szczegóły obwodu pacjenta

wentylacja oscylacyjna wysokiej częstotliwości została po raz pierwszy opisana w 1972 roku i jest stosowana w populacjach noworodków i dorosłych pacjentów w celu zmniejszenia uszkodzenia płuc lub zapobiegania dalszemu uszkodzeniu płuc. HFOV charakteryzuje się wysoką częstością oddechów między 3.5 i 15 herców (210-900 oddechów na minutę) i utrzymujących zarówno wdychanie, jak i wydychanie przy aktywnym ciśnieniu. Stosowane stawki różnią się znacznie w zależności od wielkości pacjenta, wieku i procesu chorobowego. W HFOV ciśnienie oscyluje wokół stałego ciśnienia wzdłużnego (równoważnego średniemu ciśnieniu w drogach oddechowych), które w efekcie jest takie samo jak dodatnie ciśnienie końcowe wydechu (PEEP). W ten sposób gaz jest wpychany do płuc podczas wdechu, a następnie wyciągany podczas wydechu. HFOV generuje bardzo małe objętości pływów, które są na ogół mniejsze niż Martwa przestrzeń płuc. Objętość pływów zależy od wielkości rurki intubacyjnej, mocy i częstotliwości. Uważa się, że w HFOV występują różne mechanizmy (bezpośredni przepływ masowy – konwekcyjny, Dyspersja Tayloriańska, efekt Pendelluft, asymetryczne profile prędkości, mieszanie kardiogenne i dyfuzja molekularna) transferu gazu w porównaniu do normalnej wentylacji mechanicznej. Jest często stosowany u pacjentów z oporną hipoksemią, której nie można skorygować za pomocą normalnej wentylacji mechanicznej, takiej jak ma to miejsce w następujących procesach chorobowych: ciężkie ARDS, ALI i inne problemy dyfuzji tlenowej. U niektórych noworodków HFOV może być stosowany jako respirator pierwszego rzutu ze względu na dużą podatność wcześniaka na uszkodzenia płuc spowodowane konwencjonalną wentylacją.

układ oddechowy

wibracje są wytwarzane przez elektromagnetyczny zawór sterujący tłokiem. Powstałe wibracje są podobne do tych wytwarzanych przez głośnik stereo. Wysokość fali wibracyjnej jest amplitudą. Wyższe amplitudy powodują większe wahania ciśnienia, które przenoszą więcej gazu z każdą wibracją. Liczba drgań na minutę jest częstotliwością. Jeden Hertz to 60 cykli na minutę. Wyższe amplitudy przy niższych częstotliwościach powodują największe wahania ciśnienia i przenoszą najwięcej gazu.

zmiana % czasu wdechu (T%i) zmienia proporcję czasu, w którym Wibracja lub fala dźwiękowa znajduje się powyżej linii podstawowej, a poniżej niej. Zwiększenie % czasu wdechu zwiększy również objętość poruszanego gazu lub objętości pływów. Zmniejszenie częstotliwości, zwiększenie amplitudy i zwiększenie % czasu wdechu zwiększy objętość pływów i wyeliminuje CO2. Zwiększenie objętości pływów ma również tendencję do zwiększania średniego ciśnienia w drogach oddechowych.

Ustawienia i pomiaryedytuj

przepływ biasu edytuj

przepływ biasu kontroluje i wskazuje szybkość ciągłego przepływu nawilżonego gazu mieszanego przez obwód pacjenta. Pokrętło sterujące jest 15-obrotowym zaworem pneumatycznym, który zwiększa przepływ podczas obracania.

Regulacja średniego ciśnieniaedytuj

ustawienie regulacji średniego ciśnienia reguluje średnie ciśnienie w drogach oddechowych (PAW), kontrolując opór zaworu regulacyjnego ciśnienia w drogach oddechowych. Średnie ciśnienie w drogach oddechowych ulegnie zmianie i wymaga regulacji średniego ciśnienia po zmianie następujących ustawień:

• Częstotliwość (Hertz)
• % czas wdechu
• moc i zmiana Δp
• centrowanie tłoka

podczas wentylacji oscylacyjnej o wysokiej częstotliwości (HFOV) PAW jest podstawową zmienną wpływającą na natlenienie i jest ustawiana niezależnie od innych zmiennych na oscylatorze. Ponieważ zmiany ciśnienia w dystalnych drogach oddechowych podczas HFOV są minimalne, łapa podczas HFOV może być oglądana w sposób podobny do poziomu PEEP w konwencjonalnej wentylacji. Optymalna łapa może być traktowana jako kompromis między maksymalną rekrutacją płuc a minimalnym nadmiarem.

średni limit ciśnieniaedit

rysunek ruchu powietrza podczas wentylacji oscylacyjnej wysokiej częstotliwości

średni limit ciśnienia kontroluje granicę, powyżej której nie można zwiększyć bliższej łapy przez ustawienie ciśnienie sterujące zaworu ograniczającego ciśnienie. Średni limit ciśnienia wynosi 10-45 cmH2O.

ΔP i amplitudeEdit

objętość pływu a ustawienie mocy

ustawienie mocy jest ustawiane jako Amplituda w celu ustalenia zmierzonej zmiany ciśnienia (ΔP). Amplituda / moc to ustawienie, które określa ilość mocy, która napędza tłok oscylatora do przodu i do tyłu, powodując przemieszczenie objętości powietrza (objętości pływowej). Wpływ amplitudy na ΔP, który zmienia się przez przemieszczenie tłoka oscylatora, a tym samym ciśnienie oscylacyjne (ΔP). Ustawienie mocy oddziałuje z warunkami łap istniejącymi w obwodzie pacjenta w celu wytworzenia otrzymanego ΔP.

% czasu Wdechuedit

procent czasu wdechu to ustawienie, które określa procent czasu cyklu, w którym tłok porusza się (lub w końcowej pozycji wdechu). Zakres procentowy wdechu wynosi 30-50%.

Częstotliwośćedit

objętość pływów w porównaniu z częstotliwością w hercach

ustawienie częstotliwości jest mierzone w hercach (hz). Pokrętło sterujące jest 10-obrotowym potencjometrem zwiększającym w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara, obejmującym zakres od 3 Hz do 15 Hz. Ustawiona częstotliwość jest wyświetlana na mierniku cyfrowym na powierzchni respiratora. Jeden Hertz jest (- /+5%) równy 1 oddechowi na sekundę lub 60 oddechów na minutę (np. 10 Hz = 600 oddechów na minutę). Zmiany Rzadkości są odwrotnie proporcjonalne do amplitudy i w ten sposób dostarczana jest objętość pływów.

oddechy na minutę (f) f = H z ⋅ 60 s e C o N d s {\displaystyle f=Hz\cdot 60_{seconds}}