dyskusja

medycznie ważnymi grupami hymenoptera są Apoidea (pszczoły), Vespoidea (osy, szerszenie i żółte kurtki) i mrówki (mrówki).

podobnie jak w przypadku innych użądleń owadów, reakcje anafilaktyczne w przypadku użądleń OS wynikają z reakcji nadwrażliwości typu i, wywołanych przez IgE, które mogą wystąpić nawet po pojedynczym użądleniu. Łagodna reakcja anafilaktyczna obejmuje nudności, skurcze brzucha, uogólnioną pokrzywkę, zaczerwienienie twarzy i obrzęk naczynioruchowy. Ciężkie reakcje charakteryzujące się obrzękiem górnych dróg oddechowych, skurczem oskrzeli, niedociśnieniem i wstrząsem mogą być szybko śmiertelne, ale występują rzadko.

ciężkie reakcje po użądleniu owadów błonkoskrzydłych często zaczynają się w ciągu dziesięciu minut od użądlenia i rzadko rozwijają się po pięciu godzinach. Bardzo rzadko zgłaszano opóźnione reakcje ogólnoustrojowe, takie jak choroba posurowicza, reakcja stawów, próżnia, zapalenie nerwu, zespół nerczycowy, niewydolność wątroby, ostrą niewydolność nerek, zawał mięśnia sercowego lub zaburzenia rytmu serca, plamicę małopłytkową i ciężkie zaburzenia neurologiczne.

mechanizmy tych opóźnionych reakcji nie zostały w pełni poznane, ale uważa się, że są to reakcje immunologiczne o podłożu nieligowym (reakcja nadwrażliwości typu III) z odkładaniem się kompleksów immunologicznych i aktywacją układu dopełniacza.

toksyczne Zasady hymenoptera obejmują aktywne aminy, takie jak histamina, melittyna, apoamina, fosfolipazy A1, hialuronidaza, kwaśna fosfataza i peptyd degranulujący, mastoparan. Składniki te mają bezpośrednie i pośrednie właściwości cytotoksyczne (wątrobowe, nerkowe i miocyt), hemolityczne, neurotoksyczne i wazoaktywne, które mogą powodować hemolizę wewnątrznaczyniową i rabdomiolizę. Uważa się, że fosfolipaza A2 powoduje uwalnianie kwasu arachidonowego z lipidów w błonie komórkowej, co inicjuje wytwarzanie zapalnych eikozanoidów. Hialuronidaza w jadie powoduje rozpad chondroityn i kwasu hialuronowego w tkankach łącznych, ułatwiając rozprzestrzenianie się jadu.

jad osy może powodować ARF przez kilka mechanizmów, które obejmują ostrą martwicę kanalików nerkowych, ostre śródmiąższowe zapalenie nerek i nefropatię pigmentową wynikającą z rabdomiolizy (mioglobinuria) lub hemolizy wewnątrznaczyniowej (hemoglobinuria) i niedociśnienie spowodowane reakcją anafilaktyczną. U naszego pacjenta nie stwierdzono hemolizy wewnątrznaczyniowej,rabdomiolizy lub niedociśnienia. Z wyjątkiem łagodnych objawów miejscowych, pacjent był całkiem dobrze przez kilka dni po użądleniu. Jej badania laboratoryjne wykazały eozynofilię krwi z eozynopiliurią i cechy śródmiąższowego zapalenia nerek w biopsji nerki. Zhang et al. poinformował, że ostre kanalikowo-śródmiąższowe zapalenie nerek może prowadzić do ARF po użądleniu osy. Shrma i in. zgłosiły również podobny przypadek. Podobnie, nasz pacjent był absolutnie w porządku, zanim został użądlony i nie brał przewlekle żadnego leku nefrotoksycznego. Ponadto, została całkowicie ulepszona przez środki wspomagające nerki wraz z doustną terapią prednizolonem, więc jej AIN był prawdopodobnie spowodowany opóźnioną reakcją nadwrażliwości na jad osy. Z drugiej strony, Sakhuja et al. zakładał, że bezpośrednie uszkodzenie toksyczne może być jednym z możliwych mechanizmów ARF po envenomacji osy.

jak widać u naszego pacjenta, zarządzanie objawami ogólnoustrojowymi użądlenia osy jest zwykle wspomagające ze względu na brak dostępności konkretnego przeciwutleniacza.