Kiedy mówię komuś, że kiedyś byłem pracownikiem ochrony, prawie zawsze odpowiada: „masz na myśli tych gości z Blackwater?”Natychmiast muszę obalić mity i negatywne konotacje związane z branżą bezpieczeństwa prywatnego. Nie, Nie pracuję i nigdy nie pracowałem dla Blackwater. Pracowałem jednak dla firmy Constellis, która zakupiła ich następcę, Academi. Mój pierwszy kontrakt był z Departamentem Obrony, świeżo po czteroletniej karierze w Korpusie Piechoty Morskiej – tym razem mogłem zapuścić włosy nieco dłużej.

po sześciu miesiącach pracy w monolicie korporacyjnym Constellis postanowiłem odejść na kolejny kontrakt z firmą, która istnieje tak długo, jak Blackwater, ale o bardziej niewinnej nazwie—SOC. Constellis był moim pierwszym posmakiem korporacyjnego zatrudnienia: power points, spisy, uprawnienia do wysyłania e-maili, arkusze czasowe, przełożeni dla przełożonych, stanowiska w firmie, które były podobne do jednorożca w ich celu. Korpus Piechoty Morskiej przygotowuje cię do życia w biurokracji, ale jego urok jako organizacji Wojennej jest w stanie tymczasowo ukryć rzeczywistość niekończących się spisów i podpisów czarnym kontra niebieskim tuszem.

dzisiaj te firmy kontraktowe są dalekie od obrazów Wikingów XXI wieku globalnej wojny z terroryzmem, która wyłoniła się podczas upału rebelii w Iraku. Blackwater, założona w 1997 roku przez byłego przedsiębiorcę Navy SEAL Erika Prince ’ a, weszła do publicznej świadomości w 2004 roku, kiedy czterech jego kontrahentów zostało zabitych podczas dostarczania żywności w Faludży w Iraku. Ich ciała zostały spalone i powieszone na moście, co doprowadziło do ofensywy koalicji znanej później jako pierwsza bitwa pod Faludżą.

jeszcze w tym samym roku Blackwater contractors wziął udział w bitwie o Najaf przeciwko armii Mahdiego szyickiego kleryka Muqtada Al Sadra. Filmy z wielu źródeł podczas walk przedstawiały świat w czapkach z daszkiem i koszulkach ubranych mężczyzn jadących do walki na małych czarnych helikopterach, aby zapobiec opanowaniu miasta przez jedną z najsilniejszych milicji w Iraku. Tego dnia żołnierze transportowali rannych i amunicję tam i z powrotem, podczas gdy snajperzy tłumili powstańców z dachów u boku wojsk amerykańskich. Akcja została szeroko udokumentowana przez wojsko, prasę i samych wykonawców. Gdy świat mógł oglądać najważniejsze wydarzenia tej nowej asymetrycznej wojny online,” prywatne kontraktowanie Wojskowe ” stało się obiektem fascynacji.

zanim przyjechałem, impreza się skończyła. Nieustraszeni nowi wojownicy ery Internetu byli teraz postrzegani jako złowrogie ” armie cienia „obsadzone przez” żołnierzy cienia.”Incydent, który katalizował to nowe postrzeganie i konsekwentny remont w charakterze prywatnych umów wojskowych, miał miejsce 16 września 2007 na Placu Nisour w Bagdadzie. Siedemnastu Irakijczyków zginęło tego dnia w tak zwanej masakrze na Placu Nisour, a incydent był przedmiotem co najmniej pięciu dochodzeń, które doprowadziły do procesów zaangażowanych wykonawców. Blackwater otrzymał zakaz prowadzenia działalności w Iraku, a w 2008 roku podpisano porozumienie Status of Forces (SOFA) między USA a Irakiem, zezwalające Irakowi na ściganie wykonawców w pewnych okolicznościach.

od czasu masakry na Placu Nisour legalność i odpowiedzialność za użycie siły w strefie wojny przez kontrahentów są niejasne. Wykonawcy używają dziś wyrażenia „kurczak lub wołowina”, aby odnieść się do każdego incydentu, który spowoduje, że osoba zostanie odesłana do domu tak szybko, że wybór posiłku podczas lotu jest jedyną decyzją, w której będą mieli głos. Protokół przewiduje, że siła może być używana w obronie twojego życia lub życia innych Amerykanów pod twoją opieką i eskalowana proporcjonalnie do przedstawionego zagrożenia.

Po użyciu siły wszystko staje się pustynią potencjalnych działań prawnych, wielu poziomów dochodzenia i porozumień z państwem przyjmującym. W powszechnej wyobraźni prywatni wykonawcy wojskowi działają bezkarnie, ale było to tylko częściowo prawdą i w wąskim przedziale czasu. Dzisiaj, jeśli wykonawca jest zaangażowany w użycie siły incydent—uzasadnione lub nie-będą one badane. Potencjalne konsekwencje obejmują bycie na czarnej liście z dalszych umów, proces cywilny i życie w więzieniu.

od 2008 r.doszło do zaledwie kilku znanych incydentów strzelaniny z udziałem amerykańskich kontrahentów, z których najbardziej znany był podczas ataku terrorystycznego w 2012 r. NA aneks dyplomatyczny w Bengazi w Libii. Bengazi było kolejnym przełomowym momentem w zawieraniu kontraktów, w którym atak terrorystyczny spowodował śmierć czterech Amerykanów, z których dwóch było podwykonawcami ochrony. W czasie wojny domowej w Libii Grupa agentów Departamentu Stanu i cia odparła ataki ze strony bojowników dżihadystów w 11.rocznicę zamachów 9-11. Znacznie liczniejsi wykonawcy utrzymywali swoje pozycje, dopóki personel Amerykański nie mógł zostać ewakuowany. Wydarzenie to zostało przedstawione w filmie Michaela Baya 13 Hours: The Secret Soldiers of Benghazi z 2016 roku, który dramatyzuje reakcję wykonawców Global Response Service na ataki.

13 Hours oferuje wizerunek prywatnych wykonawców wojskowych, które tylko Hollywood może stworzyć—brodatych, umięśnionych, wytatuowanych, lakonicznych najemników, zauroczonych historycznymi rozkazami wojskowymi (Spartanie, Krzyżowcy, legioniści i tak dalej). W rzeczywistości populacja kurcząca się jest tak zróżnicowana, jak ta, która obejmuje wojsko. Niektórzy wykonawcy rezygnują z „vet beard” ze względu na nawyk lub nowość znika. Większość z nas ćwiczy, ponieważ nasz zawód opiera się na fizyczności, a filozofia fitness jest kamieniem węgielnym żołnierstwa. Ale rozkoszowanie się kulturą wojenną nie jest dla wszystkich, a większość z nas chce tylko odebrać czek i wrócić do domu. Różnorodność umiejętności, zainteresowań i wykształcenia wśród ludzi, z którymi pracowałem, jest niezrównana. Mamy ludzi, którzy potrafią latać samolotami, wykonywać operacje ratunkowe, mówić różnymi językami, nurkować z rekinami, nawigować za pomocą gwiazd, warzyć piwo, pisać pracę o sztuce neoklasycznej, wspinać się po czystych skalnych klifach, drukować cokolwiek w 3D, latać dronami, pisać dysertację na temat Nietzschego lub grać na banjo—jest ktoś, kto może napotkać na granicy współczesnej wojny.

środowisko, w którym działają wykonawcy zabezpieczeń zapewnia podatny grunt do samorozwoju. Jak wielu statycznych wykonawców pracuje na zmianę od 8 do 12 godzin, reszta dnia pozostaje do wykorzystania według własnego uznania. Osoby pracujące na mobilnej stronie ochrony wykonawczej mogą przejść dni bez misji w niektórych przypadkach. Ilość przestojów w połączonym 18-miesięcznym okresie za granicą pozwoliła mi czytać kolekcje książek i artykułów oraz rejestrować dni podcastów i samouczków YouTube. Niezliczone sezony oglądanej telewizji, godziny gier wideo i czas spędzony w mediach społecznościowych kwalifikują się jako uzależnienia. Twój czas jest tym, co o nim myślisz. Wielu zdobywa dyplomy lub inne certyfikaty i przechodzi z branży do innych przedsięwzięć.

niektórzy z moich byłych kolegów podpisują umowy od 2005 roku, a żaden z nich nie był zamieszany w incydent użycia siły w pracy. Podczas gdy dane statystyczne dotyczące wykorzystania incydentów siłowych przez wykonawców nie są gromadzone, szybkość, z jaką wiadomości podróżują w branży, sprawia, że zdarzenia te wydają się niezwykle rzadkie i mocno omawiane, gdy występują. Ci, którzy pracowali w organach ścigania przed zawarciem umowy, zgadzają się, że szanse na udział w incydencie użycia siły są wyższe w Stanach Zjednoczonych niż za granicą. Na przykład w stanie Kalifornia, który ma jedne z najsurowszych przepisów dotyczących broni w kraju, w samym 2017 r.doszło do 707 przypadków użycia siły z udziałem organów ścigania, z których 353 skutkowały użyciem broni palnej. Innymi słowy, jest bardziej prawdopodobne, że będziesz strzelał z broni w Stanach Zjednoczonych jako policjant, niż Jeśli pracujesz jako wykonawca w strefie wojny za granicą.

podczas gdy utrzymują się błędne wyobrażenia o tym, co robią wykonawcy zabezpieczeń, przemysł jest na dobrej drodze do rozszerzenia i przyjęcia większej roli, ponieważ amerykańska polityka zagraniczna ma mniej bezpośrednie podejście do konfliktu zbrojnego. Od czasu swojego wyboru w 2016 roku prezydent Trump rozważał pomysł dalszego wdrażania kontraktów w tych konfliktach, jednocześnie wycofując wojska. Liczba kontrahentów w Afganistanie wzrosła o 65 procent od początku rządów Trumpa. Przyznaję, nie wszystkie te stanowiska są związane z bezpieczeństwem, ale jest to znak możliwej dalszej prywatyzacji różnych teatrów w globalnej wojnie z terroryzmem. Były założyciel Blackwater Erik Prince powrócił do publicznej świadomości, gdy był przesłuchiwany podczas śledztwa Roberta Muellera w sprawie spotkania z rosyjskimi urzędnikami na Wyspach Seszeli u wybrzeży Afryki. Według agencji Reuters, Prince niedawno zaproponował poparcie dla wenezuelskiego lidera opozycji Juana Guaido 5000 żołnierzy przeciwko reżimowi Maduro.

podobnie jak wszystkie konkurencyjne branże, kontraktowanie ewoluowało i stało się silnie korporacyjne, pozostawiając kowbojskie zachowanie za sobą w 2006 roku, ale zachowując kowbojski wizerunek dla seksapilu. Istnieją różnice w zakresie przepisów, obowiązków, wyposażenia, wynagrodzenia, udogodnień i niewielkiej ilości prestiżu między kontraktami z Departamentem Obrony, Departamentem Stanu lub innymi agencjami rządowymi. Oprócz niewiarygodnie małej społeczności wykonawców obsługujących bezpośrednie działania, większość z nich zajmuje pozycję dotkniętą rodzajem monotonii znalezionej w każdej innej pracy zarobkowej. Nie wędrują ulicami Iraku ani górami Afganistanu, wdając się w nieustanne walki z bronią, jak niektórzy postrzegają. Ich celem jest zapewnienie, aby osoby odpowiedzialne za realizację polityki zagranicznej mogły to robić w sposób bezpieczny. Większość postrzega to jako najlepiej płatną pracę dostępną dzięki umiejętnościom nabytym w prawie dwóch dekadach wojny. Niezależnie od administracji, wiedzą, że ich zatrudnienie jest bezpieczne, a prawdopodobieństwo zakończenia tych konfliktów jest odległe.