cesarz był postrzegany przez wszystkich swoich ludzi jako najwyższy władca, ale posiadał niewielką władzę polityczną i był postrzegany jako „postać marionetki”.
szogun był prawdopodobnie najważniejszą postacią w społeczeństwie japońskim. Był postrzegany jako „drugi w kolejce”, ale wykonał najwięcej pracy. Był przywódcą wojskowym, więc odpowiadał za wiele decyzji dotyczących ich armii, bitew itp..
daimyō był bardzo potężną postacią, która służyła siogunowi. Jego praca kontroluje duży obszar ziemi. Był również odpowiedzialny za ich samurajów, którym płacił za pracę i ochronę.
samurajami byli japońscy wojownicy (podobni do Europejskiego rycerza). Służyli i chronili swoje Daimyo z szacunkiem. Walczyli również za swoich ludzi i chronili ich, wnosząc Sprawiedliwość i porządek do społeczności. Przestrzegali Kodeksu postępowania zwanego Bushido, co oznacza „drogę wojownika”, który mówił im, jak mają żyć.
Roninowie byli wojownikami samurajów, którzy albo zostali „wyrzuceni” ze swojej lojalności, albo ich daimyō zmarł.
chłopi byli rolnikami i rybakami. W rzeczywistości uważano ich za wyższą klasę w średniowiecznej Japonii niż w średniowiecznej Anglii, ponieważ Japończycy wierzyli, że chłopi produkują żywność, od której zależały wszystkie klasy, dlatego pracowali ciężej.
rzemieślnicy byli robotnikami wykwalifikowanymi w danym rzemiośle. Były to m.in.: szermierz, krawiec, druk drzeworytów itp.
kupcy byli uważani za najniższą klasę w średniowiecznej Japonii w przeciwieństwie do średniowiecznej Anglii. Ich zadaniem było handlowanie / sprzedawanie towarów i prowadzenie zakupów.