Podstawy egzaminów inżynierskich
od 2014 roku egzaminy FE i FS są oferowane wyłącznie za pośrednictwem testów komputerowych (CBT). Egzamin składa się ze 110 pytań i jest udzielany podczas 6-godzinnej sesji, z czego 5 godzin i 20 minut wyznacza się na udzielenie odpowiedzi na pytania. Pozostały czas obejmuje tutorial prezentowany na początku sesji oraz opcjonalną 25-minutową przerwę. Badani muszą ubiegać się o przebadanie w jednej z siedmiu dziedzin: chemicznej, cywilnej, elektrycznej i komputerowej, środowiskowej, przemysłowej i systemów, mechanicznej i innych dyscyplin.
przed 2014 Rokiem egzamin był podzielony na dwie 4-godzinne sesje z przerwą na lunch. Sesja poranna składała się z 120 pytań z zakresu przedmiotów naukowych/inżynierskich i musiała zostać podjęta przez wszystkich egzaminowanych, podczas gdy sesja popołudniowa składała się z 60 pytań i mogła być podjęta w określonej dyscyplinie lub jako ogólny test inżynierski. W 2015 roku wprowadzono zmiany merytoryczne w egzaminie tak, aby był on całkowicie specyficzny dla danej dyscypliny, z planowanym przez cały czas trwania egzaminu ogólnym przedmiotem inżynierskim (np. matematyka i podstawy nauk ścisłych). Mniej z „pełnej szerokości” większości tradycyjnych studiów licencjackich inżynierii zostaną przechwycone z tego podejścia-takich jak szeroki math and science foundation obejmujących Chemia, Fizyka, mechanika (to znaczy statyka i dynamika), materiałoznawstwo, Informatyka, Elektronika / obwody, projektowanie inżynierskie, i standardowy zakres matematyki inżynierskiej (to znaczy rachunek różniczkowy, Równania różniczkowe, statystyka). Obawa polegała na tym, że podczas gdy większość studentów studiów inżynierskich jest w rzeczywistości narażona na większość tych przedmiotów, niekoniecznie muszą brać udział w kursach specjalistycznych, takich jak Termodynamika i mechanika płynów.
od 1 lipca 2020 r.NCEES wprowadziło drobne aktualizacje we wszystkich dyscyplinach egzaminacyjnych FE. Na przykład temat „narzędzia obliczeniowe” został usunięty dla dyscyplin cywilnych i mechanicznych. W innych przypadkach tematy i subtopy zostały połączone lub połączone.
ci, którzy zdają egzamin, są czasami wyznaczani jako inżynier w szkoleniu lub Inżynier stażysta, w zależności od podejścia Rady licensure ich państwa do uznawania tych, którzy są częścią procesu licensure. Po uzyskaniu określonej ilości doświadczenia zawodowego (którego długość jest określona przez prawo państwowe i może być uzależniona od rodzaju uzyskanego stopnia), EIT/EI może kwalifikować się do przystąpienia do egzaminu Professional Engineer (PE). Po pomyślnym zdaniu egzaminu z WF można ubiegać się o aktualną licencję i ją przyznawać. Standardowy czas doświadczenia zawodowego (który może wymagać profesjonalnego inżyniera) wynosi cztery lata w większości stanów USA, dla absolwentów programu inżynierskiego akredytowanego przez ABET.
Leave a Reply