definicja znaku

wszystkie historie wymagają pewnych niezbędnych elementów. Bez tych elementów dzieła literackie często nie mają sensu. Na przykład jednym z istotnych elementów każdej historii jest fabuła z serią wydarzeń. Innym ważnym elementem jest postać. Postacią może być każda osoba, postać, przedmiot nieożywiony lub zwierzę. Istnieją różne typy postaci, a każdy z nich pełni swoją unikalną funkcję w historii lub utworze literackim.

rodzaje znaków

istnieje wiele rodzajów znaków, które obejmują:

Powiernik

powiernik to ktoś, komu główny bohater zwierza się. Ujawnia myśli, intencje i cechy osobowości głównego bohatera. Jednak powiernikiem niekoniecznie musi być osoba. Zwierzę może być również powiernikiem.

dynamiczny charakter

dynamiczny charakter zmienia się w trakcie powieści lub opowiadania. Ta zmiana charakteru lub jego perspektywy jest trwała. Dlatego czasami postać dynamiczna nazywana jest również ” postacią rozwijającą się.”

statyczny znak

statyczny znak pozostaje taki sam przez całą historię. Nawet Wydarzenia w historii lub powieści nie zmieniają perspektywy postaci, percepcji, nawyków, osobowości lub motywacji.

antagonista

antagonista to zły facet lub przeciwnik bohatera lub głównego bohatera. Akcja w opowiadaniu powstaje w wyniku konfliktu między bohaterem a antagonistą. Antagonistą może być osoba, przedmiot nieożywiony, zwierzę lub sama natura.

Bohater

każda historia ma bohatera, głównego bohatera, który kreuje akcję fabuły i angażuje czytelników, wzbudzając ich empatię i zainteresowanie. Bohater często jest bohaterem lub bohaterką opowieści, ponieważ cała fabuła porusza się wokół niego.

okrągły znak

okrągłe znaki są dobrze rozwiniętymi i złożonymi postaciami w historii. Są bardziej realistyczne i wykazują większą głębię w swoich osobowościach. Mogą podejmować zaskakujące lub zastanawiające decyzje i przyciągać uwagę czytelników. Istnieje wiele czynników, które mogą mieć na nie wpływ, a okrągłe postacie realnie reagują na takie czynniki.

płaski znak

płaski znak nie zmienia się podczas historii. Ponadto, on lub ona zwykle ujawnia tylko jedną lub dwie cechy osobowości.

znak giełdowy

znak giełdowy to płaski znak, który jest natychmiast rozpoznawalny przez czytelników. Podobnie jak postać płaska, postać stock nie przechodzi żadnego rozwoju w całej historii.

przykłady postaci w literaturze

przykład #1: Trylogia Władcy Pierścieni (autorstwa J. R. R.)

w trylogii Władcy Pierścieni Frodo i jego przyjaciel Sam odkrywają swoje nieoczekiwane osobiste zaangażowanie, emocjonalną i fizyczną siłę oraz oddanie sprawie. Gandalf odkrywa, że jego zaufanie zostało złamane przez innych czarodziejów, dzięki czemu zmienia się w maga o silniejszym charakterze. Aragorn, Dziedzic linii królów, rezygnuje z tytułu, jednak z biegiem czasu odkrywa swoje umiejętności przywódcze i postanawia odzyskać koronę. Wszystkie te postacie dostarczają nam dobrych przykładów okrągłych postaci, z których każdy ma głębię osobowości i umiejętności zaskakiwania czytelników.

przykład #2: A Christmas Carol (by Charles Dickens)

W „A Christmas Carol” Charlesa Dickensa Ebenezer Scrooge jest osobą z ciasną pięścią. Zmusza swoich pracowników do ciężkiej pracy, ale daje im w zamian orzeszki ziemne. Jednak po przejściu bardzo dziwnych i niepokojących doświadczeń z duchami, zmienia swoje sposoby-płaci swoim pracownikom więcej niż uczciwe wynagrodzenie, daje im dni wolne od pracy, a nawet daje prezenty. Ta transformacja sprawia, że wpisuje się w rolę dynamicznej postaci.

przykład #3: Hedda Gabler (Autor: Henrik Ibsen)

Hedda Gabler jest zmanipulowana, zimna i „demoniczna”, mimo że jest tytułową postacią – głównym tematem sztuki. Jest najbardziej złożoną i psychologicznie przekonującą postacią, dlatego jest postacią dynamiczną.

przykład #4: Otello (Williama Szekspira)

w niektórych momentach wydaje się, że Iago jest bohaterem, ponieważ dominuje w całej sztuce i wygłasza soliloquies. Jednak w ogóle się nie zmienia, a większość bohaterów ulega jakiejś zmianie podczas spektaklu. W pierwszej linii Iago opisuje siebie jako kogoś, kto chce zniszczyć Otella. W ten sposób jego działania przekształcają go w tragiczny antagonistyczny typ postaci, choć jest on głównym bohaterem sztuki.

funkcja postaci

główną funkcją postaci w historii jest rozszerzenie lub przedłużenie fabuły, uczynienie jej czytelną i interesującą. Wiele historii używa wielu postaci, a każda historia ma głównego bohatera, który ma duży wpływ na fabułę. Główny bohater może być bohaterem, antagonistą, dynamicznym, statycznym, płaskim lub okrągłym bohaterem. Czytelnicy czują, że postacie podane w utworach literackich istnieją i lubią czytać ich prawdziwe i realistyczne postacie i działania.