dzieciństwo i okres dojrzewania są krytycznymi etapami życia dla zdrowia psychicznego. Jest to czas, kiedy szybki wzrost i rozwój mają miejsce w mózgu. Dzieci i młodzież nabywają umiejętności poznawcze i społeczno-emocjonalne, które kształtują ich przyszłe zdrowie psychiczne i są ważne dla przyjęcia ról dorosłych w społeczeństwie.

jakość środowiska, w którym dzieci i młodzież dorastają, kształtuje ich dobre samopoczucie i rozwój. Wczesne negatywne doświadczenia w domach, szkołach lub przestrzeniach cyfrowych, takie jak narażenie na przemoc, choroby psychiczne rodzica lub innego opiekuna, zastraszanie i ubóstwo, zwiększają ryzyko choroby psychicznej.

choroby psychiczne, takie jak padaczka u dzieci, zaburzenia rozwojowe, depresja, lęk i zaburzenia zachowania, są głównymi przyczynami chorób i niepełnosprawności wśród młodych ludzi. Na całym świecie 10-20% dzieci i młodzieży doświadcza chorób psychicznych, ale większość z nich nie szuka pomocy ani nie otrzymuje opieki. Połowa wszystkich chorób psychicznych zaczyna się w wieku 14 lat. Samobójstwo jest trzecią najczęstszą przyczyną śmierci u osób w wieku 15-19 lat. Konsekwencje braku zajęcia się zdrowiem psychicznym i rozwojem psychospołecznym dla dzieci i młodzieży rozciągają się na dorosłość i ograniczają możliwości prowadzenia satysfakcjonującego życia.

WHO wspiera państwa członkowskie w opracowywaniu i wdrażaniu wielosektorowych, opartych na dowodach i opartych na prawach człowieka strategii promowania zdrowia psychicznego, zapobiegania Warunkom zdrowia psychicznego i zapewniania opieki zdrowotnej dla dzieci, młodzieży i ich rodzin.