hebrajskie słowo oznaczające znak (’oth, אות) może oznaczać Znak, omen, ostrzeżenie lub wspomnienie. Znamię Kaina jest Bożą obietnicą zaoferowania Kainowi boskiej ochrony przed przedwczesną śmiercią, której celem jest uniemożliwienie komukolwiek zabicia go. Nie wiadomo, czym był znak, ale przyjmuje się, że znak był widoczny. Niektórzy spekulują, że znak był hebrajską literą umieszczoną na twarzy lub ramieniu. Septuaginta tłumaczy znak jako „znak”. Tak więc spekuluje się, że znak służył jako znak dla innych, aby nie popełniać tego samego przestępstwa.

Judaizm

Abba Arika („Rav”) powiedział, że Bóg dał Kainowi psa, czyniąc go przykładem dla morderców. Abba Jose ben Hanan powiedział, że Bóg stworzył róg wyrastający z Kaina. R. Hanin powiedział, że Bóg uczynił Kaina przykładem dla penitentów (Gen. Rab. 22:12).

Rashi komentuje i Mojżeszową 4:15 mówiąc, że znak był jedną z hebrajskich liter Tetragrammatonu:”wyrył na czole literę swojego imienia.”

w Kabale Zohar stwierdza, że znamię Kaina było jedną z dwudziestu dwóch hebrajskich liter Tory, chociaż rodzimy aramejski Zohar nie mówi nam, która z liter to była. Niektórzy komentatorzy, jak rabin Michael Berg w swoim angielskim komentarzu do Zohar, sugerują, że znakiem Kaina była litera vav.

chrześcijaństwo

według autorki Ruth Mellinkoff, interpretacje komentatorów natury „znamienia” zależały od ich poglądów na temat statusu Kaina, jako albo dodatkowego czasu na pokutę, albo jako dalszego zawstydzenia.

w chrześcijaństwie syryjskim wczesna egzegeza o „klątwie” i „znaku” wiązała klątwę Kaina z czarną skórą, choć nie w sensie rasowym.

we Wschodniochrześcijańskiej (Ormiańskiej) Księdze Adama (V lub VI wiek) jest napisane: „a Pan rozgniewał się na Kaina. . . Bił twarz Kaina gradem, który poczerniał jak węgiel i w ten sposób pozostał z czarną twarzą”.

Amerykańskie protestanckie wierzenia rasowe na znak CainEdit

w pewnym momencie po rozpoczęciu handlu niewolnikami w Stanach Zjednoczonych, wiele denominacji protestanckich zaczęło nauczać, że znak Kaina był ciemnym odcieniem skóry, chociaż wczesne opisy romskich jako „Potomków Kaina” napisane przez franciszkańskiego brata Symona Semonisa sugerują, że wiara ta istniała przez jakiś czas. Protestanccy kaznodzieje pisali egzegetyczne analizy klątwy, z założeniem, że była ona ciemnoskóra.

segregacja Baptystycznaedytuj

rozłam między północnymi i południowymi organizacjami Baptystycznymi powstał w związku z doktrynalnymi kwestiami dotyczącymi niewolnictwa i edukacji niewolników. W czasie rozłamu Południowa Grupa Baptystów używała klątwy Kaina jako usprawiedliwienia dla niewolnictwa. Niektórzy ministrowie baptyści z XIX i XX wieku w południowych Stanach Zjednoczonych nauczali wiary, że istnieją dwa oddzielne niebiosa; jedno dla czarnych, a drugie dla białych. Południowi baptyści nauczali lub praktykowali różne formy segregacji rasowej od połowy do końca XX wieku, chociaż członkowie wszystkich ras byli akceptowani na nabożeństwach. W 1995 roku Południowa Konwencja Baptystów oficjalnie potępiła rasizm i przeprosiła za dotychczasową obronę niewolnictwa.

Klątwa Kaina była używana do wspierania zakazu wyświęcania czarnych na większość protestanckich duchownych aż do lat 60.w Stanach Zjednoczonych i Europie. Większość kościołów chrześcijańskich na świecie, w tym Kościół katolicki, Wschodnie kościoły prawosławne, kościoły anglikańskie i orientalne kościoły prawosławne, nie uznawały tych interpretacji i nie uczestniczyły w ruchu religijnym, aby je wspierać. Niektóre katolickie diecezje w południowych Stanach Zjednoczonych przyjęły politykę Nie wyświęcania czarnych do nadzorowania, administrowania sakramentami lub przyjmowania spowiedzi od białych parafian. Polityka ta nie opierała się na nauczaniu „przekleństwa Kaina”, lecz była uzasadniona powszechnym przekonaniem, że niewolnicy nie powinni rządzić swoimi panami. Nie zostało to jednak zatwierdzone przez papieża ani przez jakiekolwiek nauczanie papieskie.

Klątwa Hamedita

Klątwa Kaina była często łączona z klątwą Hama. Według Biblii, Ham odkrył, że jego ojciec Noe jest pijany i nagi w swoim namiocie, ale zamiast uhonorować ojca, zakrywając nagość, pobiegł i opowiedział o tym braciom. Z tego powodu Noe przeklął syna Chama, Kanaana, mówiąc, że miał być „sługą sług”. (1 Księga Mojżeszowa 9.20-27) jedna z interpretacji tego fragmentu mówi, że Ham poślubił potomka Kaina. Chociaż w Biblii nie ma wzmianki o żonie Chama wywodzącej się od Kaina, interpretacja ta była używana do uzasadnienia niewolnictwa i była szczególnie popularna w Ameryce Północnej podczas Atlantyckiego handlu niewolnikami.

współcześni uczeni uważają obecnie, że Kananejczycy są pochodzenia semickiego, a zatem niezwiązani z czarnymi Afrykanami.

mormonizm rozpoczął się podczas szczytu protestanckiej akceptacji doktryny przekleństwa Kaina w Ameryce Północnej, a także jeszcze bardziej popularnej doktryny Ham. Podobnie jak wielu Amerykanów z północy, Mormoni XIX wieku powszechnie zakładali, że czarni Afrykanie mają „znamię” czarnej skóry, a ham przekleństwo bycia sługami sług. Joseph Smith już w 1831 roku w nawiasie wskazał na swoją wiarę w teorię przekleństwa Hama. W Perle o wielkiej cenie, uważanej za Pismo Święte dla większości Mormonów, Enoch mówi o unikaniu potomstwa Kaina i o tym, że mieli oni czarną skórę: „i Enoch widział także resztki ludu, którzy byli synami Adama; i byli mieszaniną całego nasienia Adama, z wyjątkiem nasienia Kaina, ponieważ nasienie Kaina było Czarne i nie miało miejsca między nimi.”(Mojżesza 7:22)

w relacji Abrahama O. Smoota po jego śmierci Apostoł David W. Patten powiedział, że spotkał czarnego człowieka w Paryżu w stanie Tennessee, który powiedział, że jest Kainem. Opis mówi, że Kain gorliwie szukał śmierci, ale mu jej odmówiono, a jego misją było zniszczenie dusz ludzkich.: 85 wspomnienie historii Pattena cytowane jest w dziele apostle Spencer W. Kimball The Miracle of Forgiveness.

chociaż nie jest to wyraźnie powiedziane w Piśmie Świętym Dnia Ostatniego, przynajmniej jedna publikacja Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich (Kościół LDS) wciąż uczy, że żona Chama była potomkiem Kaina. „Guide to the Scriptures”, opublikowany jako objaśniający towarzysz Pisma Świętego, stwierdza: „żona Hama, Egyptus, była potomkiem Kaina”.

zakaz Kapłaństwaedit

istnieją dowody na to, że Joseph Smith nie uważał zakazu kapłaństwa czarnych mężczyzn za istotny w czasach współczesnych, ponieważ sam (i inni przywódcy Kościoła blisko niego) wyświęcił do niego czarnych mężczyzn, w szczególności Eliasza Abla i Walker Lewis.

Po śmierci Josepha Smitha, Brigham Young (drugi Przewodniczący Kościoła) zaakceptował ideę, że ludzie Pochodzenia afrykańskiego są na ogół pod klątwą Kaina, a w 1852 roku stwierdził, że ludzie czarnego Pochodzenia afrykańskiego nie są uprawnieni do sprawowania kapłaństwa w kościele. Young nauczał, że podczas wojny w niebie zarówno Kain, jak i Abel byli przywódcami. Duchy czarnych ludzi walczyły pod Kainem i miały być potomkami Kaina. Ci, którzy walczyli pod Ablem, mieli być potomkami Abla. Kain miał nadzieję, że zabijając brata, duchy, które były pod nim, będą miały przewagę nad duchami pod Ablem. Jednak Bóg przeklął Kaina i jego potomków, aby nie mieli kapłaństwa, dopóki wszyscy potomkowie Abla nie uzyskali kapłaństwa. Duchy czarnych ludzi zrozumiały to i stanęły z Kainem i zaakceptowały karę.

zakaz kapłaństwa dotyczył czarnych członków inaczej niż w innych kościołach, ponieważ Kościół LDS ma kapłaństwo świeckie, w którym praktycznie wszyscy godni męscy członkowie stają się posiadaczami kapłaństwa.

kilku następców Younga broniło zakazu kapłaństwa jako wynik klątwy Kaina, choć niektórzy się nie zgadzali. Sterling M. McMurrin poinformował, że w 1954 roku Prezydent Kościoła David O. McKay powiedział: „nie ma teraz i nigdy nie było doktryny w tym Kościele, że murzyni są pod boską klątwą. W Kościele nie ma żadnej doktryny dotyczącej Murzynów. Wierzymy, że mamy biblijny precedens dla powstrzymania kapłaństwa przed Murzynem. Jest to praktyka, a nie Doktryna, a praktyka kiedyś się zmieni. I to wszystko.”

w 1978 roku Prezydent Kościoła LDS Spencer W. Kimball poinformował o otrzymaniu objawienia od Boga, pozwalającego wszystkim godnym męskim członkom Kościoła na przyjęcie kapłaństwa bez względu na rasę czy kolor skóry. Chociaż kościół był wcześniej krytykowany za swoją politykę podczas ruchu praw obywatelskich, zmiana wydaje się być spowodowana problemami konwertytów mieszanych w Brazylii.

nie było ani oficjalnego, ani wyraźnego odrzucenia przez Kościół jego polityki, ani też nie było oświadczenia, że była to pomyłka. Wielu członków Czarnego Kościoła uważa, że przeproszenie byłoby „szkodą” dla pracy kościoła i katalizatorem dalszych nieporozumień rasowych. Afroamerykański członek Kościoła Bryan E. Powell mówi: „nie ma przyjemności w starych wiadomościach, a ta wiadomość jest stara.”Gladys Newkirk zgadza się, stwierdzając:” nigdy nie doświadczyłem żadnych problemów w tym kościele. Nie potrzebuję przeprosin …. Jesteśmy wynikiem przeprosin.”Wielu czarnych Mormonów twierdzi, że są gotowi spojrzeć poza dawne nauki i przylgnąć do doktryn kościoła, częściowo ze względu na jego potężne, szczegółowe nauki o życiu po śmierci.

Kościół LDS wydał oficjalne oświadczenie o przeszłych praktykach i teoriach dotyczących koloru skóry, stwierdzając: „oday, Kościół wypiera się teorii zaawansowanych w przeszłości, że czarna skóra jest znakiem Boskiej niełaski lub przekleństwa … Dzisiejsi przywódcy Kościoła jednoznacznie potępiają wszelki rasizm, przeszły i obecny, w jakiejkolwiek formie.”

prawa Cywilneedytuj

Kiedy Utah rozważało niewolnictwo, Brigham Young powiedział legislaturze Terytorialnej Utah, że klątwa Kaina wymaga niewolnictwa. Twierdził, że dopóki wszyscy potomkowie Abla nie będą mieli dostępu do kapłaństwa, wszyscy potomkowie Kaina powinni pozostać w niewoli.: 28 argumentował, że ponieważ nie mają prawa do rządzenia sprawami Kościoła z powodu zakazu kapłaństwa, nie powinni również mieć prawa do rządzenia sprawami państwa, w tym prawem do głosowania.: 47 ostrzegł, że jeśli uczynią dzieci Kaina równymi, będą przeklęci.: 48 twierdził również, że jeśli ktoś poślubi potomka Kaina, to również będzie miał tę samą klątwę.:48 od tego czasu kościół odrzucił wszystkie te nauki.