Rituxan (rytuksymab) jest rodzajem leku biologicznego zwanego przeciwciałem monoklonalnym, który działa poprzez celowanie w antygen białka CD20 wyświetlany na powierzchni komórek B.

limfocyty B, które są również nazywane limfocytami B, są rodzajem białych krwinek. Są one częścią humoralnej odpowiedzi immunologicznej organizmu, w której pośredniczą przeciwciała (znane również jako immunoglobuliny). Kiedy Komórka B napotka obcego najeźdźcę, rozpoczyna się proces, który prowadzi do produkcji przeciwciał, które krążą, celują i niszczą najeźdźcę.

Jak Rituxan działa u pacjentów z chłoniakiem i białaczką

niektóre warunki zdrowotne wpływają również na komórki B, takie jak chłoniak nieziarniczy (NHL) i przewlekła białaczka limfocytowa (CLL), które są typami raka krwi, które wpływają na komórki B. CD20 jest antygenem, który jest wyświetlany na niektórych komórkach B, zapewniając cel dla rituksanu do zatrzasku.

Rituxan rekrutuje własne komórki układu odpornościowego pacjenta do ataku na komórki B. Jednak dokładne metody, za pomocą których działa Rituxan nie są całkowicie jasne. Badania sugerują, że Rituxan może rekrutować makrofagi, które są również rodzajem białych krwinek, do „zjadania” limfocytów B w procesie zwanym fagocytozą zależną od przeciwciał. Nie jest jednak jasne, w jakim stopniu Rituxan działa w leczeniu raka za pośrednictwem tego mechanizmu.

innym sposobem, w jaki Rituxan działa, jest proces zwany zależną od przeciwciał cytotoksycznością komórkową (ADCC). Przez rekrutację naturalnych komórek zabójcy, jeszcze inny rodzaj białych krwinek, i ewentualnie makrofagi, Rituxan uważa się doprowadzić do procesu, który powoduje śmierć komórek B przez lizę lub pęknięcie.

cytotoksyczność zależna od dopełniacza jest również uważana za mechanizm, za pomocą którego Rituksan jest w stanie niszczyć limfocyty B. Układ dopełniacza, lub kaskada dopełniacza, jak to jest również znany, jest systemem składa się z małych białek, które krążą we krwi, które po aktywacji prowadzą do B-komórki są niszczone przez fagocytozę. Rituxan jest w stanie wiązać się z białkami w układzie dopełniacza i inicjować kaskadę zdarzeń, które celują i niszczą komórki B, do których się przyłącza.

Rituxan jest również uważa się, że działa synergistycznie z lekami chemioterapeutycznymi, z którymi jest stosowany. Sugerowano, że Rituxan może wywoływać apoptozę lub programowaną śmierć komórki w komórkach uczulonych chemicznie poprzez bezpośrednią sygnalizację. Uważa się, że Rituxan może w jakiś sposób uczulać komórki nowotworowe na działanie innych leków stosowanych w chemioterapii.

Jak działa Rituxan u pacjentów z chorobami autoimmunologicznymi

Rituxan wyczerpuje komórki B, co może powodować obrzęk i uszkodzenie stawów u osób z chorobami autoimmunologicznymi, takimi jak reumatoidalne zapalenie stawów. Uważa się również, że działa poprzez zubożenie komórek B u pacjentów z zaburzeniami autoimmunologicznymi ziarniniakowatością z zapaleniem naczyń (GPA) i mikroskopowym zapaleniem naczyń (MPa). Zamiast produkować pomocne przeciwciała do walki z najeźdźcami, limfocyty B u osób z GPA i MPA są uważane za wytwarzające szkodliwe auto-przeciwciała wywołujące stan zapalny. Poprzez zmniejszenie liczby limfocytów B, Rituxan pomaga ograniczyć produkcję autoprzeciwciał.

Rituxan jest przeciwciałem monoklonalnym, które można podawać samodzielnie lub w skojarzeniu z chemioterapią. Jest stosowany w leczeniu chłoniaka nieziarniczego (NHL) i przewlekłej białaczki limfocytowej (CLL), reumatoidalnego zapalenia stawów i innych stanów. Rituxan podaje się we wlewie dożylnym.