Articles

toksyczność paracetamolu: samobójcze vs przypadkowe

w tym badaniu nie uwzględniono dawki paracetamolu spożywanego z kilku powodów. Dokładne oszacowanie dawki nie może być wykonane w przypadkowej grupie, ponieważ wielu z tych pacjentów nieumyślnie Połknięcie paracetamolu w więcej niż jednej postaci w ciągu kilku dni. Innym problemem mieliśmy do czynienia było to, że niektórzy pacjenci w grupie przypadkowych byli nieświadomi obecności paracetamolu w niektórych leków dostępnych bez recepty. Około 40% pacjentów w grupie samobójczej nie mógł dać dokładną historię o dawce paracetamolu spożywanego. Znaczna liczba pacjentów z grupy samobójczej była senna i uspokajająca z powodu innych jednocześnie przyjmowanych leków. Ponadto większość badań w literaturze nie wykazuje wyraźnego, bezpośredniego związku między dawką paracetamolu a hepatotoksycznością . Niski poziom paracetamolu (<10 mg/l) stwierdzono u 38% pacjentów w grupie przypadkowej, w porównaniu do 10% w grupie przedawkowania samobójczego. Jest to prawdopodobnie spowodowane tym, że pacjenci ci pojawili się późno i przez dłuższy czas przyjmowali małe dawki.

zaskakująco, zachorowalność i śmiertelność były wyższe w grupie przypadkowego przedawkowania niż w grupie samobójczej (15% vs 0%, P< 0, 05). Są ku temu dwa powody. Po pierwsze, pacjenci ci występują późno, a czasami diagnoza jest opóźniona, z których oba utrudniają optymalne leczenie antidotum. Drugim powodem może być zwiększone przewlekłe spożywanie alkoholu wśród grupy przypadkowej (39% vs 12%, P < 0,05). Jednak dane dotyczące ilości alkoholu, czas trwania spożycia, lub odstęp między spożyciem alkoholu i paracetamolu podlegają odwołanie stronniczości, wstrzymanie informacji przez pacjenta, lub nie reaguje stan pacjenta na prezentacji.

domniemana podstawa nasilenia hepatotoksyczności wywołanej paracetamolem przez przewlekłe spożycie etanolu została obszernie omówiona . Eleganckie badania przeprowadzone na początku 1970 roku ustalono, że paracetamol, podjęte w dawkach terapeutycznych, jest metabolizowany przez wątrobę poprzez dwa szlaki. Większość leku (80-90%) jest sprzężona z kwasem glukuronowym lub siarczanami, dając nietoksyczne koniugaty, które są wydalane przez nerki. Niewielka część (5%) jest metabolizowana do reaktywnego elektrofilowego związku pośredniego przez układ cytochromu P-450. Metabo-lite jest nietoksyczny przez sprzęganie z glutationem, tworząc kwas merkapturowy i pokrewne koniugaty, które są również wydalane z moczem. Jeśli lek jest przyjmowany w nadmiernych dawkach, zwiększona ilość jest przekształcana przez cytochrom P-450 do wysoce reaktywnego, toksycznego metabolitu pośredniego . Następnie może osiągnąć poziom, który przytłacza mechanizm ochronny sprzęgania glutationu i ostatecznie, poprzez kowalencyjne wiązanie z białkami hepatocytów, prowadzi do martwicy hepatocytów .

dawki terapeutyczne paracetamolu mogą powodować uszkodzenie wątroby, jeśli są one związane z okolicznościami, które zwiększają aktywność układu P-450, prowadząc do zwiększenia produkcji toksycznego metabolitu, lub które zakłócają mechanizm ochronny poprzez wyczerpanie dostępnego Glu-tationu. Etanol może nasilać szkody z obu tych powodów .

w niniejszym badaniu 6/9 (66%) pacjentów w grupie po przypadkowym przedawkowaniu i 7/55 (13%) w grupie po samobójczym przedawkowaniu zgłosiło się na izbę przyjęć po ponad 24 godzinach od przedawkowania. Leczenie N-acetylocysteiną zastosowano u 62% pacjentów z grupy przypadkowej, w porównaniu do 73% pacjentów z grupy samobójczej. Leczenie N-acetylocysteiną było bardzo skuteczne w zapobieganiu lub łagodzeniu uszkodzenia wątroby po samobójczym przedawkowaniu paracetamolu. Jednak korzyści z N-acetylocysteiny w zespole uszkodzenia paracetamolu jako niepowodzenie terapeutyczne nie jest jasno określona. Ostateczny wynik w przypadku przypadkowego przedawkowania zależy od wielu czynników, a zatem duża liczba przypadków będzie wymagana do analizy wielowymiarowej w celu określenia roli N-acetylocys-teiny. Ponieważ skuteczność N-acetylocysteiny jako antidotum zmniejsza się po ośmiu godzinach, leczenie należy rozpocząć natychmiast po podaniu wszystkich potencjalnie toksycznych dawek paracetamolu (>10 g). Jednak duże retrospektywne badanie wykazało, że leczenie N-acetylocysteiną zmniejszało częstość występowania hepatotoksyczności po podaniu do 24 godzin po przedawkowaniu . Pacjenci, którzy mają zwiększoną wrażliwość na toksyczność paracetamolu, szczególnie alkoholicy, powinni być brani pod uwagę w leczeniu N-acetylocysteiny przy stężeniach w osoczu, które są o połowę mniejsze niż wskazane na standardowym wykresie . Ponadto pacjenci z przypadkowym przedawkowaniem nabytym w ciągu kilku godzin powinni być nadal rozważani do leczenia, ponieważ w tych przypadkach stężenie w osoczu jest zawodne w przewidywaniu hepatotoksyczności.

nasze badanie wykazało również, że chociaż u pacjentów z samobójczym przedawkowaniem stwierdzono wyższy szczyt stężenia paracetamolu niż u pacjentów z przypadkowym przedawkowaniem, szczyt aktywności aminotransferazy (> 1000 J.M./L) częściej obserwowano w grupie pacjentów z przypadkowym przedawkowaniem (39% vs 12%, P < 0,05). Pacjenci z samobójczym przedawkowaniem z wysokim poziomem enzymów wątrobowych częściej mieli w przeszłości przewlekłe nadużywanie alkoholu i występowali późno. Podobne wyniki odnotowano w australijskim badaniu . Nawet gdy ostra niewydolność wątroby rozwija się z powodu samobójczego przedawkowania paracetamolu, pacjenci ci mają dobre rokowanie w zakresie przeszczepu wątroby i śmierci. . W rzeczywistości żaden z naszych pacjentów z grupy samobójczych przedawkowań nie zmarł ani nie musiał być skierowany do przeszczepu. W przeciwieństwie do tego, w grupie 2/13 pacjentów po przypadkowym przedawkowaniu wystąpiła piorunująca niewydolność wątroby prowadząca do śpiączki wątrobowej i ostatecznie do śmierci. Tak więc szczytowe poziomy paracetamolu korelują słabo z zaburzeniami czynności wątroby, zachorowalnością i śmiertelnością.

liczba dni hospitalizacji była wyższa w grupie przypadkowej. Istnieją liczne badania, które wykazały, że całkowity koszt leczenia pacjenta na oddziale intensywnej terapii w USA wynosi około $25,000-35,000 dziennie . Jest to tradycja w wielu szpitalach w kraju, aby przyjąć pacjentów z przedawkowaniem paracetamolu do oddziałów intensywnej opieki. W naszym badaniu spośród 80 pacjentów z grupy samobójczej 75 zostało przyjętych na oddział intensywnej terapii, podczas gdy wszyscy 13 pacjenci z grupy przypadkowego przedawkowania zostali przyjęci na ten oddział. Ze względu na ich łagodny przebieg kliniczny, zalecamy, aby pacjenci z samobójczym przedawkowaniem paracetamolu mogli być bezpiecznie zarządzani na podłogach medycznych, chyba że w przeszłości przewlekłe nadużywanie alkoholu lub inne jednoczesne zatrucia. W naszym szpitalu przekładałoby się to na oszczędność kosztów w wysokości co najmniej 500 000 dolarów rocznie.