mimo to widzowie powinni kibicować Riley, ponieważ zabójcy jej męża i córki—Banda palących jointa, pijących alkohol, strzelających z broni potworów-nadal są na wolności, a system jest sfałszowany i inne skargi, które zostały zgłoszone wcześniej (choć niekoniecznie lepiej) w latach 80.przez słabe sequele i ripoffy Do „Death Wish.”Ktoś musi zapłacić, nawet jeśli załamania Rileya sugerują, że prawdopodobnie nie powinna opróżniać śledziony, mordując wszystkich współwinnych, a zatem pozornie zasługujących na to, że może. Ale znowu: „mięta pieprzowa” nie jest krytyką przywileju Riley. To po prostu Biała kobieta, której jedynym celem jest przeciwstawienie się złamanemu wymiarowi sprawiedliwości i zarzynanie grupy stereotypowo bezwzględnych latynoskich gangsterów, którzy dosłownie pracują w sklepie z piniatą (jak zapowiadano trzy razy w reportażu w filmie). Jak to nie jest czarna komedia o naszych trudnych czasach?

producentami „Peppermint” mogą być Francuzi i Chińczycy, ale bohaterka filmu nadal (mimowolnie) jest przykładem brzydkiej odmiany współczesnej myśli amerykańskiej, która twierdzi, że to Ty jesteś tym, który jest naprawdę prześladowany, jeśli ktoś ci powie, że go prześladujesz. Nie potrzebujesz nawet dowodów na poparcie swojego roszczenia wzajemnego. Wystarczy spojrzeć na wszystkie sposoby, w jakie twórcy Rileya usprawiedliwiają swoją decyzję o wykorzystywaniu rasistowskich karykatur jako antagonistów słomianych mężczyzn.

działania Riley są rzekomo usprawiedliwione przez jej wizerunek jako męczennicy z klasy robotniczej. Nie jest tak bogata jak PEG (Pell James), snobistyczna rywalka matki, która podczas retrospekcji opowiada Riley i jej córce Carly (Cailey Fleming), mówiąc, że nie są prawdziwym materiałem na Harcerkę. Ale powinniśmy sądzić, że gniew Riley’ a przemawia za zmęczonymi, pozbawionymi praw wyborczych mieszkańcami Los Angeles, jak widzimy na podstawie lawiny tweetów (zaprezentowanych podczas oficjalnego śledztwa policji w sprawie Zbrodni Riley’ a) i jednego muralu ściennego wzniesionego w części miasta „Skid Row” (zidentyfikowanego jako taki przez wyszukiwanie podobne do Google Maps, również podczas dochodzenia policyjnego). Riley jest słabszy, ponieważ walczy z nietykalnym oszustem Diego Garcią (Juan Pablo Raba), potężnym przestępcą, który jest chroniony przez kreta z LAPD, potężnym prawnikiem (Michael Mosley), skorumpowanym sędzią (Jeff Harlan) i dziesiątkami uzbrojonych grubasów. Więc to do Riley, aby zrobić to, czego skorumpowany system nie zrobi: dokładnie te same rzeczy, które zostały już zrobione przez Franka Castle, Paul Kersey, Harry Callahan, John Rambo, Książę, Boondock Saints, i wszyscy inni w panteonie czerwonych krwi amerykańskich Avengers.

jedynym problemem z dopingowaniem Riley jest to, że jest więcej dowodów na to, że jest bardzo skuteczna (ale też trochę głupkowata?) potwora niż jest dowód na to, że jest antyheroicznym głosem ludu. Riley grozi Peg na muszce, dopóki postać Jamesa nie obleje się moczem. Ona również dźga postać Harlana, a następnie wysadza go w powietrze. Riley nosi również broń, która jest co najmniej w połowie wielkości Garnera. Kiedy włamuje się do domu Garcii, śledzi swoją zdobycz jak Steven Seagal przy stole w formie bufetu, podnosząc przed sobą swój gigantyczny Karabin jak …