „wiedziałem, że przekraczamy obciążenia projektowe, ale nie martwiłem się w najmniejszym stopniu. Nawet przy maksymalnym obciążeniu konstrukcyjnym wynoszącym 5700 funtów na stopę naprężenia w kablach stanowią tylko 40 procent ich naprężeń, co jest dużym czynnikiem bezpieczeństwa.”

20. TO GWIAZDA.

most pojawił się w wielu filmach, w tym Sokół maltański (1941), Inwazja porywaczy ciał (1978), wywiad z wampirem (1994) i Skała (1998). Reżyserzy też uwielbiają go niszczyć. Most pojawił się nawet na okładce magazynu Rolling Stone z 26 lutego 1976 roku.