napięte mięśnie łydek (Toe Walker)
Jak to się wyraża i co widzimy u pacjentów z tym?

Robert H. Sheinberg, D. P. M., F. A. C. F. A. S., D. A. B. F. A. S.

mięsień żołądkowo-jelitowy bierze swój początek z obszaru tuż nad i za kolanem. Wkłada się do tylnej części pięty i krzyżuje trzy stawy. Obejmuje to staw kolanowy, skokowy i staw podpajęczynówkowy.

przyczyny:

1. najczęściej dziedziczne. Prowadzi w rodzinach.
2. mogą być nabywane przez osoby, które stale noszą obcasy, co skraca pochodzenie do wstawienia mięśnia i długotrwale powoduje skrócenie mięśnia.
3. często u dzieci z autyzmem.
4. należy wykluczyć podstawowe problemy neurologiczne. Dotyczy to dzieci z porażeniem mózgowym.
5. rzadko z powodu urazu mięśni w przedniej części nogi.

Co zobaczyłby lub poczułby rodzic lub pacjent, gdyby mięśnie łydek były nadmiernie napięte?
są trzy sposoby na to, aby ucisk tego mięśnia wyrażał się w stopie, kostce, nodze i plecach.

1. u pacjenta z napiętymi mięśniami łydki dziecko lub dorosły chodzi prawie wyłącznie na palcach, nie dotykając pięty ziemi. Stopa nie kompensuje się ani nie imploduje, ponieważ łuk pozostaje bardzo wyprostowany. Łuk pozostaje strukturalnie zdrowy, ponieważ więzadła, które utrzymują kości razem w stopie, są wyjątkowo ciasne. Odszkodowanie musi nastąpić gdzie indziej. Zwykle występuje w kolanie lub plecach. Kolano może nadmiernie rozciągnąć się, aby wymusić środek ciężaru osoby bardziej do tyłu, ponieważ w toe-walker jest przesunięty do przodu. Jeśli kręgosłup kompensuje będzie hyperextend również przesunięcie masy ciała bardziej poprawnie tak, że nie spadnie do przodu w chodzeniu.
2. u częściowo wyrównanego pacjenta z napiętymi mięśniami łydki więzadła stopy zwykle nie są tak silne, a Łuk nie jest tak napięty. W tym przypadku łuk będzie nieco implodować lub niższe. Kiedy pacjent idzie będzie lekkie odbicie w ich chód. Podczas chodzenia jest przedwczesne podnoszenie pięty i pacjent zazwyczaj wygląda jak są one „bopping”. Z czasem ci pacjenci zaczynają niszczyć swój łuk. Pewna kompensacja może również wystąpić w kolanie lub kręgosłupie, ale w mniejszym stopniu niż w nieskompensowanym toe-walker.
3. u w pełni wyrównanego pacjenta z napiętymi mięśniami łydki łuk znacznie obniży się lub nawet całkowicie się zapadnie. Są to zdecydowanie najgorsze rodzaje stóp, pomimo faktu, że najlepiej wygląda podczas chodu, gdy pięta pacjenta dotyka ziemi. U tych dzieci lub dorosłych więzadła trzymające Łuk są bardzo luźne. Podczas chodzenia ucisk na mięsień łydki nie pozwala kostce poruszać się tak, jak powinna. Zamiast tego cały stres przechodzi na łuk i Łuk się zapada. To, co widać, to płaski łuk i słaba zdolność do odpychania podczas chodu. Nie ma odbicia w ich chodu i nie chodzą po kulkach stóp najczęściej. Dziecko lub dorosły będzie miał wolniejszą kadencję chodzenia. Kolano i plecy są dotknięte dramatycznie, ponieważ podstawa podparcia nie jest obecna w takiej płaskiej stopie. Osoby z tym stanem często wolą bardziej siedzący tryb życia ze względu na typowe zmęczenie, które występuje przedwcześnie podczas chodzenia lub aktywności. Zdolność do odepchnięcia jest słaba i jest podobna do próby odepchnięcia na piasku. Stopa nie jest w stanie załadować, zablokować i odepchnąć jak sztywna konstrukcja powinna. Dzieje się tak dlatego, że stopa jest w stanie zapadniętym, a stopa funkcjonuje jak luźny worek kości.

ocena:

1. ważne jest, aby mieć dokładny wywiad i badanie fizykalne kończyny dolnej i kręgosłupa.
2. neurologiczne przyczyny napiętych mięśni są zawsze konieczne, aby wykluczyć.
3. badanie pacjenta leżącego w pozycji leżącej jest ważne dla oceny zakresu ruchu wszystkich stawów kończyn dolnych. Obejmuje to biodra, kolana, kostki i stawy stóp.
4. ocena pacjenta stojącego, chodzącego i wolno biegającego daje nam możliwość oceny uderzenia stopy i jej położenia. Kiedy stopa uderza w ziemię, oceniamy kąt progresji stopy (gdzie stopa Wskazuje, gdy pacjent chodzi), co daje nam informacje niezbędne do prawidłowego zdiagnozowania i leczenia podstawowego problemu.
5. zdjęcia rentgenowskie są zawsze niezbędne do oceny skoku kości piętowej (kąt nachylenia kości piętowej) lub kąt dolnej powierzchni kości piętowej sprawia, że w stosunku do podłoża. Im niższy skok, tym trudniej jest uzyskać pełną korektę napięcia mięśni łydki. Inne kąty rentgenowskie są rozpatrywane w celu pełnej oceny wyrównania wszystkich kości i stawów w stopie i kostce.
6. gdy mięśnie łydek są napięte, ortezy nie działają skutecznie. Ważne jest, aby rozwiązać napięte mięśnie. Jeśli nie jesteśmy w stanie rozluźnić mięśni, to ruch, który ma odbywać się w kostce, odbędzie się w stopie, a ortezy będą niezwykle niewygodne.

leczenie:

1. U pacjentów z łagodnym napięciem mięśni łydek, domowy program ćwiczeń u pacjentów z łagodnym napięciem, który zachęca do prawidłowego łydek (rozciąganie żołądka) może być wszystkim, co jest niezbędne do osiągnięcia rozluźnienia mięśni łydek, tak aby ruch wracał do kostki zamiast stopy.

2. Szyny nocne są często wykorzystywane do utrzymywania stopy pod kątem 90 stopni, gdy pacjent śpi. Może być stosowany w łagodnych przypadkach żołądka wyłącznie (mięśni łydki) ucisku.

3. Fizykoterapia może zapewnić pewne ograniczone korzyści u pacjentów z łagodnymi przypadkami napięcia mięśniowego. Jeśli istnieje znaczna ilość ucisku mięśni łydki, fizykoterapia będzie bardzo ograniczone korzyści.

4. Odlewanie seryjne jest zabiegiem wykonywanym w celu rozluźnienia napiętych mięśni łydek. Procedura jest zwykle wykonywana jedną nogą na raz, aby pacjent mógł chodzić jak najwięcej, gdy jest w gipsie. Procedura jest zwykle wykonywana przez umieszczenie twardego odlewu z włókna szklanego, który nie jest zdejmowany. Stosuje się go z obszaru tuż poniżej kolana do podstawy palców. Podczas umieszczania odlewu na stopie jest manipulowany w pozycji neutralnej, aby uniknąć zapadającego się łuku. Cały stres przechodzi do mięśni kostki i łydki podczas chodzenia, a mięsień przechodzi proces rozciągania. Im więcej pacjent chodzi, tym bardziej mięśnie się rozciągają. Dzieje się tak, ponieważ podczas chodu kolano rozszerza się, a mięsień rozciąga się, ponieważ mięsień łydki przywiązuje się powyżej i za kolanem. Odlewy są zwykle zmieniane co dwa tygodnie, dopóki dobra mobilność nie jest obecna w kostce, a mięsień łydki nie jest już napięty. W łagodnych przypadkach może to potrwać 2 tygodnie, a w bardziej zaawansowanych przypadkach może to potrwać 4-8 tygodni. Po zakończeniu jednego końca w procesie odlewania wykonywana jest niestandardowa formowana orteza dla stopy. Druga noga jest następnie odlewana w podobny sposób. Rzucanie obu nóg jednocześnie nie pozwala pacjentowi chodzić z wyprostowaniem kolana, dlatego nie działa.

kluczem do seryjnego rzutu jest, aby pacjent chodził jak najwięcej i wznawiał prawie wszystkie czynności z wyjątkiem Biegania i Skakania. Po zakończeniu odlewania szyny nocne są używane przez pewien czas w celu utrzymania korekty.

5. Operacja wydłużenia ścięgna Achillesa może być konieczna w przypadkach, w których mięsień łydki jest wyjątkowo napięty, a łuk jest całkowicie zwinięty. Jednym z najważniejszych zabiegów, które wykonujemy w naszej praktyce jest wydłużenie mięśnia łydki lub ścięgna Achillesa w przypadku niepowodzenia seryjnego odlewania lub innych środków. Procedura wydłużania ścięgna Achillesa odbywa się w warunkach ambulatoryjnych w znieczuleniu ogólnym lub zmierzchowym. Trzy małe nacięcia z tyłu ścięgna Achillesa są wykonane, wszystkie 1/8 ” długości. Nacięcia są oddzielone od 2,5 do 3 cm. Jeden ścieg jest umieszczony w każdym z nacięć. Gips nakłada się pooperacyjnie, a pacjent nie nosi wagi przez 6-8 tygodni. Szyny nocne są często wykorzystywane po usunięciu gipsu i rozpoczęciu fizykoterapii. Procedura ta jest zwykle wykonywana z innymi procedurami w tym samym czasie, takimi jak „artroereza” lub implant umieszczony z boku stopy w celu skorygowania płaskiej stopy. Pełna regeneracja może potrwać trzy lub więcej miesięcy.

Ilustracja przezskórnego wydłużenia Achillesa z potrójną Hemisekcją poniżej

6. Gastroskopia jest zabiegiem wykonywanym tuż poniżej mięśnia łydki. Selektywne wydłużanie nóg rozcięgna żołądkowego ma na celu wydłużenie mięśnia łydki. Pooperacyjnie pacjenci są umieszczani w gipsie, który nie jest obciążony przez 4-6 tygodni. Nocne rozszczepianie następuje po usunięciu odlewu, a pacjenci zaczynają obciążać i rozpoczynać fizykoterapię w butach. Procedura jest często wykonywana z innymi procedurami w celu skorygowania innych deformacji, takich jak „artroereza”, która pomaga skorygować płaską stopę i inne deformacje.

Ilustracja procedur gastrocnemius recesji poniżej

wybór między robi wydłużenie ścięgna Achillesa lub gastrocnemius recesji dokonuje się poprzez przeprowadzenie dokładnego badania fizykalnego w celu określenia, gdzie istnieje napięcie mięśni. JEŚLI JEST W SAMYM GASTROC NAJLEPIEJ GASTROC RECESJA. JEŚLI JEST TO ZARÓWNO W ŻOŁĄDKU, JAK I SOLEUS, TO WYDŁUŻENIE ŚCIĘGNA ACHILLESA MOŻE BYĆ LEPSZĄ PROCEDURĄ.

rokowanie:

1. częstość nawrotów jest nieco wyższa podczas wykonywania odlewu u pacjentów w wieku poniżej 6 lat lub u pacjentów z podstawową przyczyną neurologiczną. Jeśli po ocenie i badaniu rentgenowskim stwierdzimy, że pacjent jest dobrym kandydatem do castingu (co najczęściej ma miejsce), rokowanie jest doskonałe. Wykonaliśmy seryjne odlewanie ponad 1000 razy z doskonałymi wynikami krótko -, średnio-i długoterminowymi. Istnieje 15-20% szans na łagodny nawrót ucisku po odlewaniu 6 lub więcej miesięcy po zabiegu. Częstość nawrotów jest nieco wyższa w przypadku wykonywania odlewów u pacjentów w wieku poniżej 6 lat. Jest to nadal najlepsza procedura do wykonania i w razie potrzeby można to zrobić ponownie.
2. po dokładnej ocenie i badaniu rentgenowskim jesteśmy w stanie jednoznacznie określić, którzy pacjenci poradzą sobie najlepiej z różnymi opcjami leczenia. Pacjenci, którzy są bardzo płaskoskrzydli z niskim piętnem kości piętowej, są często najtrudniejsi do leczenia. Wiele z tych dzieci, nastolatków i dorosłych może wymagać przezskórnego wydłużenia ścięgna Achillesa lub otwartego wydłużenia mięśnia żołądka, gastroskopii. Rokowanie po tych procedurach, jeśli to konieczne, jest doskonałe. Procedury te są zwykle wykonywane z innymi procedurami w tym samym czasie, aby w pełni skorygować deformację płaskostopia, jeśli występuje.
3. szyny nocne są często konieczne przez 1 lub więcej miesięcy po zabiegu lub zabiegu chirurgicznym.
4. ortezy są prawie zawsze niezbędne do utrzymania kości pięty w linii z dolną częścią nogi.
5. fizykoterapia pooperacyjna pomaga w pełni zrehabilitować kończynę dolną. Pomaga to w powrocie pacjenta do codziennej aktywności życiowej lub sportowej.

„doskonałe rokowanie jest oczekiwaniem, czy zabiegi te są wykonywane samodzielnie lub w połączeniu z innymi zabiegami chirurgicznymi.”