Nowa biografia chirurga Josepha Listera zatytułowana Sztuka Rzeźnicza nie jest o jedzeniu. Opowiada o tym, jak myślący przyszłościowo Lister zmienił medycynę na zawsze, sprawiając, że inni chirurdzy zrozumieli, że zarazki rozprzestrzeniają choroby, ale mogą coś z tym zrobić.

Autor Lindsey Fitzharris opowiada wszystko, co uważa gospodarz Robert Siegel Sztuka Rzeźnicza „to historia miłosna między nauką a medycyną.”Technika rozpylania środków antyseptycznych na sprzęt chirurgiczny Listera (nie miał nic wspólnego z płynem do płukania ust Listerine, ale zainspirowała go jego technika) powoli się zaczęła. I więcej pacjentów zaczęło przeżyć.

„trudno było ludziom w to uwierzyć, bo nadchodzi ten młody facet, który mówi, że są te niewidzialne stworzenia i nie można ich zobaczyć okiem, ale zabijają Twoich pacjentów” – mówi Siegel.

„w fabule godnej miniserialu z okresu telewizji publicznej”, zauważa Siegel, ” królowa Wiktoria była katalizatorem szerokiej akceptacji operacji antyseptycznych.”

Lister był najbliższym chirurgiem w rezydencji królowej w Szkocji, mówi Fitzharris, więc poleciła Listerowi, aby przyszedł osuszyć duży ropień rosnący pod pachą. Przed operacją asystent Listera rozpylał kwas karbolowy za pomocą maszyny, którą Lister wynalazł o nazwie osła silnika na całym obszarze operacji, sterylizując go, ale także przypadkowo rozpylając królową w twarz.

„nie była rozbawiona” – mówi Fitzharris. „Ale on.. kończy się ratowaniem jej życia. A ponieważ pozwoliła mu wykonać tę operację, domyślnie pobłogosławiła techniki antyseptyczne i teorię zarazków”, mówi.

„żartował później, że jest jedynym człowiekiem, który jest w stanie wbić nóż w królową i przeżyć to doświadczenie.”

pod koniec kariery Listera, kiedy został uhonorowany i pasowany na rycerza za pionierskie operacje antyseptyczne, pojawia się nowy pomysł o nazwie chirurgia aseptyczna, ale Lister tego nie kupił. (Chirurgia antyseptyczna wykorzystuje techniki walki z zarazkami, technika aseptyczna wymaga stworzenia środowiska wolnego od zarazków, które jest dzisiaj prowadzone w salach operacyjnych.)

„nie uważał, że jest to osiągalne” – mówi Fitzharris. „Nigdy nie widział szpitala jako jedynego miejsca, w którym chirurg mógłby operować.”W XIX wieku wielu chirurgów operowało w domach i biurach, ponieważ ludzie z klasy średniej nie chcieli iść do szpitali. Były to brudne miejsca, a tak wielu ludzi zmarło tam, że szpitale często domagały się z góry pieniędzy na pokrycie pochówków.

chociaż współczesna medycyna zaszła dość daleko od czasów Sztuki Rzeźniczej, nie tak dawno temu operacja była brutalna i śmiertelna.

ale są tacy innowatorzy jak Lister, mówi Fitzharris. „Medycyna i nauka zawsze zmieniają to, co wiemy o ciele, a świat zawsze się zmienia, a ty musisz się przystosować i nadążać za tym.”

gospodarz ATC Robert Siegel, producent ATC Melissa Gray i redaktor ATC Jolie Myers przyczynili się do tej historii.