Podsumowanie i wprowadzenie

patogenne pierwotniaki jelitowe są odpowiedzialne za klinicznie ważne infekcje zarówno w krajach rozwiniętych, jak i rozwijających się. Organizmy te są odpowiedzialne zarówno ostrej i przewlekłej biegunki, i Entamoeba histolytica, który wpływa na okrężnicy, może rozprzestrzeniać się obejmować wątrobę. Wiele z tych patogenów, zwłaszcza wewnątrzkomórkowe pierwotniaki, które głównie wpływają na jelito cienkie, wywołują najbardziej niszczycielskie skutki u pacjentów z HIV / AIDS i innymi postaciami niedoboru odporności. Istnieją również różne pierwotniaki jelitowe, które nie wydają się mieć żadnego negatywnego wpływu na ludzi i dlatego mogą być uważane za nieszkodliwe organizmy komensalne. Chociaż leczenie było dostępne od kilkudziesięciu lat dla giardiasis, izosporiasis i amebiasis, do niedawna nie było skutecznych środków zaradczych na zakażenie kokcydiami jelitowymi-Cryptosporidium, Microsporidium i Cyclospora gatunków. Cyklospory dobrze reagują na ko-trimoksazol, mikrosporydia reagują zmiennie na Albendazol, a kryptosporydia często mogą być eliminowane przez nitazoksanid. U przewlekle zakażonych pacjentów zakażonych wirusem HIV leczenie schematami wielolekowymi zwykle powoduje szybkie ustąpienie biegunki i, w wielu przypadkach, wyeliminowanie pasożyta.

chorobotwórcze pierwotniaki jelitowe wytwarzają biegunkę i inne objawy jelitowe poprzez kolonizację ludzkiego jelita cienkiego i/lub grubego. Infekcje występują na całym świecie zarówno w krajach rozwijających się, jak i w świecie uprzemysłowionym. Pierwotniaki jelitowe są najbardziej rozpowszechnione w krajach rozwijających się, gdzie są odpowiedzialne za znaczną zachorowalność i śmiertelność. Pierwotniaki jelita cienkiego Giardia intestinalis i Cryptosporidium parvum mają duży wpływ na dzieci, podczas gdy patogen jelita grubego Entamoeba histolytica infekuje wszystkie grupy wiekowe, ale ma swoje najgłębsze skutki u dorosłych. Infekcje pierwotniaków jelitowych zajęły centralne miejsce wraz z szybkim rozprzestrzenianiem się zakażenia HIV i AIDS. Co ciekawe, niektóre pierwotniaki, zwłaszcza C. parvum i Isospora belli, są związane z głęboko zwiększoną zachorowalnością u pacjentów z obniżoną odpornością, podczas gdy nasilenie giardiazy i amebiazy jest niewielkie.

dla wielu pierwotniaków odpowiedź immunologiczna gospodarza pozostaje słabo zdefiniowana, podobnie jak mechanizmy zaangażowane w ich eradykację i rozwój odporności ochronnej. Jak na razie nie ma szczepionki kandydującej na żadne z infekcji pierwotniaków jelitowych. Jest prawdopodobne, że następna dekada przyniesie wielki postęp w naszym zrozumieniu wielu z tych obszarów ze względu na prowadzone obecnie badania nad mechanizmami patogenetycznymi i odpowiedziami immunologicznymi, z proporcjonalnym postępem w leczeniu i zapobieganiu. Obecnie jednak musimy polegać na chemioterapii przeciwdrobnoustrojowej i zdrowym układzie odpornościowym, aby rozwiązać ostre i przewlekłe infekcje, a tym samym zminimalizować ich wpływ kliniczny. Główne pierwotniaki mające znaczenie kliniczne dla ludzi przedstawiono w tabeli 1 . Istnieją inne pierwotniaki, które można wyizolować z kału ludzkiego, dla których nie ma wyraźnych dowodów na patogenność. Są inne, których wpływ kliniczny pozostaje kontrowersyjny. Dyskusja w tym przeglądzie jest ograniczona do tych organizmów, które są zdecydowanie znane jako patogenne dla ludzi.