cel: w 1953 roku Scoville przeprowadził operację na ówczesnym 27-letnim H. M., aby wyleczyć go z napadów padaczkowych. .

metoda: operacja polegała na tzw. częściowej resekcji płata skroniowego przyśrodkowego. Scoville usunął 8 cm tkanki mózgowej z przednich dwóch trzecich hipokampa i uważał, że „prawdopodobnie zniszczył … the uncus and amygdala ” (Scoville and Milner, 1957). Gdy stopień utraty pamięci został zrealizowany, Scoville i Milner pisali o tym, wraz z wynikami tego typu operacji na dziewięciu innych pacjentach, w znanym czasopiśmie neurochirurgicznym, i Milner rozpoczęła swoje poznawcze badania H. M.

wyniki: H. M. stracił zdolność do tworzenia nowych wspomnień. To się nazywa amnezja następcza. Mógł wykonać zadanie, a nawet skomentować, że wydawało się to łatwiejsze niż się spodziewał, nie zdając sobie sprawy, że robił to setki razy wcześniej. Jego następcza pamięć proceduralna została całkowicie naruszona. Stracił również pamięć o wydarzeniach, które miały miejsce po operacji: nie pamiętał przeprowadzki ani tego, że zjadł posiłek trzydzieści minut wcześniej. Cierpiał również na amnezję wsteczną po wydarzeniach poprzedzających operację, takich jak śmierć wuja trzy lata wcześniej. Jednak jego wspomnienia z wczesnego dzieciństwa pozostały nienaruszone. Jego inteligencja również pozostała jak poprzednio, nieco powyżej średniej.

wniosek: operacja usunięcia części hipokampa, uncus i ciała migdałowatego spowodowała całkowitą amnezję przedniego i częściową amnezję wsteczną.