rozmnażanie przez specjalne aseksualne struktury

w całym królestwie roślin, specjalnie zróżnicowane lub zmodyfikowane komórki, grupy komórek lub organy, w trakcie ewolucji, zaczęły funkcjonować jako organy bezpłciowej reprodukcji. Struktury te są bezpłciowe, ponieważ pojedynczy czynnik rozrodczy rozwija się w nowego osobnika bez związku komórek płciowych (GAMET). Wiele przykładów specjalnych aseksualnych czynników rozmnażania z kilku grup roślin znajduje się w tej sekcji.

zarodniki powietrzne charakteryzują większość nieflowering roślin lądowych, takich jak mchy, wątrobowce i paprocie. Chociaż zarodniki powstają jako produkty mejozy, zdarzenia komórkowego, w którym liczba chromosomów w jądrze jest zmniejszona o połowę, takie zarodniki są bezpłciowe w tym sensie, że mogą one rosnąć bezpośrednio w nowe osoby, bez uprzedniego związku seksualnego.

wśród wątrobowców, mchów, likopodów, paproci i roślin nasiennych, nieliczne-lub wielokomórkowe specjalnie zorganizowane Topy, czyli gemmae, służą również jako czynniki rozmnażania bezpłciowego.

wegetatywne lub somatyczne narządy roślin mogą być w całości zmodyfikowane tak, aby służyły jako narządy rozrodcze. Do tej kategorii należą takie struktury roślin kwitnących, jak stolony, kłącza, bulwy, cebulki i cebulki, a także bulwy wątrobowców, paproci i skrzyp, uśpione pąki niektórych stadiów mchu i liście wielu sukulentów. Rozłogi są wydłużonymi biegaczami lub poziomymi łodygami, takimi jak truskawki, które korzenią się i tworzą nowe sadzonki, gdy mają odpowiedni kontakt z wilgotną powierzchnią gleby. Kłącza, jak widać w tęczówce, są mięsiste, wydłużone, poziome łodygi, które rosną wewnątrz lub na glebie. Rozgałęzienie kłączy powoduje namnażanie się rośliny. Powiększone mięsiste końcówki podziemnych kłączy lub stolonów są znane jako bulwy, których przykładami są ziemniaki. Bulwy to mięsiste łodygi magazynujące, których pąki („oczy”), w odpowiednich warunkach, mogą rozwinąć się w nowe osobniki. Wyprostowane, pionowe, mięsiste, podziemne łodygi, które są znane jako corms, są przykładem krokusów i mieczyków. Narządy te utrzymują rośliny w okresie spoczynku i mogą rozwinąć się wtórne kormlety, które dają początek nowym sadzonkom. W przeciwieństwie do corm, tylko niewielka część żarówki, jak u lilii i cebuli, reprezentuje tkankę macierzystą. Ten ostatni otoczony jest mięsistymi podstawami do przechowywania żywności z wcześniej uformowanych liści. Po okresie uśpienia żarówki rozwijają się w nowe osoby. Duże cebulki wytwarzają Cebulki wtórne poprzez rozwój pąków, co powoduje wzrost liczby osobników.