Articles

Typ IV-A torbiele choledochalne: wyzwanie

Tło/cel: Typ IV-A torbiele choledochalne charakteryzują się wrodzonym torbielowatym rozszerzeniem drzewa żółciowego rozciągającym się w celu zaangażowania wewnątrzwątrobowych kanałów żółciowych również. Przedstawiono jednoośrodkowe doświadczenia w leczeniu torbieli choledochalnych typu IV-A.

metody: U trzydziestu pięciu ze 105 (33%) pacjentów z torbielami choledochal, którzy przeszli operację w ośrodku opieki trzeciorzędowej w północnych Indiach od stycznia 1989 do grudnia 2002, stwierdzono torbiel typu IV-A (Klasyfikacja Todaniego). Średni wiek pacjentów wynosił 24 lata( zakres od 3 miesięcy do 60 lat); 17 pacjentów w grupie stanowili dorośli, a 22 kobiety. Prezentując cechy były bóle brzucha, żółtaczka, zapalenie dróg żółciowych i guzek brzucha, w różnych kombinacjach.

wyniki: Wycięcie części pozawątrobowej torbieli i szerokie zespolenie bilio-jelitowe uzyskano u 32 (91%) chorych, natomiast wewnętrzny drenaż torbieli był konieczny U 3 chorych, z przyczyn technicznych: zabezpieczenia z powodu nadciśnienia wrotnego (1 pacjent) i gęstych zrostów (2 pacjentki). U sześciu (17%) pacjentów wystąpiły powikłania pooperacyjne: U 3 wystąpiły przecieki zespoleń bilio-jelitowych, u 2 wymagały przezskórnego przekierowania bliższego dróg żółciowych; u 2 wystąpiły krwawienia wewnątrzbrzuszne wymagające ponownego zbadania, a u 1 wystąpiła zewnętrzna przetoka trzustkowa, która zamykała się samoistnie. Informacje dotyczące obserwacji były dostępne dla 28 (80%) pacjentów. Średni czas trwania obserwacji wynosił 25 miesięcy (mediana, 12 miesięcy; zakres, od 6 miesięcy do 9 lat). Trzech pacjentów wymagało ponownej operacji ze względu na zwężenie zespolenia (n = 2) i kamicę wątroby oraz nawracające zapalenie dróg żółciowych (n = 1) podczas obserwacji.

wnioski: wycięcie części pozawątrobowej torbieli i drenaż części wewnątrzwątrobowej przez szerokie zespolenie hilar lub subhilar dały zadowalające wyniki u większości pacjentów z torbielami choledochalnymi typu IV-A. Konieczna jest ścisła, długoterminowa obserwacja tych pacjentów, ponieważ mogą oni wystąpić z powikłaniami związanymi z resztkową częścią wewnątrzwątrobową choroby.