do naszego oddziału trafiła 36-letnia kobieta z 6-tygodniowym wywiadem z dysurią, częstością oddawania moczu i opornym zakażeniem dróg moczowych . Badania fizykalne wykazały delikatną masę torbielowatą w przedniej ścianie pochwy. Badanie laboratoryjne wykazało, że: liczba leukocytów, 13610 / mm3; białko C-reaktywne, 2,3 mg / dL. Badanie moczu wykazało mikroskopijne ropomocz (50-75 białych krwinek / pole dużej mocy). Ultrasonografia przezbrzuszna ujawniła złożoną masę torbielowatą na podstawie pęcherza moczowego. Opróżnianie cystouretrogramu wykazało kontrastowy materiał wypełniający uchyłek cewki moczowej (UD), który otaczał światło cewki moczowej (ryc. Koronalne i osiowe obrazy Mr ważone T2 wykazały obwodowe natężenie sygnału, wypełnione płynem uszkodzenie z poziomem zanieczyszczeń płynem i potwierdziły diagnozę UD (Rysunek-2). Cystouretroskopia wykazała dwa otwory UD (Fig. Wykonano przezpochwową uchyłkowatość, a przebieg pooperacyjny był spokojny.

ryc. 1 opróżnianie cystouretrogramu wykazało materiał kontrastowy wypełniający uchyłek cewki moczowej (groty strzał), które otaczały światło cewki moczowej.

Rysunek 2 (A) koronalne i (B) osiowe obrazy Mr ważone T2 wykazały obwodową zmianę o wysokim natężeniu sygnału, wypełnioną płynem (groty) z poziomem resztek płynu (strzałka) i potwierdziły diagnozę uchyłka cewki moczowej. F=cewnik Foleya;UB=pęcherz moczowy.

Rysunek 3 Cystouretroskopia wykazała dwa otwory UD.

UD jest ogniskowym wylewem cewki moczowej i zwykle występuje u kobiet w trzeciej-siódmej dekadzie życia, z szacunkową częstością występowania 0,6-6% (1). Zdecydowana większość UDs pochodzą z przyczyn nabytych, z najbardziej powszechnie akceptowaną teorią obejmującą pęknięcie przewlekle zablokowanego i zainfekowanego gruczołu okuretowego do światła cewki moczowej. Czynniki ryzyka nabytego UDs obejmują powtarzające się infekcje gruczołów okołocewkowych, uraz porodowy pochwy, uraz z wcześniejszych zabiegów pochwy lub cewki moczowej (1).

klasyczna prezentacja UD została opisana historycznie jako „trzy Ds”: dyzuria, dyspareunia i drybling (Post-void). Najbardziej użytecznym sposobem obrazowania dla UDs jest MRI (2). MRI odgrywa ważną rolę w diagnostyce UDs i idealnie dostarcza chirurgowi informacji przedoperacyjnych dotyczących lokalizacji, liczby, wielkości, konfiguracji i komunikacji UDs. Chociaż MRI jest najlepszym przedoperacyjnym narzędziem diagnostycznym do oceny UDs, stara uretrografia ciśnieniowa z podwójnym balonem w stanie gotowości (dodanie Błękitnego lub błyszczącego Zielonego jako środka barwiącego) ma dużą wartość śródoperacyjnej identyfikacji tych złożonych worków uchyłkowych i ułatwienia ich resekcji (3).

powikłania związane z UDs obejmują nawracające infekcje, nietrzymanie moczu, tworzenie się kamienia nazębnego i rozwój nowotworu wewnątrzwirkowego. Lekarze powinni być świadomi możliwości wystąpienia UD u kobiet z niewyjaśnionymi przewlekłymi lub nawracającymi objawami dolnych dróg moczowych. Zachowawcze postępowanie jest odpowiednie dla pacjentów z nieobecnymi lub łagodnymi objawami. Ostateczne leczenie pacjentów z istotnymi objawami spowodowanymi UDs jest wycięcie chirurgiczne (1).