Tło: krwotoczne torbiele jajników (HOCs) są powszechnie postrzegane w praktyce klinicznej. Większość z nich ustępuje samoistnie wraz z obserwacją, z wyjątkiem nielicznych przypadków, w których stwierdza się interwencję chirurgiczną. Naszym celem w tym badaniu była ocena przypadków zdiagnozowanych jako o hoc w naszym szpitalu i Wyjaśnienie cech klinicznych i sonograficznych zarówno pacjentów leczonych chirurgicznie, jak i zachowawczo. Materiały i metody: czterdziestu ośmiu pacjentów, u których zdiagnozowano Hoc, zostało włączonych do tego retrospektywnego badania podzielonego na 2 grupy: pierwsza była leczona chirurgicznie po hospitalizacji, a druga zachowawczo z obserwacją. Oceniono cechy kliniczne i sonograficzne z opcjami leczenia obu grup. Wyniki: na 48 pacjentów, 16 pacjentów (33.3%) poddano zabiegowi chirurgicznemu, a 32 (66,7%) zachowawczo. Obie grupy były porównywalne pod względem cech klinicznych. Cechy sonograficzne wykazały, że średnia objętość HOCs wynosiła 65,7 ml, a średnia długość ich największych średnic wynosiła 4,8 cm. Stwierdzono istotną różnicę pomiędzy obiema grupami, ponieważ wartości w grupie chirurgicznej były znacznie większe niż w grupie zachowawczej (P < 0,05). Według sonograficznego schematu morfologicznego HOCs, 8 przypadków (16.7%) wykazało rozproszony gęsty wzór ECHA naśladujący stałą masę, 25 przypadków (52,1%) wykazało wzór podobny do gąbki, a 15 przypadków (31,2%) wykazało mieszany torbielowaty wzór. Wniosek: kliniczne, laboratoryjne i ultradźwiękowe cechy pacjentów z HOCs mogą poprowadzić ginekologów do optymalnego zarządzania takimi przypadkami, unikając niepotrzebnych operacji.