Czy masz dorosłe dziecko mieszkające z Tobą? Jeśli jesteś w ciągłym konflikcie ze starszym dzieckiem o wszystko od godziny policyjnej (czy powinno je mieć, czy nie powinno?), do znalezienia pracy, do zażywania alkoholu, James Lehman radzi, jak ustalić rozsądne limity i jak nauczyć dziecko odpowiedzialności i niezależności.

rodzice czują, że muszą dbać o swoje dzieci, niezależnie od tego, czy mają 9, czy 19 lat. Kiedy mają pięć lat, wspinają się po drabinkach, a ty boisz się, że złamie im rękę. W wieku jedenastej zaczynają grać w piłkę nożną lub baseball i obawiasz się, że mogą ucierpieć z powodu sprzętu.

„myśl o swoich dorosłych dzieciach jak o gościach. Jak można pozwolić, aby gość działał?”

ale w miarę starzenia się dzieci angażują się w bardziej ryzykowne zachowania, a” dbanie o nie ” staje się trudniejsze. W wieku 16 lat zaczynają jeździć, często same dostają pieniądze i są wśród ludzi z narkotykami. Z pozoru mogą wydawać się bardziej niezależni i odpowiedzialni, ale często są po prostu w stanie lepiej zniechęcić rodziców i ukryć to, co naprawdę się z nimi dzieje.

błędy myślenia i mentalność ofiar

dzieci w wieku od 17 do 25 lat nadal mają wiele błędów myślenia. Tak jak możesz mieć błąd ortograficzny i literówkę, możesz mieć błąd myślenia, w którym źle odczytujesz życiowe problemy i wychodzisz z niewłaściwymi rozwiązaniami.

a kiedy coś wychodzi źle, te dzieci często uważają się za ofiary. Usłyszysz jak mówią takie rzeczy jak:

„to nie moja wina.”

” nic na to nie poradzę.”

” spóźniłem się tylko godzinę i chcesz mnie ukarać?”

mistrzowie manipulacji

dzieci w tym wieku stają się znacznie bardziej biegłe w manipulowaniu rodzicami, obwiniając je za zbyt sztywne i surowe:

„starzeję się teraz. Powinieneś mi bardziej ufać.”

ale faktem jest, że nie są one tak dużo starsze. Mentalność nastolatków trwa od wczesnego okresu dojrzewania do 22 lub 23 roku życia. Większość badań pokazuje, że dzieci nadal używają tych samych części mózgu w wieku 22 lat, których używały w wieku 15 lat. Ich mózg nadal rozwija się we wczesnych latach dwudziestych, więc nie są bardziej przygotowani na sytuacje dla dorosłych.

słyszę, że dzieci cały czas mówią To swoim rodzicom:

” jesteś mi winien mieszkanie. Nie powinieneś być zbyt sztywny.”

Kiedy rodzice słyszą to wystarczająco, zaczynają czuć się winni zasad, według których wybrali życie. Zaczynają myśleć, że są zbyt surowi, by wprowadzać w życie zasady, które obowiązywały od najmłodszych lat. Dzieci są ekspertami w manipulowaniu rodzicami z poczuciem winy.

Related content: mistrzowie manipulacji: Jak dzieci kontrolują Cię zachowaniem

ustal Zasady domu ze starszymi dziećmi

myślę, że rodzice powinni mieć dwa poziomy zasad ze starszymi dziećmi, które nadal mieszkają w domu: (1) Podstawowe zasady gospodarstwa domowego, które odzwierciedlają twoje wartości, strukturę i autorytet moralny; oraz (2) Zasady specjalnie dla starszych dzieci w gospodarstwie domowym.

podstawowe zasady gospodarstwa domowego

pierwsze zasady gospodarstwa domowego powinny odzwierciedlać twoje podstawowe wartości, strukturę i autorytet moralny. Są to zasady, które zawsze powinny mieć zastosowanie.

na przykład, ludzie nie znęcają się nad ludźmi w tym domu. To się nie zmienia w wieku 18 czy 19 lat. Ta zasada nigdy się nie zmienia. Poza tym, żadnych narkotyków i alkoholu, zwłaszcza jeśli jesteś niepełnoletni. To się nie zmienia w wieku 18 czy 19 lat. Taka jest zasada. Żadnych kradzieży i kłamstw.

chciałbym zachować te zasady bardzo jasne, ponieważ nie chcesz zacząć mieć podwójnych standardów ze starszymi dziećmi, zwłaszcza jeśli masz inne młodsze dzieci w domu.

Zasady dla Dorosłych Dzieci

drugi poziom zasad to ten, który umożliwia rodzicom życie z młodymi dorosłymi. Oczywiście młodzi dorośli powinni uzyskać większą odpowiedzialność i niezależność, ale muszą na to zasłużyć. Jeśli masz pracę, zyskujesz większą niezależność.

Czy dzieci powinny być w stanie zostać całą noc, ponieważ mają ukończone 18 lat? Jeśli mieszkają w Twoim domu, muszą dać Ci znać, że nic im nie jest. To może oznaczać wezwanie, jeśli zdecydują się przenocować u kogoś. Jako rodzic masz prawo tego oczekiwać.

Related content: „I’ m 18-You Can ’ t Tell me What to Do!”Czy Twoje Dorosłe Dziecko Łamie Zasady Domowe?

omów Zasady

najważniejszą częścią posiadania zasad ze starszymi dziećmi jest dyskusja, która ustanawia te zasady. To powinna być dyskusja. I powinieneś zapisać wszystko, na co się zgadzasz, aby wszystko było jasne.

Co można zrobić? Czego nie możesz zrobić? Jak będziemy cię wspierać w tym, co możesz zrobić? Co się stanie, jeśli zrobisz to, czego nie powinieneś robić? Co jest zabronione? Te rzeczy powinny być wyraźnie napisane.

każdy w domu powinien wiedzieć jakie są zasady.ważne jest, aby wszystko wyjaśnić zanim dziecko skończy 18 lat.

na przykład zasada picia:

„jeśli wrócisz do domu pijany, nie będziesz mógł mieszkać w naszym domu.”

To może być to, że nie ma cię w domu na kilka dni, kilka tygodni lub na zawsze. Po prostu ustal zasadę, zapisz ją i wyjaśnij dziecku, że ma ponad 18 lat i tak musimy żyć z tym problemem.

Jeśli Twoje dziecko ci grozi lub staje się agresywne w odpowiedzi, polecam, aby zadzwonić na policję.

powiązane treści: Kiedy wezwać policję na swoje dziecko

bądź pomocny, nie pozwalaj

jest cienka granica między pomaganiem dzieciom, a ich wsparciem. Myślę, że gdy ktoś ma 18 lat, jeśli skończy szkołę średnią, powinien wspierać się finansowo. Nie powinno być pracy zbyt podłej, aby nie mogli jej przyjąć, dopóki nie znajdą czegoś lepszego.

wiele dzieci ma to gdzieś w szkole średniej, nie są gotowe na lepszą pracę i mają pretensje do tego, że muszą pracować w McDonald ’ s, 7-11, lub innej pozycji wyjściowej. Więc unikają tego i myślą, że są lepsi. Jest to błąd myślenia – całkowite zaburzenie poznawcze, którego nie powinieneś akceptować jako rodzic.

rodzice muszą powiedzieć starszym dzieciom:

„dokonałeś wyborów w liceum, a teraz, jeśli chcesz się poprawić, będziesz musiał iść do szkoły w nocy. Jeśli chcesz się poprawić, musisz zacząć od podstawówki. Jeśli nie będziemy mogli zapłacić za studia na pełny etat, będziesz musiał pracować i chodzić do szkoły na pół etatu.”

im szybciej twoje dziecko dostanie tę kontrolę rzeczywistości, tym lepiej-dla Ciebie i dla Twojego dziecka.

myśl o dorosłych dzieciach jak o gościach—nie jak O dzieciach

Jeśli czujesz się zagrożony i wykorzystany przez starsze dziecko, musisz zdać sobie z tego sprawę: dziecko jest teraz dorosłe. Może nie udaje, ale jest dorosły. I mieszka pod twoim dachem. I musi przestrzegać twoich praw.

Nie jako Dzieci. To najważniejsze. Skończyli szkołę średnią. Są teraz Gośćmi w Twoim domu. Jak można pozwolić, aby gość działał? Kiedy można wyznaczyć granicę z gościem? Kiedy będziesz musiał zadzwonić na policję z gościem?

Pokój gościnny

Kiedy mój syn poszedł na studia, jednym z największych wstrząsów było to, że zaczęliśmy nazywać Jego pokój pokojem gościnnym. Pamiętam, jak mówił: „ale to mój pokój.”

powiedzieliśmy:

„nie, to jest Pokój gościnny. Możesz tam zostać, kiedy tylko chcesz, tak długo, jak chcesz, tak długo, jak żyjesz po naszej myśli.”

powiedzieliśmy to z miłością i życzliwością, ale chcieliśmy, aby widział swoją rolę w inny sposób. Chcieliśmy, żeby widział siebie jako dorosłego.

dla rodziców, którzy są bardzo niespokojni i mają wiele obaw o swoje dzieci, brzmi to jak trudna rzecz do powiedzenia. Wiem o tym. Ale to naprawdę najlepsza rzecz do powiedzenia, ponieważ musisz dać tym dzieciom znać, że muszą zacząć robić to na własną rękę.

w efekcie mówisz:

„miałeś 18 lat, aby nauczyć się robić to na własną rękę. Teraz jest czas, aby wprowadzić to w życie. Cokolwiek zdecydowałeś się nie uczyć lub nie robić przez te 18 lat, będziesz musiał za to zapłacić teraz.”

najważniejsze jest to, że czasami dzieci muszą zacząć od małych. Nie ma w tym wstydu, i musisz to jasno wyrazić. Nawet jeśli to nie pasuje do tego, na co liczyłeś dla swojego dziecka. Wiele młodych dorosłych dzieci często ma fałszywe poczucie prawa.

Challenge Fantasy Talk

w swojej praktyce spotkałem wiele dzieci, które nie chciały chodzić do szkoły, a potrafiły czytać i pisać tylko na poziomie siódmej lub ósmej klasy. Powiedzieli mi, że będą programistami gier wideo, koszykarzami lub raperami. To wszystko była Fantazja. Tak odkładali niepokój.

zastanów się nad dzieckiem, które mówi:

„nie dam rady w szkole, ale będę raperem. Napisałem dziś kilka piosenek.”

tak radzi sobie z lękiem o przyszłość.

” tak się boję o przyszłość, że muszę wymyślić tę fantazję, a potem się do niej przylgnę.”

wtedy, jeśli zakwestionujesz tę fantazję i powiesz,

„poczekaj chwilę. Tam jest 20 milionów dzieciaków. Dlaczego myślisz, że możesz to zrobić?”

dzieciak mówi:

” Nie wierzysz we mnie. Nie wierzysz we mnie.”

odwraca się od Ciebie i próbuje sprawić, że problem. Jego brak nauki nie jest problemem. Nie wierzysz, że jego fantazja staje się problemem.

wyjaśnij Zasady

Kiedy w domu, w którym rodzice mieszkają ze starszym dzieckiem, może to być bardzo niewygodne dla wszystkich, jeśli nie wrogie. Sposobem na powstrzymanie tej wrogości jest uprzedzenie. Przedstaw oczekiwania i konsekwencje na papierze—dosłownie. Zapisz je i oczekuj, że dziecko będzie żyć według nich.

Darmowa umowa na życie do wykorzystania z dorosłymi dziećmi

Zmierz się ze swoimi lękami

znam wielu rodziców, którzy nie mogli wyciągnąć swoich dorosłych dzieci z łóżka. Myślą, że pomagają swoim dorosłym dzieciom, dając im dach nad głową i nie zmuszając ich do odpowiedzialności, bo boją się o swoje dzieci.

ale to czego się boją może wyleczyć tylko ten dzieciak wstający z łóżka i robiący coś dla siebie. Rodzic boi się, że dziecko nic nie osiągnie. Że nie znajdzie dobrej pracy. Że nie da rady w szkole. Albo że będzie miał kłopoty towarzyskie.

ale to, co rozwiązuje te obawy, to sprawić, by wstał o ósmej rano i wyprowadził go tam w poszukiwaniu pracy. Powiedz mu, żeby wyszedł z lunchem i telefonem i poszedł szukać pracy. I nie wracaj.

To może brzmieć Ostro. Wypychasz kogoś w świat, z którym musi sobie poradzić. Ale nie wypychasz ich z samolotu bez spadochronu. Wypychasz ich na ulicę bez pieniędzy. Rozwiązaniem tego problemu jest znalezienie pracy.

wiele razy rodzice używają własnych lęków, niepokojów, poczucia winy i wyrzutów sumienia, aby usprawiedliwić nie robienie tego, co zrobiliby z gościem. Ze strachu nie oczekują od dziecka tego, czego oczekują od siebie każdego dnia.

powiązane treści

Ten artykuł jest częścią 1 z 3-częściowej serii. Poniżej znajdują się linki do innych artykułów z tej serii.

Część II: 25 najważniejszych problemów rodziców

Część III: Czy kiedykolwiek jest za późno na zawarcie umowy na życie?