cześć

mam 23lat samca, a mój były to 22latki. To był mój pierwszy poważny związek i trwał około 2,5 roku, zanim zerwaliśmy go w maju ubiegłego roku. Miała problemy, „potrzebowała swojego życia z powrotem”, chciała przerwy, aby mogła odkryć się na nowo itd itd

staram się to napisać, ponieważ mam dużo na głowie i czuję się dość zdezorientowana.

zasadniczo mój były dopiero co wyprowadził się z moich rodziców (tak, mieszkaliśmy razem u moich rodziców…wielki błąd!) około 3 tygodni temu, aby zamieszkać z przyjacielem po tym, jak w końcu dostał pracę. Powiedziałem jej, kiedy się wyprowadziła, że nie będę z nią rozmawiać, dopóki nie poczuję się gotowy (byłem dość rozdarty sytuacją, ponieważ nadal coś do niej czułem).

Kiedy się wyprowadziła, zacząłem spotykać się z kimś innym. Będę brutalnie szczera i powiem, że pomogło mi to przejść dalej i zapomnieć o mojej byłej. Pomogło pozbyć się moich myśli, że nigdy nie znajdę nikogo innego, co brzmi śmiesznie, ale najprawdopodobniej wynika z mojej szalonej samooceny, która jest co najmniej w górę iw dół.

2 tygodnie temu przyszła do niej jakaś poczta. Mój tata wysłał jej SMS-a z pytaniem, czy chce, żebyśmy wysłali go na jej nowy adres, ale nie otrzymał odpowiedzi. Dałem jej przywilej zwątpienia i myślałem, że respektuje zasadę „braku komunikacji”, którą jej oficjalnie przedstawiłem.

tydzień później udaję się do miasta i uświadamiam sobie, że nadal ma swój list i kilka innych rzeczy, które zostały tutaj. Wysłałem jej SMS-a z pytaniem, czy to możliwe, że mogę je z nią podrzucić. Chwilę później zadzwoniła do mnie i zapytała, dokąd zmierzam. Mówię jej, że mogę po prostu podrzucić je do jej mieszkania (nie chciałem jej długo widzieć), ale nalegała, że spotka się ze mną w miejscu, do którego zmierzałem.

Kiedy tam dotarłem, powiedziałem jej, że czekam na zewnątrz stacji. Kiedy się pojawia, widzę innego faceta z nią. Teraz czułem się, jakbym ruszył dalej, ale…może nie? To sprawiło, że poczułem się jak gówno. Przedstawiła mnie temu drugiemu facetowi i uścisnęliśmy sobie dłonie. Zapytała mnie, jak mi idzie praca, co robiłem tego dnia…dałem jej rzeczy, a ona przeprosiła za kaca, przytuliła mnie i powiedziała „do zobaczenia wkrótce”.

czułam się zdenerwowana i zła, bo czułam, że wiele dla niej zrobiłam. Wydawało mi się to nieczułe, bo nie czułem, jakbym miał do niej odpowiedni sposób rozmowy. Zamiast tego zrobiła to naprawdę niezręcznie. Dlaczego chce, żebym się tak czuł? Dlaczego tak się czuję? Mówienie, że jej nie lubię, wydaje się niedopowiedzeniem.

nie rozmawialem z nia bo mam lekkie przeczucie ze to moze byc to czego ona chce?

każda pomoc mile widziana!!