Mały Luksemburg może wycisnąć francuski i niemiecki jako języki urzędowe, pozostawiając tylko Luksemburski-obecnie używany przez około 385,000 ludzi w kraju, w którym 45 procent populacji to obcokrajowcy.

Wielkie Księstwo — liczba ludności: 550 000 — ma trzy języki urzędowe: Luksemburski, francuski i niemiecki. Ale dwie petycje ciągną kraj w przeciwnych kierunkach: Jeden domaga się, aby Luksemburski stał się głównym językiem urzędowym w rządzie i służbie cywilnej, drugi chce chronić „wielojęzyczne Państwo.- Parlament zaczął w poniedziałek debatować nad obiema petycjami.

w 2016 r.Petycja o uczynienie z Luksemburskiego głównego języka kraju i „ocal Luksemburski język, zanim zniknie” zebrała rekordową liczbę podpisów — 14 683-podczas gdy kontr petycja zebrała 5 182. Wystarczy 4500 podpisów, aby zmusić posłów do przeprowadzenia debaty.

rozmowy, które rozpoczęły się w poniedziałek, są otwarte dla publiczności, ale prawodawcy nie są zobowiązani do podejmowania działań legislacyjnych.

uczynienie z Luksemburskiego pierwszego języka urzędowego „oznaczałoby przetłumaczenie wszystkich przepisów” – powiedział rządowy informator. „Nie mielibyśmy na to nawet słownictwa prawnego.”

bardziej przydatne byłoby dla uczniów uczęszczanie na lekcje języka portugalskiego niż nauka Luksemburskiego — Joseph Schloesser

debata językowa nie ustawiła dokładnie pulsu kraju — poparcie społeczne dla zmiany wynosi około 3 procent — ale debata podkreśla trwającą walkę o zdefiniowanie poczucia tożsamości narodowej w kraju, w którym 45 procent mieszkańców to obcokrajowcy. Ponad 350 000 osób codziennie dojeżdża do pracy w Luksemburgu-głównie z Francji, Belgii i Niemiec — dzięki czemu mieszanka języków, w tym angielski, jest koniecznością w poruszaniu się po lokalnym życiu.

autor pro-Luksemburskiej petycji, Lucien Welter, zabrał się do mediów społecznościowych, aby zaprzeczyć jakimkolwiek prawicowym programom, publikując na Facebooku: „oddzielam się od wszelkich rasistowskich, populistycznych i Ksenofobicznych wypowiedzi.”Jego jedyną motywacją, powiedział, było zachowanie Luksemburskiego.

pomimo braku dużej skrajnie prawicowej, antyimigracyjnej partii politycznej i jej statusu centrum międzynarodowych firm finansowych i technologicznych-Luksemburg został nazwany „Europejskim Dubajem”-miejscowi wyrazili obawy o poczucie przewagi liczebnej we własnym kraju i wskazują na wyraźny spadek wykorzystania Luksemburskiego jako miary zmian w kraju.

przeciętny mieszkaniec Luksemburga posługuje się na co dzień dwoma lub trzema językami: w badaniu przeprowadzonym w 2013 r. 70 proc.zgłosiło używanie języka Luksemburskiego w domu, w szkole lub w pracy, podczas gdy 55 proc. posługiwało się językiem francuskim, a 30 proc. mówiło po niemiecku. Debaty w parlamencie prowadzone są głównie w języku luksemburskim-w tym bieżąca debata na temat rozszerzenia jego stosowania-natomiast oficjalne dokumenty sporządzane są w języku francuskim.

„ważne jest, aby kontakt był prowadzony w języku zrozumiałym dla wszystkich, a formularze administracyjne i inne dokumenty urzędowe były pisane w jednym z trzech języków obowiązkowych nauczanych w szkołach”, powiedział Joseph Schloesser, autor kontrprosiatu.

w październiku Minister Edukacji Claude Meisch ogłosił, że rząd planuje wprowadzenie obowiązku nauczania języka Luksemburskiego w szkołach prywatnych i rozważa dążenie do uznania języka Luksemburskiego za oficjalny język UE.

bardziej przydatne byłoby dla uczniów uczęszczanie na lekcje portugalskiego niż nauka Luksemburskiego, powiedział Schloesser, ponieważ portugalska populacja kraju stanowi ponad 15 procent mieszkańców.

lokalne organizacje, takie jak „Learn Luxembourgish”, lobbowały na rzecz wspierania inicjatyw, które uczą Luksemburskiego uchodźców, argumentując, że mówienie językiem ma kluczowe znaczenie dla integracji.

w ramach unijnego programu relokacji uchodźców Luksemburg zgłosił się na ochotnika do przyjęcia około 700 uchodźców — największego spożycia na mieszkańca w Europie.

ale czasami niespokojne relacje Luksemburga z jego obcą ludnością poprzedzają kryzys migracyjny. W czerwcu 2015 roku wyborcy w referendum odrzucili propozycję premiera Xaviera Bettela, aby zintegrować mieszkańców spoza Luksemburga, przyznając im prawa wyborcze.

Xavier Bettel, premier Luksemburga | Sean Gallup/Getty Images

„całkowicie rozumiem ludzi, którzy myślą, że tracą swoją narodową tożsamość”, powiedział Nick Geoffreys, 30-letni obywatel brytyjski, który dorastał w Luksemburgu i zaczął pobierać Luksemburskie lekcje po wojnie.Brexit głosowanie w czerwcu ubiegłego roku, w ramach jego wniosku o obywatelstwo.

według Geoffreysa petycja jest sprzeczna z wysiłkami Bettela na rzecz ułatwienia mieszkańcom Luksemburga stania się naturalizowanymi obywatelami. Ustawa, która ma wejść w życie w kwietniu, obniży próg obowiązkowych lekcji języka Luksemburskiego i liczbę lat, które wnioskodawca musi spędzić w kraju z siedmiu do pięciu.

„To jest taki mały kraj, trzeba też odwołać się do rynku międzynarodowego” „Jeśli to straci, to stanie się bardzo odizolowany. Musi być kompromis. Ludzie mogą być zachęcani do nauki języka, ale nie muszą polegać na nim we wszystkim.”

ale biznes nie wydaje się być zaniepokojony. „Luksemburg pozostanie oczywiście krajem wielojęzycznym” – powiedział rzecznik Stowarzyszenia Luksemburskiego przemysłu funduszy. – Nie ma zatem żadnego wpływu na sektor funduszy, który rzeczywiście czerpie ogromne korzyści z wielojęzycznego środowiska W Luksemburgu.”