Sir,

celiakia (CD) jest trwającą przez całe życie wrażliwą na gluten enteropatią jelitową o wieloczynnikowej etiologii . Choroba stanowi ekscytujący model, w którym ważną rolę odgrywają zarówno czynniki genetyczne, jak i środowiskowe. W pierwszym badaniu występowania CD w naszym kraju, częstość występowania CD stwierdzono jako 1: 115. Ponieważ CD jest często nietypowe i milczy na podstawie klinicznych, wiele przypadków pozostają nierozpoznane i CD może stać się widoczne w każdym wieku.

łysienie plackowate (AA) jest jedną z najczęstszych form wypadania włosów w dzieciństwie. Występuje u około 1-2% populacji i zwykle ma początek w dzieciństwie lub okresie dojrzewania. AA charakteryzuje się nagłym początkiem nierównego wypadania włosów na skórze głowy. Etiologia AA jest jeszcze niejasna, ale przypuszcza się, że jest wynikiem reakcji autoimmunologicznej. AA ma tendencję do klastra w tych samych osób z innymi chorobami autoimmunologicznymi, takimi jak choroba Addisona, autoimmunologiczne zapalenie tarczycy, zanikowe zapalenie żołądka, toczeń rumieniowaty układowy, reumatoidalne zapalenie stawów, miastenia i bielactwo. Niedawno odnotowano związek między AA i CD. Naszym celem w tym badaniu było badanie przesiewowe dla CD u dzieci z AA.

badaliśmy CD U 12 Dzieci Z AA. Spośród badanych osiem (66,7%) stanowiły dziewczęta, a cztery (33,3%) to chłopcy. Średni wiek w tym badaniu wynosił 8,88 ± 4,2 lat (zakres: 3-17 lat). Całkowitą immunoglobulinę A (Iga) w surowicy oznaczono u wszystkich dzieci z AA. Żaden z pacjentów nie miał niedoboru IgA. Pacjenci byli badani na obecność transglutaminazy tkankowej Iga. Rodzice dzieci, którzy mieli pozytywny wynik testu, zostali poinformowani o CD i zaproponowano biopsję jelita cienkiego. Patolog zaślepiony wynikami serologicznymi zbadał wszystkie biopsje według zmodyfikowanych kryteriów Marsha.

spośród 12 dzieci z łysieniem, u pięciu (41,7%) stwierdzono dodatnią aktywność transglutaminazy tkankowej IgA. Spośród tych Dzieci Czworo (80%) stanowiły dziewczęta, a jedno (20%) chłopiec. Spośród wszystkich dzieci z AA, cztery miały bielactwo, dwa z zespołem Downa, a dwa z autoimmunologicznym zapaleniem tarczycy. Żadne z dzieci z AA nie miało przewlekłej biegunki, bólu brzucha, niedokrwistości z niedoboru żelaza i niedokrwistości megaloblastycznej. Czworo dzieci z AA miało niski wzrost.

biopsję błony śluzowej jelita cienkiego wykonano u wszystkich dzieci z dodatnią transglutaminazą tkankową IgA. Wszystkie miały enteropatię typu III-c według kryteriów Marsha. Spośród wszystkich dzieci z AA i CD, cztery (80%) chorowały na bielactwo, a jedno na zespół Downa. Stosowaliśmy dietę bezglutenową Dla Dzieci Z AA i CD. Podanie diety bezglutenowej tym pacjentom spowodowało całkowity wzrost włosów.

AA jest chorobą autoimmunologiczną. Chociaż autoprzeciwciała są postulowane odgrywać integralną rolę w procesie chorobowym, obecne badania implikuje komórkowy mechanizm autoimmunologiczny jako podstawowej etiologii patogennej. W tym badaniu stwierdziliśmy występowanie CD u dzieci z AA jako 41,7%. Wykryliśmy częstość występowania CD w 1,263 dzieci zdrowia jako 0,87% w tym samym mieście. Wyniki te wskazują, że częstość występowania cichej CD jest bardzo wysoka wśród dzieci z AA. AA może być jedynym objawem klinicznym CD. Sugerujemy, aby dzieci z AA były badane pod kątem CD.