pomimo ogólnoświatowych demonstracji popierających ich niewinność, włoscy anarchiści Nicola Sacco i Bartolomeo Vanzetti zostają straceni za morderstwo.

15 kwietnia 1920 roku został zastrzelony wraz ze swoim strażnikiem płatnik firmy obuwniczej w South Braintree w stanie Massachusetts. Mordercy, których opisywano jako dwóch Włochów, uciekli z ponad 15 tys. Po udaniu się do garażu, aby odebrać samochód, który według policji był związany z przestępstwem, Sacco i Vanzetti zostali aresztowani i oskarżeni o przestępstwo. Chociaż obaj mężczyźni nosili broń i składali fałszywe zeznania po aresztowaniu, żaden z nich nie był wcześniej karany. 14 lipca 1921 roku zostali skazani na karę śmierci.

nastroje Antyradykalistyczne były w tym czasie wysokie w Ameryce, a proces Sacco i Vanzettiego został uznany przez wielu za bezprawnie sensacyjny. Władze nie dostarczyły żadnych dowodów na kradzież pieniędzy, a wiele innych dowodów przeciwko nim zostało później zdyskredytowanych. W ciągu następnych kilku lat w Massachusetts i na całym świecie odbywały się sporadyczne protesty wzywające do ich uwolnienia, zwłaszcza po tym, jak Celestino Madeiros, wówczas skazany za morderstwo, przyznał się w 1925 roku, że brał udział w zbrodni z gangiem Joe Morelli. Stanowy Sąd Najwyższy odmówił złamania wyroku, a gubernator Massachusetts Alvan T. Fuller odmówił mężczyznom łaski. W dniach poprzedzających egzekucję protesty odbywały się w miastach na całym świecie, a bomby wybuchały w Nowym Jorku i Filadelfii. 23 sierpnia Sacco i Vanzetti zostali porażeni prądem.

w 1961 roku test pistoletu Sacco przy użyciu nowoczesnych technik kryminalistycznych najwyraźniej udowodnił, że to jego broń zabiła strażnika, choć znaleziono niewiele dowodów potwierdzających winę Vanzettiego. W 1977 gubernator Massachusetts Michael Dukakis wydał proklamację, w której stwierdził, że Sacco i Vanzetti byli traktowani niesprawiedliwie i że żadne piętno nie powinno być kojarzone z ich nazwiskami.