NAACP – najważniejsza Międzyrasowa organizacja praw obywatelskich w historii Ameryki – opublikowała pierwszy numer kryzysu, swojego oficjalnego magazynu, 110 lat temu, w 1910 roku. Przez prawie dwie i pół dekady socjolog i działacz na rzecz Praw Obywatelskich W. E. B. Du Bois był jego redaktorem, słynnie wykorzystując tę platformę do demontażu naukowego rasizmu.

w tym czasie wielu powszechnie szanowanych intelektualistów wierzyło w przekonania, że empiryczne dowody istnieją, aby uzasadnić „naturalną” białą wyższość. Obalenie naukowego rasizmu było więc projektem koniecznym dla kryzysu. Pod przewodnictwem Du Boisa czasopismo obnażyło irracjonalność naukowego rasizmu.

mniej pamiętane jest jednak to, jak starała się pomóc czytelnikom zrozumieć i zaangażować się we współczesną naukę.

w prawie każdym numerze czasopismo informowało o rozwoju nauki, polecało prace naukowe lub zamieszczało artykuły z zakresu nauk przyrodniczych. Czas Du Boisa jako redaktora kryzysu polegał na krytycznym przyjęciu ostrożnej, systematycznej, empirycznej nauki, jak i na wypaczaniu popularnego poglądu, że czarni (i inni nie-biali) są naturalnie gorsi.

socjologowie Patrick Greiner i Brett Clark i ja niedawno przeglądaliśmy wspaniałe dokumenty W. E. B. Du Bois w zbiorach specjalnych i archiwach uniwersyteckich na Uniwersytecie Massachusetts Amherst. Odkryliśmy, że Du Bois czerpał nie tylko z nauk przyrodniczych, ale głęboko zastanawiał się nad sposobami, w jakie kryzys powinien, a nie powinien tego robić. Posunąłby się nawet do krytyki sojuszników za używanie nauki w sposób, który uważał za niestosowny.

przykład: Obrona Darwina

w lutym 18 grudnia 1932 Pastor z Harlemu Adam Clayton Powell napisał do Du Boisa, prosząc go o opublikowanie jego ostatniego przemówienia na masowym spotkaniu NAACP w nadchodzącym numerze kryzysu.

tydzień później Du Bois odpowiedział, że chociaż przeczytał adres Powella „z wielkim zainteresowaniem”, nie mógł go opublikować w formie napisanej. Dlaczego? To się Biolog Charles Darwin i jego teoria doboru naturalnego bardzo źle.

Darwin, jak wyjaśnił Du Bois, nie próbował zademonstrować „kto powinien przetrwać”, jak zakładał adres Powella. Praca Darwina jest raczej „po prostu naukowym stwierdzeniem”, które zostało przekręcone, aby wspierać eugeniki i inne pseudonaukowe doktryny.

Ta krótka odpowiedź do potężnego pastora zawiera tak wiele. To pokazuje, że Du Bois domagał się niuansowego zrozumienia darwinowskiej teorii doboru naturalnego. Ponadto twierdził, że Darwin nie powinien ponosić odpowiedzialności za rasistowskich ideologów, którzy sprzeniewierzyli się jego pracy, maskując ich demagogię w naukowej obiektywności. Praca Darwina ma wyraźną wartość, ale trzeba zawsze mieć świadomość, że podobnie jak w przypadku całej nauki, Polityka kształtowała jej odbiór.

Dla Du Bois to, jak się rozumie i używa nauki, nie były drobnymi zagadnieniami.

Nauka w kryzysie

w pierwszej części pierwszego numeru kryzysu znajduje się raport archeologiczny. Opisuje ona, jak ” eksploracja kontynentu afrykańskiego jest jeszcze w powijakach i niewątpliwie przyniesie zaskakujące rezultaty w ustanowieniu Zaawansowanego stanu rozwoju, osiągniętego przez rasy Czarne we wczesnych czasach.”

zgodnie z najnowszą archeologią, innymi słowy, afrykańskie dziedzictwo jest czymś, z czego można być dumnym.

w dalszej części tego wydania, w rubryce „Nauka”, zauważono, że przed British Association for the Advancement of Science przeczytano artykuł stwierdzający, że „wszystkie wcześniejsze rasy ludzkie były prawdopodobnie kolorowe.”Ta sama sekcja odnotowuje niedawne badania dostarczające dowodów, że w bezpośredniej naganie naukowego rasizmu,” sama waga mózgu nie jest oznaką mentalności.”

w drugim numerze kryzysu słynny antropolog z Columbia University Franz Boas wyjaśnił, że nie ma fizycznych dowodów antropologicznych „pokazujących niższość rasy murzyńskiej.”Późniejsze wydania podkreślałyby wczesną afrykańską metalurgię i krytykowały rasistowskie testy inteligencji. Inny poleciłby pracę Piotra Kropotkina, wielkiego rosyjskiego anarchisty i zoologa, który sugerował, że dobór naturalny polega bardziej na współpracy między gatunkami niż na walce o przetrwanie między nimi.

kryzys opublikował ten rodzaj pracy przez cały czas Du Bois jako redaktor. Powód jest jasny. Du Bois wiedział, że właściwe zrozumienie nauki nie prowadzi do esencjalizmu biologicznego – idei, że biologia ogranicza to, kim jesteś i co możesz zrobić. Prowadzi to do dokładnie odwrotnego wniosku, że każda populacja ma zdolność do nadawania własnego znaczenia i określania siebie według własnego uznania. Jedynymi ograniczeniami są procesy społeczne, takie jak kolonializm i rasizm. Nauka, dla Du Bois, była w ten sposób konieczna i wyzwalająca.

Nauka dla emancypowanej polityki

dzisiejszy moment polityczny jest inny niż „Du Bois”, choć są pewne podobieństwa. Jednym z nich jest to, że życie polityczne wolne od wyzysku i wzmocnione demokracją uczestniczącą pozostaje dla wielu poza zasięgiem. Pozbawienie praw wyborczych nadal istnieje w wielu formach. Jak czarny Lives Matter ruchu i inni pokazali, rasizm jest wielki powód dlaczego.

choć to tylko kawałek układanki, naleganie Du Boisa na krytyczne przyjęcie ostrożnego, systematycznego i empirycznego spojrzenia na naukę może być ważną częścią tej walki o wyzwoloną politykę. Krytyczne ujęcie nauki może pomóc ludziom lepiej rozwiązać palące kwestie, takie jak sprawiedliwość środowiskowa, różnice w opiece zdrowotnej i inne.

krytyczna akceptacja nauki to, jak to Du Bois zrobił na łamach kryzysu, pozostanie niezachwianym faktem, że jakakolwiek teoria naukowa promująca rasowe i inne formy niesprawiedliwości jest kategorycznie błędna.

pokazał, jak odrzucić rasistowską naukę, nie odrzucając sposobów, w jakie nauka może pomóc ludziom lepiej zrozumieć nasze relacje ze światem. W szczególności, angażująca nauka pokazuje, jak nasze relacje ze sobą nie są zdeterminowane przez naturę, ale są pod naszą własną kontrolą.