rodzaje sankcji

różnią się w zależności od kraju i sytuacji. Możliwe sankcje to:

• embargo na broń (zakaz broni, odzieży ochronnej, pojazdów wojskowych itp.);
• embargo na import i / lub eksport niektórych towarów, oprogramowania i technologii. Na przykład sprzęt potrzebny do opracowania rakiet lub broni atomowej. Embargo może również obejmować towary, które generują pieniądze dla przywódców danego kraju, takie jak ropa naftowa lub drewno;
• dodatkowy wymóg zezwolenia na towary wrażliwe, oprogramowanie i technologię, które mogą być wykorzystane w programach zbrojeniowych;
• ograniczenia dotyczące pożyczek i kredytów dla niektórych osób/firm;
• zamrożenie aktywów niektórych osób/firm;
• ograniczenia dotyczące podróży i wiz (zakazy wizowe) dla niektórych osób.

sankcje zostały nałożone na wiele krajów w ciągu ostatnich kilku lat. Więcej informacji na temat sankcji można znaleźć na stronie internetowej UE. Ten link prowadzi do aktualnego przeglądu, wymieniając kraje, do których stosuje się sankcje i wyjaśniając charakter tych sankcji.

przegląd osób i firm wymienionych w przepisach o sankcjach

często sankcje wobec danego powiatu pociągają za sobą środki wobec niektórych osób i/lub firm. Strona internetowa UE zawiera aktualny wykaz organizacji („podmiotów”) i osób podlegających ograniczeniom. Lista zawiera również odniesienia do szczegółowych przepisów zawierających ograniczenia.

: pochodzenie i cel

sankcje mogą być nakładane przez Radę Bezpieczeństwa ONZ, Unię Europejską (UE) i poszczególne państwa. W praktyce sankcje są zazwyczaj najpierw ustanawiane przez Radę Bezpieczeństwa, a następnie przyjmowane przez UE w formie decyzji i rozporządzeń Rady. Czasami jednak UE sama nałoży sankcje, nie podejmując żadnych wcześniejszych działań ze strony ONZ – na przykład w związku z sytuacją w Syrii. W niektórych przypadkach Niderlandy wprowadzą sankcje, bez uprzedniego podjęcia działań przez ONZ lub UE. W takich przypadkach celem sankcji jest często osoba związana z terroryzmem w Holandii.

celem sankcji jest często:

• zmiana niepożądanych zachowań (np. Syria);
• ograniczenie możliwości niepożądanych zachowań (np. Iran, rozległe ograniczenia technologii/wiedzy w sektorze jądrowym);
• zniechęcenie innych krajów do wyboru niepożądanego kierunku działania.