zespół pieczenia jamy ustnej (ang. Burning mouth syndrome, BMS) jest łagodnym schorzeniem, które objawia się pieczeniem w przypadku braku jakichkolwiek widocznych objawów w jamie ustnej i braku nieprawidłowych wyników badań krwi. BMS dotyka około 2% populacji, a kobiety są do siedmiu razy bardziej narażone na diagnozę niż mężczyźni.

kobiety są głównie po menopauzie, chociaż mężczyźni i kobiety przed/przed menopauzą również mogą być dotknięte. U większości pacjentów pieczenie występuje na czubku i bokach języka, górnej części języka, dachu ust i wewnętrznej powierzchni warg, chociaż wzór jest bardzo zmienny i pieczenie może wystąpić w dowolnym miejscu w jamie ustnej. Pacjent może czuć, że wypalił usta gorącym jedzeniem i może być kwaśny, gorzki lub metaliczny smak w ustach. Usta mogą również czuć się suche i jedzenie może mieć mniej smaku. Niektórzy pacjenci mogą również zgłaszać uczucie” opróżniania” lub „pełzania” w jamie ustnej. Początek BMS jest zwykle stopniowy bez znanego czynnika lub zdarzenia strącającego. Trzy wzorce kliniczne zostały dobrze scharakteryzowane:

1. brak lub niewielkie pieczenie po przebudzeniu rano, z pieczeniem rozwijającym się w miarę postępu dnia, a najgorsze wieczorem.
2. ciągłe objawy przez cały dzień od momentu przebudzenia.
3. objawy okresowe z pewnymi dniami bezobjawowymi, rzadziej obserwowana prezentacja

pytania i odpowiedzi dotyczące zespołu pieczenia jamy ustnej

Q: co powoduje BMS?
a: nikt tak naprawdę nie wie, co powoduje BMS. Uważa się jednak, że jest to forma bólu neuropatycznego. Oznacza to, że włókna nerwowe w jamie ustnej, na razie, działają nieprawidłowo i przenoszą ból pomimo faktu, że nie ma bolesnego bodźca. Zasugerowano, że nerwy w jamie ustnej, które są odpowiedzialne za odczuwanie bólu, są łatwo stymulowane i podekscytowane. Czynniki wpływające mogą obejmować menopauzę (chociaż nie wiemy, dlaczego), niekorzystne zdarzenia życiowe (utrata pracy, śmierć członka rodziny lub małżonka), zaburzenia psychiczne (takie jak lęk, depresja i zespół stresu pourazowego), problemy z TMJ, zespół chronicznego zmęczenia i fibromialgia. Niektórzy pacjenci zgłaszają również problemy z zasypianiem i zasypianiem przez całą noc. Pacjenci często zgłaszają również inne objawy, takie jak ból głowy, zmęczenie, ból barku, ból pleców, zespół jelita drażliwego, pieczenie skóry lub okolicy narządów płciowych, ataki paniki, kołatanie serca i dzwonienie w uszach. BMS nie jest spowodowany przez protezę lub infekcje, chociaż noszenie protezy czasami pogarsza pieczenie. Na ogół hormonalna terapia zastępcza nie jest skuteczna w zarządzaniu BMS u kobiet po menopauzie.

p: skąd wiemy, że to BMS?
A: Istnieje wiele stanów zapalnych jamy ustnej, które mogą powodować pieczenie w jamie ustnej, takich jak liszaj płaski, język geograficzny i zakażenia drożdżakami (zwłaszcza jeśli nosisz protezę zębową) (patrz arkusze informacyjne dla pacjenta – zakażenia drożdżakami jamy ustnej, liszaj płaski jamy ustnej, język geograficzny). Jeśli pacjent ma te warunki i objawy pieczenia, leczenie konkretnych warunków będzie na ogół pozbyć się objawów pieczenia i jako takie, nie powinny być diagnozowane jako o zespół pieczenia jamy ustnej. Ważne jest, aby doświadczony dentysta lub specjalista jamy ustnej wykluczył inne potencjalne przyczyny pieczenia lub dyskomfortu, które mogą obejmować choroby błony śluzowej jamy ustnej, infekcje i patologię zębów wśród wielu innych.

p: Jaka jest prognoza dla BMS?
A: u jednej połowy do dwóch trzecich pacjentów wystąpi przynajmniej częściowa poprawa objawów w ciągu kilku tygodni do kilku miesięcy leczenia. Dla osób z długotrwałymi objawami (które mogą trwać 6-7 lat lub dłużej), intensywność pieczenia wydaje się pozostać dość stabilny na poziomie do opanowania, chociaż niektórzy pacjenci powrócą do normy bez resztkowego pieczenia. Pacjenci, którzy doświadczają poprawy w leczeniu, mogą oczekiwać dobrej kontroli przez lata. Nie ma związku BMS z rozwojem raka jamy ustnej.

p: Jak jest traktowany BMS?
A: na BMS nie ma lekarstwa. Niektóre, jeśli nie Większość, dyskomfort można złagodzić za pomocą różnych leków, z których wiele stosuje się w leczeniu lęku, depresji i innych zaburzeń neurologicznych, chociaż w niższych dawkach. Leki pomagają zmniejszyć aktywność włókien nerwowych. Ponieważ wielu pacjentów ma również trudności ze snem i odczuwają lęk, leki te mogą pomóc ci lepiej spać i odpoczywać i czuć się mniej niespokojny. Leki te są czasami stosowane jako pojedyncze środki lub w połączeniu w celu osiągnięcia pożądanych korzyści.

te leki obejmują klonazepam albo jako płyn do płukania jamy ustnej lub w rozpuszczalnej formie wafla lub tabletki. Inne to amitryptylina, nortryptylina doksepina i gabapentyna. Leki te mogą powodować senność i suchość w ustach, ale są one zwykle podejmowane w nocy i może to pomóc spać. Należy jednak zachować ostrożność, ponieważ może wystąpić ryzyko upadku, zwłaszcza jeśli pacjent przyjmuje już inne leki o podobnym działaniu ubocznym. Po zażyciu tych leków nie należy pić alkoholu ani prowadzić pojazdów. Leki bez recepty, takie jak kwas alfa liponowy, mogą być przydatne, a także miejscowe kapsaicyny.

ponieważ BMS jest przewlekłym problemem, pomocne może być niefarmakologiczne podejście do postępowania stosowane samodzielnie lub w uzupełnieniu do powyższych leków. Należą do nich zarządzanie stresem / redukcja, medytacja, joga, ćwiczenia, psychoterapia i terapia poznawczo-behawioralna.. Jeśli stres, lęk i / lub depresja przyczyniają się do BMS, regularne stosowanie tych technik lub regularne doradztwo może pomóc zmniejszyć objawy i utrzymać niskie dawki leku. W przypadku jakiejkolwiek terapii BMS osiągnięcie maksymalnych korzyści może potrwać kilka tygodni, a nawet miesięcy.

przygotowana przez N. Treistera, SB Woo i Aaom Web Writing Group
zaktualizowana 22 stycznia 2015

informacje zawarte w niniejszej monografii służą wyłącznie celom edukacyjnym. Informacje te nie zastępują profesjonalnej porady medycznej, diagnozy lub leczenia. Jeśli masz lub podejrzewasz, że możesz mieć problemy zdrowotne, skonsultuj się z profesjonalnym lekarzem. Poleganie na informacjach zawartych w niniejszej monografii odbywa się wyłącznie na własne ryzyko.