PMC
opis
tradycyjnie EKG było złotym standardem w lokalizacji tętnicy winowajcy i ocenie stanu zdrowia w leczeniu ostrego zespołu wieńcowego. Niedokrwienie/zawał ściany przedniej z udziałem lewej tętnicy zstępującej (LAD) jest zwykle reprezentowany w EKG ze zmianami ST-T w przewodach przedczołowych oraz w przewodach I i aVL, podczas gdy te w ścianie dolnej klasycznie obejmują przewody II, III i aVF.Występowanie zawału ściany przedniej w EKG bez udziału LAD jest niezwykle rzadkie i rzadko opisywane w literaturze. Przedstawiamy interesujący przypadek mężczyzny w średnim wieku, u którego w 2-dniowej historii wystąpił ostry ból w klatce piersiowej i u którego zdiagnozowano zawał mięśnia sercowego z rozwiniętą przednią ścianą, na podstawie EKG wykonanego w innym miejscu (ryc. 1 i and2).2). Po przyjęciu pacjent był leczony zachowawczo i zalecono mu wykonanie angiogramu wieńcowego oraz rewaskularyzację. Echokardiogram wykazał hipokinezję ściany dolnej i tylnej, co nie było zgodne ze wzorem EKG pacjenta. Angiogram zaskakująco ujawnił nieokluzyjną chorobę Środkowej prawej tętnicy wieńcowej (RCA) z rozproszoną chorobą dystalnych gałęzi RCA i niedrożnością dystalnego lewego naczynia obwodowego (LCX), podczas gdy LAD był całkowicie normalny (ryc. 3-55 i filmy 1-3). Pacjent otrzymał możliwość rewaskularyzacji LCX w porównaniu do leczenia ze względu na mały kaliber naczynia winowajcy, z którego pacjent zdecydował się na leczenie medyczne. Pacjent został następnie wypisany na leki i był stabilny po obserwacji.
kierujące EKG pacjenta wykazujące znaczące zmiany ST-T w przewodach przedkordalnych bez uniesienia odcinka ST w przewodach dolnych. Czerwone strzałki wskazują na zakryte segmenty ST i inwersje fali T w przewodach I i aVL oraz przewodach przedczołowych, podczas gdy niebieskie strzałki wskazują na brak zmian związanych z naruszeniem w przewodach II, III i aVF.
EKG wykonane w naszym szpitalu wykazało dalszy rozwój zmian w przednich przewodach przedczołowych bez zmian w przewodach dolnych. Czerwone strzałki wskazują na zakryte segmenty ST i inwersje fali T w przewodach I i aVL oraz przewodach przedczołowych, natomiast niebieskie strzałki wskazują na brak zmian związanych z zawałem w przewodach II, III i aVF.
Angiogram w widoku tylno-przednim kości ogonowej pokazujący okluzję dystalnej lewej tętnicy zstępującej z prawidłowym przepływem w lewej tętnicy zstępującej przedniej.
Angiogram w widoku tylnej części czaszki pokazujący prawidłowy przepływ w lewej tętnicy zstępującej przedniej bez zmiany ograniczającej przepływ.
Angiogram w lewym przednim skośnym widoku czaszki pokazujący prawidłowy przepływ w prawej tętnicy wieńcowej z krytycznym zwężeniem proksymalnie.
Film 1
Angiogram w widoku tylno-przednim kości ogonowej pokazujący niedrożność dystalnego lewego obwodu z prawidłowym przepływem w lewej tętnicy zstępującej.
film 2
Angiogram w widoku tylnej części czaszki pokazujący prawidłowy przepływ w lewej tętnicy zstępującej przedniej bez zmiany ograniczającej przepływ.
wideo 3
Angiogram w lewym przednim skośnym widoku czaszki pokazujący prawidłowy przepływ w prawej tętnicy wieńcowej z krytycznym zwężeniem proksymalnie.
zaskakującym aspektem prezentacji tego pacjenta był fakt, że EKG w prezentacji miało pokrywanie segmentów ST w przewodach I, aVL i większości przewodów przedkordalnych z głęboką asymetryczną inwersją fali T w przewodach V3–V6, podczas gdy w przeciwieństwie do konwencjonalnego przekonania nie było zmian w przewodach II, III i aVF, które są klasycznie uważane za związane z zawałem ściany dolnej, co zostało udokumentowane na angiogramie przez całkowite zamknięcie LCX. Obecność EKG wskazującego na wzorzec zawału przedniej ściany wyewoluowanego/bez uniesienia ST w przypadku dystalnego zawału LCX jest nowym i niewytłumaczalnym stwierdzeniem.
punkty uczenia
-
obecność wyewoluowanego wzorca zawału przedniej ściany w EKG bez zmian w przewodzie dolnym z całkowicie normalną lewą tętnicą zstępującą na angiogramie jest niewytłumaczalnym i wcześniej nieraportowanym stwierdzeniem.
-
ten przypadek podważa skuteczność EKG w lokalizowaniu naczynia sprawcy zawału i w podejmowaniu decyzji o planie interwencji.
-
echokardiografia jest zwykle lepsza w lokalizacji tętnicy w porównaniu do EKG, ale interpretacja jest zwykle zależna od operatora i wymaga znacznie większych umiejętności i wiedzy w porównaniu do EKG.
-
należy przyjąć wieloaspektową strategię ukierunkowaną na podejście do postępowania w ostrym zespole wieńcowym.
-
całkowita niedrożność tętnicy może objawiać się depresją odcinka ST, której nie należy pominąć podczas interpretacji EKG u pacjentów z ostrym zespołem wieńcowym.
Leave a Reply