pisząc w gazecie kampusowej, The Maroon Tiger, King twierdzi, że edukacja ma zarówno funkcję użytkową, jak i moralną.1 powołując się na przykład byłego gubernatora Gruzji Eugene Talmadge, twierdzi, że zdolność rozumowania nie wystarczy. Podkreśla, że charakter i rozwój moralny są niezbędne do nadania krytycznemu intelektowi ludzkich celów. King, Senior, wspominał później, że jego syn powiedział mu: „Talmadge ma klucz Phi Beta Kappa, możesz w to uwierzyć? Do czego użył tej cennej wiedzy? Czego?”2

Kiedy angażuję się w tak zwane „sesje byków” wokół i wokół szkoły, zbyt często stwierdzam, że większość studentów ma błędne wyobrażenie o celu edukacji. Większość „braci” uważa, że edukacja powinna wyposażyć ich w odpowiednie narzędzia wyzysku, aby mogli na zawsze deptać masy. Jeszcze inni uważają, że edukacja powinna dostarczać im szlachetnych celów, a nie środków do celu.

wydaje mi się, że edukacja ma do spełnienia podwójną funkcję w życiu człowieka i w społeczeństwie: jedną jest użyteczność, a drugą kultura. Edukacja musi umożliwiać człowiekowi stawanie się bardziej wydajnym, osiąganie wraz ze wzrostem placówki celów życiowych.

edukacja musi również szkolić się w szybkim, zdecydowanym i skutecznym myśleniu. Myśleć stanowczo i myśleć dla siebie jest bardzo trudne. Jesteśmy skłonni pozwolić, aby nasze życie umysłowe zostało opanowane przez legiony półprawd, uprzedzeń i propagandy. W tym momencie często zastanawiam się, czy edukacja spełnia swój cel. Zdecydowana większość tak zwanych wykształconych ludzi nie myśli logicznie i naukowo. Nawet prasa, Klasa, platforma i ambona w wielu przypadkach nie dają nam obiektywnych i bezstronnych prawd. Ratowanie człowieka z bagna propagandy, moim zdaniem, jest jednym z głównych celów edukacji. Edukacja musi umożliwiać przesianie i ważenie dowodów, odróżnianie prawdy od fałszu, rzeczywistości od nierealności, a faktów od fikcji.

zadaniem wychowania jest więc uczenie intensywnego myślenia i krytycznego myślenia. Ale edukacja, która kończy się skutecznością, może okazać się największym zagrożeniem dla społeczeństwa. Najgroźniejszym przestępcą może być człowiek obdarzony rozumem, ale bez moralności.

zmarły Eugene Talmadge, moim zdaniem, posiadał jeden z lepszych umysłów Gruzji, a nawet Ameryki. Ponadto nosił klucz Phi Beta Kappa. Według wszystkich mierników, Pan Talmadge mógł myśleć krytycznie i intensywnie; a jednak twierdzi, że jestem gorszą istotą. Czy takich ludzi nazywamy wykształconymi?

musimy pamiętać, że inteligencja to za mało. Inteligencja plus charakter—to jest cel prawdziwej edukacji. Pełne wykształcenie daje nie tylko moc koncentracji, ale także godne cele, na których należy się skoncentrować. Szeroka Edukacja przekaże więc nie tylko nagromadzoną wiedzę o rasie, ale także nagromadzone doświadczenie życia społecznego.

Jeśli nie będziemy ostrożni, nasze uczelnie stworzą grupę ciasno myślących, nienaukowych, nielogicznych propagandystów, pochłoniętych niemoralnymi czynami. Uważajcie, ” bracia!”Bądźcie ostrożni, nauczyciele!

1. W 1925, Maroon Tiger zastąpił Athenaeum jako campus dziennik literacki w Morehouse. W pierwszym semestrze roku akademickiego 1947-1948, zdobył pierwszą klasę Honor Rating od Associated Collegiate Press Na University of Minnesota. Doradcą wykładowców „bordowego tygrysa” był angielski profesor Kinga, Gladstone Lewis Chandler. „The Purpose of Education” Kinga została wydana wraz z utworem towarzyszącym ” English Majors All?”autorstwa kolegi ze studiów, Williama G. Pickensa. Wśród wielu wybitnych czarnoskórych akademików i dziennikarzy, którzy odbyli staż w Sztabie Maroon Tiger, byli Lerone Bennett, Jr., redaktor Ebony; Brailsford R. Brazeal, dziekan Morehouse College; S. W. Garlington, redaktor miejski New York ’ s Amsterdam News; Hugh Gloster, prezes Morehouse College; Emory O. Jackson, redaktor Birmingham World; Robert E. Johnson, redaktor Jet; King D. Reddick Z New York Age; Ira De A. Reid, przewodniczący wydziału socjologii na Uniwersytecie w Atlancie; C. A. Scott, redaktor i dyrektor generalny Atlanta daily world. Zobacz Morehouse Alumnus, lipiec 1948, PP. 15-16; i Edward A. Jones, a Candle in the Dark: A History of Morehouse College (Valley Forge, Pa.: Judson Press, 1967), s. 174, 260, 289-292.

2. Martin Luther King, SR., with Clayton Riley, Daddy King: An Autobiography (New York: William Morrow, 1980), s. 143. W niepublikowanym autobiograficznym oświadczeniu Król Senior przypomniał sobie spotkanie gubernatora Eugene Talmadge ’ a z Komitetem czarnych dotyczące nałożenia kary śmierci na młodego czarnego mężczyznę za niewłaściwe uwagi do białej kobiety. King, SR., poinformował, że Talmadge „odesłał nas upokorzonych, sfrustrowanych, obrażonych i bez nadziei na zadośćuczynienie” („The Autobiography of Daddy King as Told to Edward A. Jones” , s. 40; Kopia w CKFC). Sześć miesięcy przed publikacją artykułu Kinga, ścigający rasę były gubernator Gruzji Eugene Talmadge oświadczył w trakcie kampanii na nową kadencję jako gubernator, że ” jedynym problemem w tej rasie jest biała supremacja. 12 listopada czarna Generalna misjonarska Konwencja Baptystów Gruzji wyznaczyła datę jego inauguracji, 9 stycznia 1947, jako Dzień Modlitwy . Talmadge zmarł trzy tygodnie przed inauguracją. William Anderson, The Wild Man from Sugar Creek: the Political Career of Eugene Talmadge (Baton Rouge: Louisiana State University Press, 1975), s. 226-237; Joseph L. Bernd, „White Supremacy and the Disfranchisement of Blacks in Georgia, 1946,” Georgia Historical Quarterly 66 (Winter 1982): 492-501; Clarence M. Wagner, profile of Black Georgia Baptists (Atlanta: Bennett Brothers, 1980), s. 104; And Benjamin E. mays, Born To Rebel: An Autobiography (Athens: University of Georgia Press, 1987), s. 221-223.