Gouda wędzona

różne źródła sugerują, że termin Gouda odnosi się bardziej do ogólnego stylu serowania niż do określonego rodzaju sera, wskazując na jego smak, co zmienia się w zależności od wieku. Młody (i produkowane fabrycznie) Gouda został opisany jako o smaku, który jest „lekko fudgy z orzechami, ale bardzo, bardzo, bardzo łagodny”, podczas gdy to samo źródło opisuje bardziej dojrzały Dom Gouda jako o „piękny owocowy tang” z „słodkie wykończenie”, które mogą przybierać „smak prawie butterscotch”, jeśli w wieku ponad dwa lata.

Po zsiadaniu mleka hodowlanego część serwatki jest następnie odsączana i dodawana woda. Nazywa się to” myciem twarogu ” i tworzy słodszy ser, ponieważ mycie usuwa część laktozy, powodując redukcję wytwarzanego kwasu mlekowego. Około 10% mieszaniny to twarogi, które są tłoczone w okrągłe formy przez kilka godzin. Formy te są podstawową przyczyną jej tradycyjnego, charakterystycznego kształtu. Następnie ser moczy się w roztworze solanki, co nadaje serowi i jego skórce charakterystyczny smak.

ser suszy się przez kilka dni, zanim zostanie pokryty żółtą powłoką z tworzywa sztucznego, aby zapobiec wyschnięciu, a następnie jest starzony, podczas którego ser zmienia się z półtwardego na twardy. Holenderscy producenci sera zazwyczaj używają sześciu gradacji lub kategorii do klasyfikacji sera:

1. Młody ser (4 tygodnie)
2. młody dojrzały(8-10 tygodni)
3. dojrzały (16-18 tygodni)
4. ekstra dojrzały(7-9 miesięcy)
5. Stary ser (10-12 miesięcy)
6. bardzo stary ser (12 miesięcy i więcej)

w miarę starzenia się nabiera karmelowej słodyczy i jest lekko chrupkość z kryształków sera, zwłaszcza w starszych serach. W Holandii kostki Goudy są często spożywane jako przekąska podawana z holenderską musztardą. Starsze odmiany są czasami zwieńczone cukrem lub masłem jabłkowym. Kostki starej i bardzo starej Goudy są spożywane obok mocnych piw lub z Porto.