Mikel Jaso

dorastając na Manhattanie w latach 70., w mieszkaniu, w którym tacy luminarze jak Saul Bellow i Andy Warhol wpadli na hałaśliwe imprezy, Ariel leve często była sama w swoim pokoju w nocy. Krzycząc, aby dorośli byli cicho i pozwolili jej spać, żyła w kaprysie narcystycznej, niestabilnej matki.

” nie miałem wyboru, jak tylko istnieć w morzu, w którym pływała. Był to delikatny ekosystem, w którym temperatura zmieniała się bez ostrzeżenia. Mój naturalny kształt został rozpuszczony i stałem się bezkształtny.”

historia Leve, opowiedziana w jej uznanym pamiętniku, skróconym życiu, jest bolesnym portretem tego, jak jesteśmy wrażliwi, zwłaszcza jako dzieci, na siłę cudzego zamieszania. Była pod wpływem uczuć matki, zdesperowana, aby przewidzieć fale, zanim uderzą, i uważała, aby nie uczynić ich silniejszymi, gdy to zrobili.

„Kiedy czyjś nastrój może szybko się zmienić”, mówi Leve, teraz 51, ” zawsze jesteś na palcach i zawsze jesteś na baczności, co oznacza, że nigdy nie możesz się zrelaksować. W konsekwencji, jako dorosły człowiek, bardzo intensywnie absorbuję nastrój i energię innych ludzi, więc potrzebuję dużo czasu, by się zrelaksować.”

ze względu na jej niestabilne emocjonalnie wychowanie, Leve jest zbyt świadoma skutków emocji innych, zwłaszcza, że pisze o swojej życiowej walce o postawienie własnej równowagi przed innymi. Ale wszyscy nieustannie (i poza naszą świadomością) łapiemy i dajemy sobie nawzajem uczucia—radość i podniecenie, tak, ale także emocje, które szkodzą naszemu samopoczuciu. Żyjemy w czasach, w których negatywne emocje mogą rozprzestrzeniać się na setki online w czasie, gdy jeden nieszczęśliwy członek rodziny tłumi duchy domu.

David Plunkert

Epidemiologia emocjonalna

Elaine Hatfield, współautorka pionierskiej Książki Akademickiej emotional Contagion i profesor psychologii na Uniwersytecie Hawajskim, definiuje „prymitywne” emocjonalne zarażenie Contagion jako „tendencja do automatycznego naśladowania i synchronizacji mimiki twarzy, wokalizacji, pozycji i ruchów z innymi osobami, a w konsekwencji do zbiegania się emocjonalnie.”

zjawisko dzieje się, twierdzi, w trzech etapach: mimikry, feedback i contagion. Prymitywne emocjonalne contagion jest podstawowym budulcem interakcji człowieka. Pomaga nam koordynować i synchronizować się z innymi, wczuwać się w nich i czytać w ich myślach-wszystkie krytyczne umiejętności przetrwania.

recenzowana praca Hatfielda, której współautorem był w 2014 r., stwierdziła, że wiele badań wykazało, że ludzie często łapią swoje emocje. Intensywne negatywne emocje, które są wyrażane bardziej dobitnie, są bardziej zaraźliwe.

istnieją również znaczne dowody na to, że ludzie odczuwają emocje zgodne z wyrazami twarzy, głosu i postawy, które przyjmują od innych. Kiedy naśladujemy, ciało otrzymuje informację zwrotną na temat wyrażeń, które przyjęliśmy; wtedy czujemy to, co czuje druga osoba.

istnieją czynniki, które zwiększają podatność na zarażenie emocjonalne, mówi Hatfield. Obejmują one widzenie związku między sobą a inną osobą, bycie szczególnie dobrym w czytaniu zachowań niewerbalnych, angażowanie się w częstą mimikę podczas interakcji, bycie dobrym sędzią własnych stanów wewnętrznych i reagowanie na własne doświadczenia emocjonalne.

i czasami, zamiast dopasowywać czyjąś złość, stajemy się przerażeni, tak jak Leve reagowała na swoją matkę. Hatfield nazywa to ” kontr-contagion „i w swojej pracy teoretyzuje, że gniew jest rzeczywiście” złapany ” w tych przypadkach, ale szybko jest zalany strachem, z samoobrony.

wielokrotne wyłapywanie negatywnych emocji ze strony ludzi w naszym życiu może stworzyć miazmę—uniemożliwiającą nam dostrzeżenie zarażenia lub jego przyczyny. Zamiast tego czujemy, że znajdujemy się w niezdrowym środowisku. A w najgorszym przypadku, emocjonalna contagion prowadzi do szkodliwych działań.

Gary Slutkin, lekarz, epidemiolog, założyciel i dyrektor generalny Organizacji Non—Profit Cure Violence, widzi emocjonalną kontagię—gniew, który wybucha przemocą, w szczególności-przez pryzmat zdrowia publicznego. Mówi, że tego rodzaju emocjonalne i behawioralne zarażenie rozprzestrzenia się w społecznościach, podobnie jak wirus, poprzez cztery mechanizmy, które angażują mózg: pierwszy angażuje ścieżki korowe do kopiowania, zachowanie związane z mimikrą. „Jesteś bezpieczniejszy, gdy robisz to, co robią inni”, wyjaśnia Slutkin. „Dla ludzi oznacza to bycie częścią grupy, a nie bycie pozostawionym na sawannie na własną rękę.”

kopiowanie jest jednym ze sposobów, w jaki się uczymy: język grupy jest przecież” zaraźliwy ” dla rozwijających się dzieci. Zachowania, które są najbardziej zaraźliwe, to te, które są najbardziej emocjonalnie angażujące, a także te przeprowadzane przez osoby, które są dla ciebie najbardziej istotne. Znaczenie jest kluczowe, jeśli chodzi o reakcję kopiowania.

drugim mechanizmem zarażenia emocjonalnego jest układ dopaminy w mózgu, który działa w oczekiwaniu na nagrodę. „Aktywacja tego systemu stawia Cię na drodze do tego, co jest ważne społecznie i dla przetrwania”, mówi. Jeśli przewidujesz, że zostaniesz nagrodzony za reagowanie na kogoś z gniewem lub przemocą, bardziej prawdopodobne jest, że wejdziesz na tę ścieżkę behawioralną.

Jeśli się odwrócisz lub nie dostaniesz nagrody, Slutkin mówi, że ośrodki bólu mózgu są aktywowane. „Poczucie, że nie mogę tego znieść, pojawia się w kontekście dezaprobaty.”To trzecia część tego skomplikowanego systemu biologicznego, która utrzymuje Cię na ścieżce naśladowania rówieśników. W przypadku przemocy w mieście (a nawet w szkole i innych masowych strzelaninach), którą Slutkin stara się zmniejszyć, ścieżka może zostać utorowana przez grupę, która uważa, że oczekuje od Ciebie zastrzelenia kogoś, kto cię obraża lub zdradza i nagradza cię za to. Jeśli tego nie zrobisz, zostaniesz wykluczony.

czwartym mechanizmem jest trauma. Dla osób, które doświadczyły poważnych urazów lub nadużyć, układ limbiczny i ciało migdałowate w dolnym mózgu stają się hiperreaktywne. „To powoduje, że masz mniej kontroli, co przyspiesza gwałtowne zachowanie”, mówi Slutkin. To również sprawia, że bardziej prawdopodobne, aby złościć się i szybko reagować. „Potem jest wrogie przypisywanie, kolejna część tego, co dzieje się z systemem limbicznym, przez który nawet małe rzeczy są postrzegane jako wielkie afronty.”Nieporozumienia są przerzuty, dopóki ktoś nie zostanie zastrzelony.

infekcje Online i IRL

wiele ostatnich badań na temat zarażenia emocjonalnego patrzy na to, jak to się dzieje w mediach społecznościowych. Badanie przeprowadzone w 2018 roku na Uniwersytecie w Tilburgu w Holandii wykazało, że widzowie chętnie łapią emocje popularnych vlogerów YouTube. Kiedy widzowie widzą pozytywny post, reagują z podwyższonymi pozytywnymi emocjami, a ten sam wzór dotyczy negatywnych postów.

choć później byli krytykowani za ich inwazyjne metody, zespół kierowany przez Adama Kramera, analityka danych na Facebooku, przetestował zarażenie emocjonalne, manipulując wiadomościami ponad 680 000 użytkowników platformy. Niektórzy otrzymali więcej pozytywnych postów, a mniej negatywnych, a inni otrzymali przeciwną dietę mediów społecznościowych. Po przeanalizowaniu ponad 3 milionów postów zespół odkrył, że osoby narażone na mniej pozytywnych słów same tworzyły mniej pozytywnych postów, podczas gdy osoby narażone na mniej negatywnych słów tworzyły mniej negatywnych postów. Czujesz swój pokarm.

Amit Goldenberg, absolwent Wydziału Psychologii na Uniwersytecie Stanforda, przyjrzał się ruchom sprawiedliwości społecznej w Internecie i znalazł „efekt wzmocnienia”, w którym ludzie lubią odpowiedzi, które są bardziej emocjonalne niż oryginalne tweety.

„próbuję zrozumieć, jaki rodzaj mechanizmów psychologicznych prowadzi do tego, że niektóre rzeczy są bardziej zaraźliwe niż inne”, mówi Goldenberg. „Weźmy na przykład ruch „Black Lives Matter”. Ludzie, którzy są aktywni online w tych domenach, mają nie tylko pewne reakcje emocjonalne, ale także pewne motywacje. Chcą wyrażać silniejsze emocje, ponieważ wierzą, że takie emocje mogą przekonać innych do przyłączenia się lub dlatego, że chcą wykorzystać swoje emocje, aby zilustrować swoje prawdziwe członkostwo w grupie.”

Goldenberg uważa, że te emocjonalne motywacje narastają z czasem, jak po powtarzających się przypadkach brutalności policji przeciwko czarnym ludziom. „W miarę jak ludzie są narażeni na coraz więcej takich wydarzeń, są zmotywowani do wyrażania silniejszych emocji, co zwiększa ich skłonność do zarażania.”

to efekt, który występuje również w interakcjach twarzą w twarz. „Wyobraź sobie, że Twoje dziecko źle się zachowuje, a twój partner nie reaguje” – mówi Goldenberg. „Ludzie mają tendencję do kompensowania braku reakcji emocjonalnej partnera, wzmacniając własną.”

reakcje w mediach społecznościowych są łatwiejsze do zmierzenia przez naukowców niż niechlujna dynamika w prawdziwym życiu. Zarażenie w prawdziwym życiu jest silniejsze niż zarażenie online, ponieważ naraża nas na więcej sposobów ekspresji emocjonalnej, takich jak głosy, twarze i mowa ciała. Jest po prostu więcej kanałów do mimikry. Jedną z dramatycznych zmian w ciągu ostatnich 10 lat jest jednak ekspozycja online na większy poziom gniewu w odpowiedzi na daną sytuację.

tysiące internetowych Bytów krzyczących jednocześnie mogłoby, zgodnie z logiką, doprowadzić nas do wchłonięcia więcej negatywnych emocji niż jeden krzykarz przed nami kiedykolwiek. Ale nawet spokojni ludzie pośród nas mogą kształtować nasze emocje i motywacje. Psycholog społeczny Ron Friedman z University of Rochester odkrył, że samo umieszczenie ludzi w tym samym pomieszczeniu co „wysoce zmotywowana osoba” poprawia ich motywację i wydajność.

odwrotnie, gdy uczestnicy zostali sparowani z mniej zmotywowaną osobą, doświadczyli spadku własnej motywacji i wydajności. Jak zauważa, ” uczestnicy spisywali się gorzej, gdy siedzieli obok niemotywowanego kolegi z biura, nawet gdy unikali komunikacji werbalnej i pracowali nad zupełnie innymi zadaniami.”Efekt został wykryty po zaledwie pięciu minutach ekspozycji.

jak bycie blisko kogoś może zmienić nasze uczucia, motywacje i zachowania? „Ludzie są zwierzętami społecznymi. Nieustannie regulujemy nawzajem swoje układy nerwowe”, mówi Lisa Feldman Barrett, wybitny profesor psychologii na Uniwersytecie Northeastern. „Mogę wysłać SMS-a na drugi koniec świata. Nie muszą widzieć mojej twarzy ani słyszeć mojego głosu, a ja mogę wpływać na ich oddech, tętno i ilość potu. W kilku słowach mogę wpłynąć na funkcjonowanie całego ich układu nerwowego i odpornościowego, na dobre i na złe.”

w swoich badaniach Barrett dokonuje naukowego rozróżnienia między afektem a emocjami. „Afekt odnosi się do prostych uczuć przyjemności i nieprzyjemności, uczucia przepracowania lub poczucia spokoju, które wynikają z wewnętrznego funkcjonowania Twojego ciała”, mówi. „Twój mózg zawsze reguluje twoje ciało, a więc zawsze masz uczucia afektywne, niezależnie od tego, czy jesteś emocjonalny, czy nie.”

” emocja jest specyficznym sposobem, w jaki twój mózg ma sens, co spowodowało zmiany zmysłowe w twoim ciele, które doświadczasz jako afekt. Twój mózg wykorzystuje przeszłe doświadczenia emocji, aby dowiedzieć się, co oznaczają odczucia i co powinieneś z nimi zrobić”, dodaje. „Specyficzna zmiana cielesna, taka jak wyścigowe serce, nie jest z natury emocjonalna. Staje się częścią emocji, gdy twój mózg łączy ją z otaczającą sytuacją, ponieważ twój mózg zgaduje, jak działać, aby utrzymać cię przy życiu i w dobrym stanie. To tworzenie znaczeń jest również czymś, co ludzie mogą komunikować się i przekazywać sobie nawzajem.”

Najeebah Al-Ghadban

Ratuj siebie i chroń innych, Too

program przeciwwirusowy Gary ’ ego Slutkina to mapa drogowa do przerwania zarażenia. (Praktyki policyjne, mówi, często przyspieszają.) „Wiemy, jak odwrócić zarażenie”, mówi. „Odbywa się to przy użyciu bardzo wiarygodnych, dostępnych, zaufanych rówieśników, którzy są przeszkoleni do chłodzenia ludzi; to zajmuje się traumatyczną częścią tego i kupuje trochę czasu.”Większość ludzi, w końcu, nie są świadomi emocjonalnej contagion i jak podatne są na to w pierwszej kolejności.

doradca rówieśniczy pozwala następnie tym, którzy są podatni na „łapanie” gniewu wywołującego przemoc, poczuć, że będą w porządku i zaakceptowani, nawet jeśli nie będą działać. Dlatego rówieśnicy muszą być kimś, kogo szanują. „Następnie, jeśli masz masę krytyczną ludzi mówiących: „jesteś w porządku, aby tego nie robić”, osoby zagrożone wchodzą w meta-stan, który pozwala im zejść z tej ścieżki i na inną.”

Raymond Chip Tafrate, autor Anger Management for Everyone: Ten Proven Strategies to Help you Control Anger and Live a Happier Life, jest psychologiem klinicznym i profesorem na Wydziale kryminologii na Central Connecticut State University, który pracuje również z osobami zagrożonymi atakami po złapaniu negatywnych emocji.

tafrate podkreśla jednak, że ludzie mogą „łapać” coś, czego nie ma na początku. „Jesteśmy nastawieni na wykrywanie zagrożeń w środowisku, co sprawia, że jesteśmy podatni na negatywną interpretację sytuacji.”Tworzymy również naszą rzeczywistość z naszymi przekonaniami, mówi. Jeśli wchodzimy w niejednoznaczną interakcję wierząc w najgorszą osobę, mamy tendencję do działania w sposób, który sprawia, że druga osoba jest bardziej defensywna lub nawet antagonistyczna, potwierdzając nasz pierwotny pogląd.

tafrate mówi ludziom, aby podchodzili do sytuacji z nastawieniem „plus-dwa.”W skali, w której minus 10 oznacza, że osoba jest zdecydowanie Zagrożeniem, a pozytywna 10 oznacza, że osoba jest zdecydowanie przyjacielem i sojusznikiem, dodaj dwa punkty do wstępnej oceny, aby ustawić scenę dla lepszej interakcji. „Emotional contagion to zjawisko autopilota. Zachęcamy do skorzystania z autopilota i nauczenia się kilku umiejętności.”

wybór firmy to jeden ze sposobów zabezpieczenia się przed wyłapywaniem negatywnych uczuć. „Zadaj sobie pytanie,” mówi Tafrate, ” z kim czuję się dobrze? Kto wzmacnia moje mocne strony i najlepsze cechy? Z kim jestem najlepszą wersją siebie?””

nie chodzi o to, że należy utrzymywać tylko wiecznie słonecznych przyjaciół. „Idealną osobą nie jest ktoś, kto jest „pozytywny” tak samo jak ktoś, kto jest spokojny i chętny do zaangażowania się z Tobą, w tym z Twoimi mrocznymi myślami”, mówi Neel Burton, psychiatra, który uczy w Oksfordzie w Anglii.

Jeśli chodzi o ludzi, z którymi jesteśmy mniej lub bardziej skazani, Burton wskazuje, że mamy moc, aby ich rozweselić. „Jednym z najlepszych sposobów na uniknięcie zarażenia ludzi, którzy są w dół, jest rzeczywiście angażować się z nimi. Rozmawiaj przez rzeczy, idź na spacer i ogólnie bądź pomocny. Rób z nimi rzeczy, które podniosą zarówno ich nastrój, jak i twój ” – mówi.

Kiedy osoba jest zdenerwowana wokół niej, Barrett czasami stosuje trik, którego rodzice używają na swoich noworodkach—synchronizując oddech z zdenerwowanym dzieckiem. „Mam jednego przyjaciela, który jest dość łatwo przepracowany”, mówi. „Przebywanie w jej otoczeniu może być stresujące, ponieważ nasze układy nerwowe mogą się ze sobą skoordynować. Proszenie jej, by się uspokoiła, nie jest zbyt pomocne. Zamiast tego dopasowuję swój oddech do jej, a potem zwalniam własny oddech. Wtedy jej oddech zwalnia i uspokaja się.”

Barrett zgadza się, że musimy wziąć większą odpowiedzialność za nasze emocje. Zamiast zakładać założenia, możemy spróbować ” być bardziej ciekawi i mniej pewni tego, co czują inni ludzie.”Twój mózg, mówi, prowadzi metaforyczny „budżet”dla Twojego ciała, a wszyscy jesteśmy bardziej podatni na łapanie złych nastrojów, jeśli mamy deficyt. „Dobre jedzenie, sen i ćwiczenia to proste sposoby na zaszczepienie się przeciwko zakażeniu afektywnemu.”A interakcje online, z ich dwuznacznością, mogą być szczególnie obciążające budżet organu, ostrzega.

Matt Chase

„nigdy nie bierz niczego osobiście” w mediach społecznościowych, dodaje Burton. „Ludzie mają swoje problemy i nie mają z tobą nic wspólnego. Nie zachęcaj, a nawet nie angażuj się w złe zachowanie w Internecie lub cokolwiek, co nie wydaje się właściwe.”Złe zachowanie rodzi złe zachowanie: jeśli wysyłasz spokojne, pozytywne sygnały, rzadziej przyciągasz negatywnych ludzi.”

Hatfield bierze lekcje z wnikliwych powieści, które inspirują ją do dekodowania ludzi, a nie biernego przyjmowania ich nastrojów. „Czytam” the Corrections ” Jonathana Franzena i jest on mistrzem w dostarczaniu współczującego zrozumienia, dlaczego wstrętni ludzie zachowują się tak, jak robią. To nie oznacza aprobaty potwora, ani pozwalania sobie na popychanie. Po prostu zrozumienie nam pomaga.”Chłodny, analityczny dystans chroni nas przed emocjonalnym zarażeniem” – dodaje. „Istnieją badania pokazujące, że jeśli ludzie mają oglądać przerażający film, to czują się mniej, jeśli patrzą na niego z perspektywy intelektualnej, antropologicznej, niż Jeśli po prostu reagują emocjonalnie.”

zmiana zachowania dorosłego, który rozwija się na negatywności, jest mało prawdopodobna, mówi Hatfield, a ta próba—znowu i znowu—może cię wyczerpać. Jeśli masz do czynienia ze wściekłym szefem lub niespokojnym ojcem, poświęć czas dla siebie, zwłaszcza jeśli jesteś osobą wrażliwą, która jest ” wspaniała w zrozumieniu i radzeniu sobie z innymi, ale musi wyzdrowieć.”

zakończenie kontaktu z matką (której jednak nie mogła zmienić) przyniosło ulgę Arielowi Leve. Nadal zmaga się z radzeniem sobie z lękiem, ale odkąd napisała swój pamiętnik, niektóre podstawowe przekonania, które miała o sobie, zmieniły się. Kiedyś myślała, że miłość nie będzie trwała i że nie może mieć życia, którego chce. Teraz ma więcej wiary w przyszłość.

wychowując pasierbice, Leve znalazła równowagę między „byciem sobą”, czyli wyrażaniem emocji, których nie mogła wyrazić, gdy była dzieckiem, a regulowaniem lub bagatelizowaniem swoich reakcji dla dobra dzieci.

„dorastając, nie mogłam mieć spokoju, dopóki moja matka nie zaznała spokoju” – mówi. „Więc jej pokój był najważniejszy. I uznałem, że jako dorosły, mój pokój jest najważniejszy. Nie chcę, żeby inni nadawali ton temu, co będę teraz czuł. Z miłością odłączam się i pozwalam innym mieć ich nastroje.”

Leve dorastała w apartamencie na Manhattanie i uczęszczała do ekskluzywnej prywatnej szkoły, fakty jej matka zwisała nad jej głową, gdy czuła, że jej córka nie jest wdzięczna za wszystko, co miała. Ale to, czego chciała młoda Ariel, to stabilne emocjonalnie środowisko. W jednym z fragmentów swojej książki pisze: „Miałem przyjaciół, których rodziny mieszkały w przejściach na wąskich uliczkach w zaciemnionych dzielnicach, a których okna sypialni licowały ceglane ściany. Kiedy je odwiedzałem, zazdrościłem im możliwości spędzenia czasu w domu bez poczucia napięcia. Spokój był dostatkiem. Konsekwencja była bogactwem.”Ten brak negatywnych emocji—pokój—był cenny.

na drugim końcu spektrum jest lunch z przyjacielem, którego uśmiech wymazuje Twój okropny poranek, lub, jeszcze lepiej, mass positive contagion: ciepłe szczęście, które rozprzestrzenia się po pokoju po wzruszającej przemowie ślubnej, zabawna scena wykonana 10 razy bardziej zabawna przez hałaśliwy tłum w kinie, eksplozja dumy na stadionie, gdy zwycięża słabszy. W tych rzadkich chwilach, kiedy wzmacniamy swoje dobre emocje, wspaniale jest Być człowiekiem.

opanuj się!

jak nie zanieczyszczać innych swoim złym nastrojem.

uświadomienie sobie swojej mocy, aby pokolorować pokój za pomocą contagion—zwłaszcza we własnym domu—może być silną zachętą do trzymania emocji w ryzach. Oto kilka wskazówek, jak chronić kolegów, sąsiadów i bliskich przed nastrojem.

Zaszczep się najpierw: Uczyń się mniej podatnym na złe nastroje, które możesz łatwo przekazać innym. Obejmuje to podstawy-uzyskać odpowiedni sen, jeść dobrze, ćwiczenia i pielęgnować poczucie celu.

radzenie sobie przez dzielenie: możesz myśleć, że masz pełne prawo być marudnym, ale jeśli weźmiesz pod uwagę, jak narzuca to prawo innych do nucenia w stanie treści, możesz odłożyć na bok swoje negatywne myśli i emocje. Rozważ umieszczenie swojego złego nastroju na półce, gdy nadszedł czas na interakcję z ludźmi. (Zawsze możesz się później tarzać.)

poproś o opinię: w długotrwałych związkach Pokaż samoświadomość, pytając partnera, czy zbyt często nadajesz ponury ton. Jeśli tak, pracuj nad regulowaniem swojego smutku, gniewu i niepokoju za pomocą terapii, uważności, reframinacji poznawczej (patrząc na sytuację z różnych perspektyw) lub modyfikując swoje oczekiwania.

Incite positive contagion: James Fowler, profesor na Uniwersytecie Kalifornijskim w San Diego, który intensywnie studiował sieci społecznościowe i jak nastroje takie jak szczęście rozprzestrzeniają się przez nie, mówi, że zaczął grać optymistyczne popowe piosenki w drodze do domu z pracy, aby mógł witać swoich dwóch synów w zawrotnym stanie. Pomyśl o sposobach na proaktywne zwiększenie nastrojów swoich bliskich.

Jeśli jesteś naprawdę drażliwy, rozważ ukrycie się-mówi psychiatra Neel Burton. „Możesz uniknąć pójścia na tę kolację i po prostu iść spać wcześniej.”

Zgłoś swoją odpowiedź na ten artykuł do [email protected]. jeśli chcesz, abyśmy rozważyli twój list do publikacji, podaj swoje imię i nazwisko, miasto i stan. Litery mogą być edytowane dla długości i jasności.

kup już dziś w kioskach lub zapisz się, aby przeczytać resztę najnowszego numeru.

Carlin Flora, były redaktor PT features, jest autorem Friendfluence: the Surprising Ways Friends Make us Who We Are.