National Child Labor Committee, organizacja zajmująca się zniesieniem wszelkiej pracy dzieci, powstała w 1904 roku. Publikując informacje na temat życia i warunków pracy młodych pracowników, pomogło zmobilizować powszechne poparcie dla państwowych przepisów dotyczących pracy dzieci. Ustawy te były często łączone z obowiązkowymi przepisami edukacyjnymi, które miały na celu utrzymanie dzieci w szkole i poza płatnym rynkiem pracy do określonego wieku (zwykle 12, 14 lub 16 lat.)

w 1916 roku, pod naciskiem NCLC i National Consumers League, Kongres Stanów Zjednoczonych uchwalił ustawę Keating–Owen Act, regulującą handel międzypaństwowy obejmujący towary produkowane przez pracowników w wieku poniżej 14,15 lub 16 lat, w zależności od rodzaju pracy, która została podpisana przez prezydenta Woodrowa Wilsona. Było to pierwsze federalne prawo pracy dzieci. Jednak amerykański Sąd Najwyższy zniósł prawo dwa lata później w Hammer V.Dagenhart (1918), stwierdzając, że prawo naruszyło klauzulę handlową poprzez regulację handlu intrastate. Jeszcze w tym samym roku Kongres podjął próbę nałożenia podatku na firmy zatrudniające pracowników w wieku poniżej 14 lub 16 lat (ponownie w zależności od rodzaju pracy), co zostało obalone przez Sąd Najwyższy w sprawie Bailey V.Drexel Furniture (1923).

w odpowiedzi na te niepowodzenia, Kongres, w dniu 2 czerwca 1924 roku, zatwierdził poprawkę do Konstytucji Stanów Zjednoczonych, która upoważniłaby Kongres do regulowania „pracy osób poniżej osiemnastu lat” i przedstawiła ją stanowym legislaturom do ratyfikacji. Tylko pięć stanów ratyfikowało poprawkę w latach 20. Administracja Roosevelta poparła go, a kolejne 14 Stanów podpisało się w 1933 roku (jego pierwszy rok urzędowania); 28 stanów wyraziło zgodę do 1937 roku. Do ratyfikacji proponowanej zmiany potrzebne było wówczas dodatkowe 10 państw.

wspólna opinia prawna na temat Federalnej regulacji pracy dzieci odwróciła się w 1930 roku. Kongres uchwalił ustawę Fair Labor Standards Act w 1938 roku regulującą zatrudnienie osób poniżej 16 lub 18 roku życia, a Sąd Najwyższy podtrzymał prawo. Po tej zmianie nowelizacja została określona jako „sporna” i faktycznie stanowi część Konstytucji.

jednak, podczas gdy prawo pracy z 1938 r.nakładało ograniczenia na wiele form pracy dzieci, praca w rolnictwie została wykluczona. W rezultacie około 500 000 dzieci wybiera prawie jedną czwartą żywności obecnie produkowanej w Stanach Zjednoczonych.

organizacje praw człowieka udokumentowały pracę dzieci w USA. Według petycji Human Rights Watch z lat 2009-2010: „setki tysięcy dzieci są zatrudnione jako pracownicy rolni w Stanach Zjednoczonych, często pracują 10 lub więcej godzin dziennie. Są one często narażone na niebezpieczne pestycydy, doświadczają wysokich obrażeń i cierpią na śmierć pięciokrotnie więcej niż w przypadku innych młodych ludzi pracujących. Ich długie godziny pracy przyczyniają się do alarmujących wskaźników porzucania nauki. Rządowe statystyki pokazują, że prawie połowa kończy liceum. Według National Safety Council rolnictwo jest drugim najniebezpieczniejszym zajęciem w Stanach Zjednoczonych. Jednak obecnie obowiązujące w USA przepisy dotyczące pracy dzieci pozwalają pracownikom gospodarstw rolnych pracować dłużej, w młodszym wieku i w bardziej niebezpiecznych warunkach niż inni pracujący młodzi ludzie. Podczas gdy dzieci w innych sektorach muszą mieć ukończone 12 lat, aby być zatrudnione i nie mogą pracować dłużej niż 3 godziny w dzień szkolny, w rolnictwie dzieci mogą pracować w wieku 12 lat przez nieograniczone godziny przed i po szkole.”Każdy stan może mieć własne prawa pracy dzieci, ale zgodnie z przepisami OSHA Departamentu Pracy USA, federalne prawa pracy mają zastosowanie do każdej młodzieży poniżej 16 roku życia. Jedynym sposobem, w jaki dziecko w każdym wieku może pracować w dowolnym momencie w dziedzinie rolnictwa, jest posiadanie gospodarstwa przez rodzica lub opiekuna prawnego dziecka. Młodzież w wieku 12 i 13 lat musi mieć pisemną zgodę na wykonywanie prac innych niż niebezpieczne w godzinach szkolnych. Młodzież w wieku 14 i 15 lat ma te same ograniczenia, z tym, że nie musi mieć pisemnej zgody rodziców, o ile pracuje w godzinach szkolnych i nie jest niebezpieczna. Jeśli chodzi o 16 lat i więcej, nie potrzebują pisemnej zgody i mogą pracować w dowolnym momencie w rolnictwie, jednak muszą otrzymywać co najmniej minimalne wynagrodzenie za każdą wykonywaną pracę. Muszą być również przeszkoleni do obsługi wszelkiego rodzaju maszyn, chemikaliów i pestycydów, których będą używać w pracy.