powierzchnia przyśrodkowa (rys. 171) jest wypukły, perforowany licznymi otworami i poprzecinany podłużnymi rowkami w celu osadzenia naczyń. Powierzchnia boczna jest wklęsła (rys. 172) i stanowi część podrzędnego meatus. Jego górna granica jest cienka, nieregularna i połączona z różnymi kośćmi wzdłuż bocznej ściany jamy nosowej. Można go podzielić na trzy części: z nich przedni przegub z grzebieniem stożkowym szczęki; tylny z grzebieniem stożkowym podniebienia; część środkowa przedstawia trzy dobrze zaznaczone procesy, które różnią się znacznie wielkością i formą. Z nich przedni lub łzowy Proces jest mały i spiczasty i znajduje się na styku przedniej czwartej z tylnymi trzema czwartymi kości: artykuluje, przez wierzchołek, z procesem zstępującym kości łzowej, a przez krawędzie, z rowkiem z tyłu przedniego procesu szczęki, a tym samym pomaga w tworzeniu kanału dla kanału nosowo-łzowego. Za tym procesem wznosi się szeroka, cienka płytka, proces etmoidalny, aby dołączyć do nieoczyszczonego procesu etmoidalnego; od jego dolnej granicy cienka blaszka, proces szczękowy, krzywi się w dół i w kierunku bocznym; artykuluje się z szczęką i tworzy część przyśrodkowej ściany zatoki szczękowej. Dolna granica jest wolna, gruba i komórkowa w strukturze, zwłaszcza w środku kości. Obie kończyny są mniej lub bardziej spiczaste, tylna jest bardziej zwężająca.