co to jest rozedma płuc?

jak widzieliśmy z konkretnej treści, przewlekła obturacyjna choroba płuc( POChP), która powoduje postępującą duszność, obejmuje zróżnicowaną grupę chorób płuc, które mogą wpływać na naszą funkcję oddechową. Dwa najczęstsze stany, które są częścią tej grupy, to głównie dwa: przewlekłe zapalenie oskrzeli i rozedma płuc. Obie formy występują w większym lub mniejszym stopniu u wszystkich pacjentów z POChP. Poniżej szczegółowo opisujemy, co dzieje się, gdy pojawia się rozedma płuc.

Kiedy oddychamy, powietrze przepływa przez drzewo oskrzelowe do rodzaju małych worków zwanych pęcherzykami płucnymi, które znajdują się na końcu oskrzeli i wypełniają płuca. Z płuc tlen jest transportowany przez tętnice do różnych tkanek i narządów ciała. Ale ogólnie rzecz biorąc, tytoń powoduje uszkodzenie pęcherzyków płucnych u osób z rozedmą płuc: wewnętrzne ściany tych worków osłabiają się i zapadają, tworząc duże przestrzenie powietrzne, a tym samym zmniejszając powierzchnię wymiany powietrza w płucach. W związku z tym zmniejsza się ilość tlenu we krwi, co może powodować duszność u pacjenta, co jest częstym objawem charakterystycznym dla tej patologii układu oddechowego

jakie są jego najczęstsze przyczyny?

najczęstszą przyczyną rozedmy płuc jest długotrwałe narażenie płuc na substancje drażniące przenoszone drogą powietrzną. Najczęstsze są nikotyna i inne substancje chemiczne znajdujące się w dymie tytoniowym lub marihuanie (również wydychane przez innych palaczy, chociaż ryzyko biernego palenia jest niższe).

wysoki poziom zanieczyszczenia powietrza jest kolejnym czynnikiem ryzyka, który może wpływać na występowanie tej choroby, podobnie jak opary chemiczne, opary i pył występujące w określonych warunkach pracy. Używanie węgla i drewna opałowego w słabo wentylowanych miejscach może być również innymi przyczynami.

w ten sposób zwiększa się ryzyko palenia lub biernego palenia, przebywania w mieście lub miejscu o wysokim poziomie zanieczyszczenia lub pracy w środowiskach narażonych na działanie różnych toksycznych gazów, pyłów i oparów.

istnieje również minimalny procent genetycznego czynnika ryzyka: rzadko rozedma płuc jest spowodowana dziedzicznym zaburzeniem, w którym Gen regulujący syntezę białka zwanego antytrypsyną alfa-1 jest uszkodzony. Substancja ta obecna w komórkach płuc chroni ścianę pęcherzyków płucnych, więc jej brak powoduje ich rozszerzenie i zwiększa prawdopodobieństwo rozedmy płuc.

jakie objawy przedstawia rozedma płuc?

choroba ta może występować przez wiele lat bez manifestacji. Kiedy to robisz, pierwszym objawem rozedmy płuc jest duszność, która zwykle jest stopniowa: najpierw pojawia się w czynnościach wymagających dużego wysiłku, takich jak wchodzenie po schodach, ale w miarę postępów duszność może wystąpić nawet w spoczynku.

innymi objawami bardziej zaawansowanych faz rozedmy płuc są kaszel, świszczący oddech, zmęczenie, utrata masy ciała, niebieskawy odcień skóry, warg i/lub paznokci oraz okrągła i wypukła Klatka piersiowa. Może również powodować niepokój, problemy ze snem i depresję. Niektóre osoby z rozedmą płuc mogą zarazić się częstymi infekcjami dróg oddechowych, takimi jak przeziębienie i grypa.

czasami z rozedmą płuc mogą wystąpić powikłania, takie jak zapaść płuc (odma opłucnowa) -co może prowadzić do śmierci – i problemy z sercem-jak rozedma płuc może zwiększyć ciśnienie w tętnicach łączących serce i płuca -.

innym możliwym powikłaniem jest rozwój dużych otworów w płucach zwanych bullami. Jego rozmiar może sięgać połowy płuc i zwiększają ryzyko odmy opłucnowej.

ponadto ryzyko niektórych innych chorób, takich jak osteoporoza lub rak płuc, może być zwiększone.

wreszcie, w zależności od objawów przedmiotowych i podmiotowych przedstawianych przez pacjenta, jego historii medycznej i rodzinnej oraz przeprowadzonych testów, lekarz może zdiagnozować utratę funkcji oddechowych. W zależności od jego wielkości można go uznać za już ustaloną przewlekłą obturacyjną chorobę płuc.

czy rozedmę płuc można leczyć lub leczyć?

najważniejszym środkiem, jaki można podjąć, aby zatrzymać rozwój tej choroby, jest zaprzestanie palenia.

po wystąpieniu uszkodzenia gniazda jest ono nieodwracalne, ale można spróbować zapobiec dalszemu rozwojowi rozedmy płuc i złagodzić objawy.

w tym sensie leczenie farmakologiczne opiera się przede wszystkim na zastosowaniu leków rozszerzających oskrzela, które pozwalają złagodzić kaszel i brak powietrza, ponieważ rozluźniają zwężone drogi oddechowe. Ponadto lekarz może przepisać wziewne kortykosteroidy, które mogą zmniejszyć stan zapalny, a także złagodzić duszność. Wreszcie, jeśli dojdzie do infekcji bakteryjnej, konieczne będzie uciekanie się do antybiotyków.

konieczne będzie odpowiednie szczepienie przeciwko grypie i zarazkom wywołującym zapalenie płuc (pneumokoki), ponieważ pacjenci ci są bardziej narażeni na powikłania, jeśli cierpią na takie choroby.

w niektórych przypadkach rozedmy płuc z niedoborem antytrypsyny alfa-1 zaleca się leczenie zastępcze oczyszczoną antytrypsyną alfa-1 ze względu na jej wpływ na spowolnienie utraty gęstości płuc.

w niektórych najcięższych przypadkach, w których patologia już się rozwinęła, konieczne może być uciekanie się do butli z tlenem, którymi pacjent będzie oddychał przez maskę, gdy jest w domu lub nawet przez dwadzieścia cztery godziny dziennie. Również w cięższych przypadkach może być konieczna operacja w celu zmniejszenia objętości płuc poprzez operację, w której usunięta jest uszkodzona tkanka. Czasami może być nawet konieczne przeszczepienie tego narządu.

równolegle zalecany jest program rehabilitacji płucnej, w którym uczy się i ćwiczy ćwiczenia i techniki, które pomagają lepiej oddychać. Terapia ta może obejmować poradnictwo żywieniowe, regularne ćwiczenia, które mogą zwiększyć pojemność płuc i poradnictwo psychologiczne.

w każdym razie, jak już wspomnieliśmy, leczenie rozedmy płuc powinno obejmować ważny środek: rzucenie palenia. Przy odpowiednim leczeniu i odstawieniu tytoniu osoby cierpiące na rozedmę płuc mogą cieszyć się dobrą jakością życia we wczesnych stadiach choroby, a także zapobiegać powikłaniom i spowalniać postęp choroby.