dynastia Hohenzollernów. Dom panujący w Brandenburgii-Prusach, Dom Hohenzollernów jest najbardziej znany z posiadania władców Królestwa Prus, a później Cesarstwa Niemieckiego. Rodowa siedziba Rodu Hohenzollernów znajduje się w Szwabii w pobliżu źródeł rzek Dunaj i Neckar, około osiemdziesięciu mil na południe od dzisiejszego Stuttgartu. Hohenzollernowie zaczęli wspinać się na sławę dynastyczną w 1417 roku, kiedy Święty cesarz rzymski Zygmunt Luksemburski przyznał Fryderykowi hohenzollernowi znak Brandenburgii na dalekim północnym wschodzie jako nagrodę za lojalną służbę. Mimo że Fryderyk uznał swoją nową ziemię za biedną, nieproduktywną i narażoną na niebezpieczeństwo, postanowił zostać. Ziemia ta, na której później powstał Berlin, była podstawą dynastii Hohenzollernów.

drugą co do wielkości własnością Hohenzollernów była Prowincja Prusy Wschodnie. Na początku XIII wieku polski książę zaprosił Krzyżaków, zakon, który wyłonił się w czasie Trzeciej Krucjaty (1189-1192), do opanowania i nawrócenia pogańskich Bałtów na obszarze, który stałby się Prusami Wschodnimi. Krzyżacy uczynili to i osiedlili się tam. W 1511 roku Rycerze wybrali na swojego wielkiego mistrza Hohenzollernów, a gdy Reformacja protestancka przetoczyła się przez północne Niemcy, ten książę Hohenzollernów rozwiązał zakon i stał się po prostu księciem Prus, wasalem króla Polski.

trzecią większą własnością, która wzmocniła potęgę rodu i uczyniła z niego siłę w zachodnich Niemczech, było nabycie Kleves i Mark nad Renem, które Hohenzollernowie uzyskali na roszczeniu dynastycznym w 1609 roku. W 1618 r. wszystkie trzy z tych obszarów—Brandenburgia, Prusy oraz Cleves i Mark-przeszły pod panowanie jednego Hohenzollerna, Jana Zygmunta (panującego 1608-1619), dziadka Fryderyka Wilhelma, Wielkiego Elektora (panującego 1640-1688), któremu przypisuje się położenie fundamentów nowoczesnego państwa pruskiego.

Zobacz też: Brandenburgia; Fryderyk i (Prusy) ; Fryderyk II (Prusy); Fryderyk Wilhelm (Brandenburgia) ; Fryderyk Wilhelm I (Prusy) ; Fryderyk Wilhelm II (Prusy); Prusy ; Krzyżacy; Utrecht, Pokój (1713).

Bibliografia

Carsten, F. L. początki Prus. Oxford, 1954.

Karl A. Roider