być może słyszeliście kultową historię pochodzenia lodów—Frank Epperson zapomniał filiżanki sody i mieszającego patyczka na ganku pewnej nocy w 1905 roku, a następnie rano znalazł pierwszy na świecie lodów (początkowo nazywał go eppsicle). Ale jest jedna ciekawostka, która osłodzi tę opowieść: przodkowie twojego Loda prawdopodobnie zostali wyprodukowani w probówkach.

Po chwili żarówki Eppersona pojawiły się patenty na popsicle. Pierwszy z nich, z 1924 roku, pozwalał na działanie każdego „małego cylindrycznego, gładkościennego naczynia o imperforacie DNA i ściany bocznej”. Ale wielokrotnie sugeruje, że probówka może być gotowa do pracy. Przez następne kilka lat historia patentowa popsicle obejmuje inne innowacje w zakresie probówek – „podparcie formy”, które jest w zasadzie stojakiem na probówki, i kolejny patent, który rozwija tę dziedzinę dzięki radykalnej idei form woskowych… w kształcie probówek.

w czasach Eppersona szklane probówki były prawdopodobnie wygodnym sposobem na pionowe trzymanie uchwytu Loda podczas zamarzania. Były też papierowe kubki i pojemniki, które często były używane do robienia lodów na patyku (przy okazji opatentowane wcześniej lody popsicles). Ale trzymanie uchwytu w pozycji pionowej w wodzie z cukrem byłoby trudniejsze niż zamrażanie patyka w półstałych lodach. Z punktu widzenia masowej produkcji wiele lodów można było zamrozić w jednym kartonowym pojemniku, a następnie pociąć na kawałki.

w przypadku twardszej do cięcia krystalicznej wody z cukrem probówki miały większy sens. Po zamrożeniu patent sugeruje wsad w letniej wodzie, po którym następuje lekki obrót uchwytu i „znaczna siła rozciągająca”, aby uwolnić loda z rurki. Rury są warte zachodu, ponieważ ich wypolerowane wnętrze nadaje popsicle gładkie wykończenie,” zwiększając piękno konfekcji”, gdy wilgoć atmosferyczna skrapla się na nim. Plus szkło jest wielokrotnego użytku.

czasy się zmieniły. „Nikt już nie będzie używał szkła”, mówi Richard Hartel, profesor inżynierii żywności na Uniwersytecie Wisconsin-Madison. Szkło jest oczywiście zbyt kruche dla operacji przemysłowych, a lody z odłamkami byłyby szalenie niepopularne. Na szczęście dla producentów żywności w latach 20-tych XX wieku pojawiło się wiele nowych materiałów.

w miarę dojrzewania popsicles, tak samo jak przemysł tworzyw sztucznych. Między I wojną światową chemicy byli zajęci odkrywaniem i komercjalizacją wszelkiego rodzaju nowych tworzyw sztucznych-a dzięki ich strukturze polimerowej wszyscy dostali Zabawne akronimy zaczynające się od dużej litery P: PVC, PE, PET, PS. Plastik jest świetny na wiele sposobów-jest lekki, tani i łatwy do uformowania w kreatywne kształty – ale może być trudny do dezynfekcji i pozbawiony trwałości. Co najgorsze w przypadku przemysłowej produkcji konfekcji, przewodność cieplna w tworzywach sztucznych jest fatalna. Czytaj: śmierdzi szybko zamarzaniem. Szkło dostaje punkt tutaj, pokonując plastik tylko trochę w kategorii przewodności.

ale większość najlepszych przewodników ciepła to metal. W wyścigu o szybkie zamrożenie czegokolwiek, stal tworzyłaby szacowną paczkę, z aluminium z przodu i mosiądzem prowadzącym je wszystkie. Miedź wydaje się być na pierwszym miejscu, ale tylko dlatego, że diament i grafen są tak daleko do przodu, że są niewidoczne. Ale między kosztami a nieznośnym problemem rdzy, stal nierdzewna faktycznie wyrzuca wszystkie te materiały z obiegu.

w większości stopów stali tlen może chwytać elektrony z dala od atomów żelaza, utleniając je i powodując rdzę. Stal nierdzewna lub stal inox—podobnie jak inoxidable-zawiera chrom, który utlenia się tak łatwo, że żelazo zatrzymuje wszystkie swoje elektrony. Nie jest widoczny, ale powierzchniowa warstwa tlenku chromu utrzymuje rdzę na dystans i ponownie tworzy się na zadrapaniach, dopóki jest tlen.

wraz z popsicles i tworzywami sztucznymi, stal nierdzewna była rozwijającą się technologią w latach 20. XX wieku.gdy tylko koszty spadły, producenci żywności przeszli na formy metalowe. A w dzisiejszych czasach, jeśli odwiedzisz przemysłowy zakład spożywczy, zostaniesz powitany „kilometrami stali nierdzewnej”, mówi Hartel.

producenci obecnie również czasami wstępnie zamrażają mieszankę lodów podczas jej mieszania, w procesie zwanym overrunning. Kryształy lodu zaczynają się formować podczas tego mieszania, a gdy rosną podczas końcowego uformowanego zamrożenia, pozostają stosunkowo małe i okrągłe, nadając lodowi gładszą teksturę. Staromodną alternatywą jest wlanie soku z lodów do formy i pozostawienie go w spokoju. W tego typu spoczynkowym zamarzaniu—z łaciny dla odpoczynku—kryształy lodu zarodkują na powierzchniach pleśni i „pędy lodu tworzą się ku środkowi”, jak opisuje to Hartel.

kryształki lodu strzelające do Loda są, cóż, całkiem fajne. I wiele popsicles są nadal zamrożone spokojnie, tak jak oryginały. Tak więc, podczas gdy Formy do probówek należą do przeszłości, jeśli popularność nowoczesnego Loda jest oznaką, że pierwszy patent ma kilka rzeczy w porządku.