temperatura zamarzania, w której ciecz staje się ciałem stałym. Podobnie jak w przypadku temperatury topnienia, zwiększone ciśnienie zwykle podnosi temperaturę zamarzania. Temperatura zamarzania jest niższa niż temperatura topnienia w przypadku mieszanin i niektórych związków organicznych, takich jak tłuszcze. Gdy mieszanina zamarza, ciało stałe, które powstaje jako pierwsze, zwykle ma skład inny niż płyn, a tworzenie się ciała stałego zmienia skład pozostałej cieczy, zwykle w sposób, który stale obniża temperaturę zamarzania. Zasada ta jest stosowana w mieszankach oczyszczających, kolejno topiących i zamrażających stopniowo rozdzielających składniki. Ciepło termojądrowe (zob. termojądrowe), ciepło, które musi być zastosowane do stopienia ciała stałego, musi zostać usunięte z cieczy w celu jej zamrożenia. Niektóre ciecze można przechłodzić-tj. schłodzić poniżej punktu zamarzania-bez tworzenia stałych kryształów. Umieszczenie kryształu nasion w przechłodzonej cieczy powoduje zamrożenie, po czym uwalnianie ciepła fuzji gwałtownie podnosi temperaturę do punktu zamarzania.

dodanie jednego mola (Masa cząsteczkowa w gramach) dowolnego niejonowego (nie tworzy jonów) rozpuszczonego do 1000 gramów wody obniża temperaturę zamarzania wody o 1,885° C, co zostało wykorzystane jako dokładna metoda oznaczania mas cząsteczkowych.