• Mary Lou Allison Gardner Little

wychowywana przez przyjaciela rodziny, ponieważ oboje jej rodzice zostali zabici w wieku trzech lat Little ukończyła shortridge High School w 1915 roku, a w 1918 roku otrzymała dyplom Indianapolis Normal School. Karierę nauczycielską rozpoczęła zaraz po ukończeniu studiów. W 1928 roku Little przeprowadziła się z mężem do Los Angeles i ukończyła studia licencjackie na UCLA. Uczyła w systemie szkolnym w Los Angeles aż do przejścia na emeryturę w 1967 roku. Nagroda Mary Lou Allison Loving Cup jest wręczana w każdej Bule kapitule, która informuje o najbardziej udanym programie.

• Dorothy Hanley Whiteside

Po ukończeniu Shortridge High School, założycielka Whiteside rozpoczęła naukę w Indianapolis City Normal School. W 1922, podczas szkolenia jako nauczyciel kadetów, poznała nauczycieli, którzy stali się jej najlepszymi przyjaciółmi i założycielami Sigma Gamma Rho. Ms. Whiteside uczyła w szkole do 1951, kiedy przeszła na emeryturę, a później pomogła mężowi w rozwoju firmy. Założyła również własną firmę Młynarską i współpracowała ze swoim kościołem i różnymi innymi organizacjami. Po śmierci męża prowadziła działalność gospodarczą od 1955 do 1957, a w 1959 powróciła do nauczania, gdzie pozostała do przejścia na emeryturę w 1970.

• Vivian Irene White Marbury

założyciel Marbury urodził się 11 marca 1900 roku. Uczęszczała do Shortridge High School i Indianapolis City Normal School. W czerwcu 1931 uzyskała licencjat z edukacji na Butler University oraz magisterium na Columbia University w Nowym Jorku. Została odznaczona Medalem Butlera, najwyższym wyróżnieniem absolwentów Butler University. Jej kariera zawodowa obejmowała nauczanie w Morehouse College w Atlancie oraz pełnienie funkcji dyrektora ds. szkolenia praktycznego nauczycieli z Butler University i Indianapolis State University. Przez dziewięć lat uczyła w Indianapolis School System. Zorganizowała publiczną szkołę nr 87, która rozrosła się z 4-pokojowej przenośnej szkoły do 18 sal i 24 nauczycieli, w której była dyrektorem przez 48 lat, aż do przejścia na emeryturę w 1967 roku. Wyszła za mąż w 1929 roku i jest matką dwójki dzieci. Założyciel Marbury zmarł 29 lipca 2000 roku. Była ostatnią z siedmiu założycieli, którzy dołączyli do Omega Rho.

• Nannie Mae Gahn Johnson

założyciel Johnson urodził się 20 czerwca 1904 roku w Indianapolis w stanie Indiana. W 1932 uzyskała licencjat, a w 1941 tytuł magistra na Butler University. Rozpoczęła pracę jako nauczycielka w 1923 roku i ostatecznie została awansowana na dyrektora jednej z największych szkół podstawowych w Indianapolis w tym czasie. Była również bardzo zaangażowana w wiele klubów i organizacji zajmujących się pracą społeczną. Pani Johnson przeszła na emeryturę w 1966 roku.

• Hattie Mae Annette Dulin Redford

Absolwentka South Bend Central High School z wyróżnieniem, założycielka redford kontynuowała swoją edukację, uzyskując licencjat z Indiana State Teachers College i magisterium z Butler University. Studiowała także w Western Reserve w Cleveland i Indiana University. Uczyła rok w Terre Haute i 37 lat w Indianapolis w stanie Indiana. Była wielkim Epistoleusem, wielkim Tamiochusem, konsultantem finansowym i otrzymała różne nagrody i wyróżnienia od Sigmy Gamma Rho. Tablice są przyznawane w imieniu Pani Redford w każdej Bulli za eksponaty osiągnięć kapituły.

• Bessie Mae Downey Rhoades Martin

założycielka Martin urodziła się 12 lipca 1900 roku. Najmłodsze z sześciorga dzieci, Pani Martin uczęszczała do szkoły podstawowej w Indianapolis. Ukończyła Liceum Ogólnokształcące im. ręcznych i nauczycielską normę miejską. W czerwcu 1943 uzyskała licencjat z edukacji na Butler University. Pani Martin uczyła w Indianapolis Public School 4 przez ponad 25 lat. Dwukrotnie wyszła za mąż i była oddaną żoną i pracowitą w szkole i bractwie.

• Cubena McClure

absolwent Shortridge High School i Indianapolis City Normal School, założyciel McClure uczęszczał do Western Reserve University w Cleveland, OH. Zdobyła stypendium Gregg, które planowała wykorzystać na studia na Uniwersytecie Columbia, ale z powodu choroby nie mogła go przyjąć. McClure była utalentowana w sztuce i pomogła zaprojektować przypinkę do bractwa. Pani McClure zmarła bardzo młodo 24 sierpnia 1924 roku.