najwspanialsze miejsce dla dzikich zwierząt na ziemi

Magia Parku Narodowego Serengeti nie jest łatwa do opisania słowami. Nie tylko zobaczenie, ale także usłyszenie szumu milionów dzikich zwierząt tak gęstych w powietrzu, że wibruje przez całe twoje ciało, jest czymś, co spróbujesz opisać znajomym i rodzinie, zanim zdasz sobie sprawę, że to niemożliwe. Widoki oświetlonych miodem równin o zachodzie słońca tak piękne, że warto wybrać się na wycieczkę tylko po to, aby tego doświadczyć. Prawdziwe uśmiechy Masajów, dające natychmiastowy rozgrzewający blask w środku. Lub po prostu uczucie ciągłego bycia wśród tysięcy zwierząt – nie ma znaczenia, w której porze migracji odwiedzasz Park Narodowy Serengeti, jest magiczny przez cały rok.

niekończący się krąg Wielkiej Migracji

Park Narodowy Serengeti był jednym z pierwszych miejsc wpisanych na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, kiedy delegaci ONZ spotkali się w Sztokholmie w 1981 roku. Już pod koniec lat 50. obszar ten został uznany za unikalny ekosystem, dostarczając nam wielu wglądów w funkcjonowanie świata przyrody i pokazując nam, jak dynamiczne są ekosystemy.

dzisiaj większość odwiedzających przybywa tu tylko w jednym celu: być świadkami milionów dzikich zwierząt, zebr, Gazel i elandów na masowej wędrówce, aby ugasić pragnienie wody i zjeść świeżą trawę. Podczas tego wielkiego cyklicznego ruchu kopytne poruszają się po ekosystemie w układzie sezonowym, zdefiniowanym przez opady deszczu i składniki odżywcze traw. Tych dużych stad zwierząt w ruchu nie można zobaczyć nigdzie indziej. Podczas gdy inne słynne parki przyrody są ogrodzone, Serengeti jest chronione, ale nieogrodzone. Dając zwierzętom wystarczająco dużo miejsca na podróż powrotną, taką, którą robią od milionów lat. Przeczytaj więcej o wielkiej migracji.

poza Wielką migracją

choć dla wielu podróżników migracja jest jednym z głównych powodów, aby odwiedzić Park Narodowy Serengeti, warto spojrzeć poza ten ogromny spektakl. Po pierwsze, natura nie może być kierowana. Posiadanie realistycznych oczekiwań co do swoich szans na bycie świadkiem przeprawy przez rzekę lub dużego stada w ruchu jest kluczowe. Na przykład przeprawa przez rzekę często trwa tylko trzydzieści minut, więc można ją przegapić w mgnieniu oka. Ale nie zniechęcaj się tym: istnieje wiele innych powodów, aby odwiedzić Serengeti. Jeśli nie chodzi o tę rozległą krainę, gdzie można jeździć wiecznie i nigdy nie mieć dość, może to być niesamowite niebo olśniewających kolorów lub pierwotne uczucie podniecenia, gdy na szerokim horyzoncie pojawia się głęboka ciemnoszara burza z piorunami. Możesz też odpowiedzieć na wezwanie lwa i przybyć do Serengeti PO jedno z największych skupisk drapieżników na świecie: stada obsługują około 7500 Hien, 3000 Lwów i 250 gepardów. A co z cichymi szarymi olbrzymami? Słonie w Serengeti wędrują po równinach do lasów, żywiąc się liśćmi i gałęziami drzew. Przeczytaj więcej o dzikiej przyrodzie w Serengeti wildlife.

plemiona w kolebce ludzkiego życia

mimo, że zwierzęta nadal rządzą równinami Serengeti, obszar ten ma niewiarygodnie długą historię ludzkiej okupacji. Nie tylko ludzie, ale także przodkowie ludzi (Australopithecus afarensi) żyli na tym obszarze przez prawie 4 miliony lat. Dziś Park Narodowy Serengeti jest nadal domem dla kilku rdzennych plemion. Jednym z najbardziej znanych plemion jest Masajowie: to plemię jest wyjątkowe i popularne ze względu na ich długą kulturę. Pomimo wykształcenia, cywilizacji i zachodnich wpływów kulturowych, Masajowie trzymali się swojego tradycyjnego stylu życia, czyniąc z nich symbol kultury Tanzańskiej i kenijskiej. Przeczytaj więcej o Masajach.

żywiołowość, różnorodność i ogrom

wkrótce zdasz sobie sprawę, że zdumienie nie ma granic w tym znanym na całym świecie Parku Narodowym Tanzanii. Serengeti jest obszarem przejściowym, z wyraźnymi zmianami przechodzącymi od bogatych płaskich gleb do ubogich pagórkowatych gleb na północy, przyciągających szeroką gamę roślinności i zwierząt. Niezależnie od tego, czy szukasz dużych kotów, ptaków, czy nawet mniejszych stworzeń: Park Narodowy Serengeti zapewnia. Nawet zrozumienie i doświadczenie tylko niewielkiej części tego ekosystemu zmieni twoją wizję naszego świata i środowiska.

Po tym, jak ogarnia Cię żywiołowość, różnorodność i ogrom tej ziemi, to miejsce transformacji pozostawi Cię odmienionym na zawsze.

Historia Parku Narodowego Serengeti

pod koniec XIX wieku i na początku XX wieku Odkrywcy i misjonarze opisali równiny Serengeti i masową liczbę znalezionych tam zwierząt. Tylko drobne szczegóły są wszystkie, które zostały zgłoszone przed eksploracjami pod koniec lat 20. i na początku lat 30., dostarczają pierwszych odniesień do wielkich migracji dzikich zwierząt i pierwszych zdjęć regionu.

obszar o powierzchni 2286 kilometrów kwadratowych został utworzony w 1930 roku jako rezerwat zwierzyny w dzisiejszym południowym i wschodnim Serengeti. Dopuszczali oni do 1937 roku sportową działalność łowiecką, po czym zaprzestali wszelkiej działalności łowieckiej. W 1940 roku obszar otrzymał Status Obszaru Chronionego, a sam Park Narodowy został utworzony w 1951 roku, obejmując wówczas Południowe Serengeti i wyżyny Ngorongoro. Opierali siedzibę parku na krawędzi krateru Ngorongoro.

tak więc pierwotny Park Narodowy Serengeti, tak jak został opisany w 1951 roku, obejmował również obszar Ngorongoro Conservation Area (NCA). W 1959 roku Ngorongoro Conservation Area zostało oddzielone od Parku Narodowego Serengeti i rozszerzyło granice parku do granicy z Kenią. Głównym powodem rozdzielenia obszaru Ngorongoro było to, że miejscowi mieszkańcy Masajów zdali sobie sprawę, że grozi im eksmisja, a tym samym nie pozwalają na wypasanie bydła w granicach Parku Narodowego. Aby temu przeciwdziałać, zorganizowano protesty. Osiągnięto kompromis, w którym obszar krateru Ngorongoro został oddzielony od Parku Narodowego: Masajowie mogą żyć i wypasać bydło w obszarze krateru Ngorongoro, ale nie w granicach Parku Narodowego Serengeti.

w 1961 r.utworzono rezerwat Narodowy Masai Mara w Kenii, a w 1965 r. Klin Lamai między rzeką Mara a granicą z Kenią został dodany do Parku Narodowego Serengeti, tworząc w ten sposób stały korytarz umożliwiający antylopom migrację z równin Serengeti na południu do równin Loita na północy. Rezerwat Przyrody Maswa został utworzony w 1962 roku, a niewielki obszar na północ od rzeki Grumeti w korytarzu zachodnim został dodany w 1967 roku.

Park Narodowy Serengeti był jednym z pierwszych miejsc, które zostały zaproponowane jako miejsce Światowego Dziedzictwa UNESCO na konferencji w Sztokholmie w 1972 roku. Formalnie została utworzona w 1981 roku.