analizując powyższą ilustrację, zauważysz, że przyspieszenie (Niebieska linia) nie osiąga maksimum, dopóki awaria nie osiągnie maksimum zaangażowania (około 65 milisekund po pierwszym kontakcie) – i jak już omówiliśmy, decyzja o wdrożeniu musi zostać podjęta wcześniej. Jednak w momencie rozmieszczenia zmiana prędkości mogła nie osiągnąć nawet 10 km/h, ale pojazd odczuwa przyspieszenie około 14 g i szarpnięcie prawie 3000 g / s W zaledwie 20 milisekund po pierwszym kontakcie. Jejku! Tak więc decyzja o wdrożeniu opiera się na algorytmie, który musi przewidzieć, jak poważna może być kolizja, na podstawie czynników, takich jak szybkość zmiany przyspieszenia (szarpnięcie), wykrywana i rejestrowana w miarę rozwoju kolizji. Algorytm jest kodem komputerowym funkcji matematycznej, która w tym przypadku jest potencjalną decyzją łagodzącą obrażenia lub śmierć mechanicznej funkcji sprzętu bezpieczeństwa, w tym napinaczy pasów bezpieczeństwa i poduszek powietrznych. Decyzja o rozmieszczeniu tego pojazdu została podjęta w ciągu 15 milisekund od pierwszego kontaktu.

zastosowany tutaj przykład pochodzi z przesunięcia czołowego zderzenia czołowego, ale impulsy przyspieszenia i szarpnięcia mogą wyglądać bardzo różnie dla różnych rodzajów wypadków, pojazdów i orientacji uderzenia. Algorytm decyzji o rozmieszczeniu analizuje przyspieszenie i szarpnięcie wzdłuż osi wzdłużnej i bocznej. Jeżeli kierunek uderzenia zbliża się pod innym kątem, elementy wzdłużne lub boczne muszą mieć wystarczająco dużą wielkość, aby umożliwić wysunięcie przedniej lub bocznej poduszki powietrznej (lub obu). Jeśli pojazd uderzy lub spojrzy na stosunkowo miękką, odkształcalną powierzchnię, taką jak bok innego pojazdu, poduszki powietrzne mogą się nie rozłożyć, ponieważ kolizja rozwijała się przez dłuższy czas. Jeśli pojazd jest pod pojazdem wyższym, kolizja ponownie rozwija się przez dłuższy czas, a poduszki powietrzne mogą się nie rozłożyć. W przypadku przewrócenia się czołowej poduszki powietrznej, ze względu na czas i różne kierunki przyspieszeń, nie może również dojść do rozmieszczenia czołowej poduszki powietrznej. W przypadku przewrócenia decyzja o zainstalowaniu zasłon rolowanych może potrwać nieco dłużej (jeśli pojazd jest zaangażowany w wystarczające przyspieszenia, aby je zrzucić). Boczne poduszki powietrzne zazwyczaj rozkładają się jeszcze szybciej niż przednie poduszki powietrzne, ponieważ strefa zgniotu i przestrzeń pomiędzy pasażerem a obszarem uderzenia są mniejsze. Moduł sterujący poduszką powietrzną monitoruje również kilka innych czujników w celu podjęcia decyzji o wdrożeniu, w tym użycie pasów bezpieczeństwa, pozycję siedzenia, rozmiar pasażera i klasyfikację wagi w celu optymalizacji bezpieczeństwa pasażerów.

algorytm wdrażania poduszek powietrznych każdego producenta pojazdu jest stosunkowo złożony, zróżnicowany i zastrzeżony. Niemniej jednak wiemy, że czynniki omówione powyżej – przyspieszenie, szarpnięcie, zapięcie pasów i stan czujników pasażerów – są brane pod uwagę w decyzji o wdrożeniu. Obecnie istnieje mnóstwo danych z nowoczesnych pojazdów z coraz większymi źródłami informacji z czujników. Dzięki tym bogatym danym można lepiej zrozumieć awarię, aby lepiej pomóc ekspertowi od rekonstrukcji katastrofy w szczegółowej analizie okoliczności kolizji, a także skomentować wykorzystanie sprzętu bezpieczeństwa, jego funkcje i potencjalne korzyści biomechaniczne.