7 października 2000 roku sześcioletni chłopiec wziął udział w swoim pierwszym domowym meczu Miami Hurricanes, nieświadomy znaczenia tej doniosłej okazji. W rzeczywistości chłopiec musiał zostać namówiony do wzięcia udziału w grze przez rodziców, którzy zaproponowali Scooby-Doo rolling backpack, jeśli miał wziąć udział. Z przykrością chłopak przyjął łaskawą ofertę rodziców, ale szybko żałował swojej decyzji z powodu fal upałów promieniujących z nagich metalowych stóp Orange Bowl w ten piekielnie gorący dzień.

tłum na meczu był hałaśliwy, gdy pomarańczowa miska pękała w szwach od ludzi. Z nieznanego chłopcu powodu, on i jego rodzice oglądali większość meczu klęcząc w pobliżu sekcji handicapowej w dolnym bowl, która była zestawiona między Strefą West End a linią boczną Hurricanes. Jedyne, co chłopiec pamięta z tamtego dnia, to zapach wymiocin wydobywający się z obrzydliwych toalet w pomarańczowej misce, które leżały pod jaskiniową halą stadionu.

Ten chłopak to ja i 2000 FSU vs. Mecz w Miami był pierwszym domowym meczem, w którym uczestniczyłem. Od tego piekielnego dnia w październiku 2000 roku, kiedy Miami ogłosiło narodowi, że „wraca” do UVA 48-0 w ostatnim meczu na Orange Bowl, nie przegapiłem ani jednego meczu u siebie.

gdy huragany Miami przygotowują się do powrotu na świętą ziemię, nadszedł czas, aby zastanowić się nad czasem spędzonym w Miami w Orange Bowl.

University of Miami po raz pierwszy wystąpił w drużynie futbolowej (pierwszoroczniaków) w 1926 roku, a w następnym sezonie w drużynie uniwersyteckiej. Rozgrywając swoje mecze w pobliskim parku, UM potrzebował legalnego stadionu piłkarskiego. W 1926, Miami rozpoczął budowę małego tymczasowego stadionu na kampusie, który mógłby pomieścić 8000 osób, ale 1926 Miami Hurricane-ostateczny imiennik drużyny piłkarskiej-wkrótce udaremnił te plany. Miami planowało ostatecznie zbudować 50 000 miejsc na kampusie, otwarty, wielofunkcyjny stadion bowl na kampusie, ale plany te nigdy nie zostały zrealizowane pomimo rysowania planów.

w 1930 roku University of Miami zaczął rozgrywać swoje mecze w Moore park: rozwiązanie tymczasowe, które w tym czasie mogło pomieścić zaledwie 5000 widzów. W 1932 roku lokalni liderzy, biznesmeni i bankierzy z Miami połączyli siły, aby ożywić Miami, które było głęboko w środku depresji ekonomicznej, wynikającej z rozległych szkód majątkowych na niegdyś obfitych plantacjach cytrusowych przez huragan z 1926 roku. Plan grupy polegał na zorganizowaniu meczu collegiate bowl i Festiwalu, aby przyciągnąć turystów z północy, którzy chcą uciec przed zimą miesiąc wcześniej niż zwykle. Narodził się „Festival of Palms Bowl”, a University of Miami w pierwszym meczu zmierzył się z Manhattan College, wygrywając 7-0.

narodziny gry Orange Bowl

pierwsze dwa lata Festiwalu Palms Bowl były co najwyżej nieciekawe. Po pierwsze, Uniwersytet Miami miał zagwarantowane narodziny, a po drugie, Moore Park był nieodpowiednim miejscem na grę w bowl, która miała nadzieję sprowadzić dziesiątki tysięcy turystów na południową Florydę w okolicach Nowego Roku. Festiwal Palm zmienił nazwę na „Orange Bowl” na edycję z 1935 roku, na podobieństwo oryginalnej i najbardziej kultowej gry collegiate bowl do dziś: Rose Bowl. W pierwszym corocznym meczu Orange Bowl Bucknell pokonał Miami 35-0.

Stadion Roddy Burdine: Strona główna dla Miami Hurricanes i Orange Bowl Gry

zarówno wizjonerów gry Orange Bowl i decydentów z Uniwersytetu Miami, było jasne, że nieskończenie mały rozmiar Moore Park będzie hamować zarówno Orange Bowl staje się wybitny mecz bowl, a program piłki nożnej um osiągnięcia krajowego znaczenia. W 1936 roku z funduszy New Deal rozpoczęto budowę Roddy Burdine stadium: stadionu piłkarskiego o pojemności 23 300 miejsc. Nowy stadion będzie domem zarówno dla University of Miami, jak i gry Orange Bowl, które wydawały się nierozerwalnie związane z tym momentem, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że Miami grało w pierwszych trzech konkursach Orange Bowl (jeśli liczyć mecze Palm Festival).

Stadion Roddy Burdine, nazwany na cześć magnata Roddy 'ego Burdine’ A Z Miami, składał się z dwóch dużych zestawów stałych trybun za każdą linią boczną i małych trybun za każdą endzone. Burdine Stadium do 1947 roku nie posiadał górnego pokładu, jednak w tym czasie w obu endzones pozostały niewielkie odcinki trybun. W 1959 Burdine Stadium został ponownie nazwany Miami Orange Bowl. Gdy AFL expansion Miami Dolphins sprawiło, że Orange Bowl stał się ich domem w 1966 roku, powstała dwupoziomowa Strefa West End, która jest zapisana w zbiorowej świadomości fanów Miami Hurricane. Z wyjątkiem modyfikacji akcesoriów, takich jak tablice wyników, trybuny i malowanie stadionu, po latach 60.

Orange Bowl zajmuje centralne miejsce w Miami

przez lata Orange Bowl gościł 5 Super Bowl, a także niezliczone rozgrywki o mistrzostwo kraju. Stadion gościł również prezydenta Kennedy ’ ego, który wygłosił przemówienie w Miami podczas kubańskiego kryzysu rakietowego w 1962 roku. Jako główne miejsce spotkań w całym Miami, aż do budowy Joe Robbie Stadium w 1987 roku, Orange Bowl gościł wiele koncertów, meczów piłki nożnej, a nawet wiele meczów baseballowych w swojej świetności!

ze względu na całkowicie metalową konstrukcję (z wyjątkiem dolnej strefy West End), Orange Bowl dosłownie wstrząsnął i wstrząsnął, gdy był tylko w połowie pełny z szalonymi fanami Miami, zapewniając ogromną przewagę na własnym boisku. To nie przypadek, że ukochany Orange Bowl był domem dla zarówno NFL i NCAA rekord dla kolejnych zwycięstw domu: w latach 1971-1975 Miami Dolphins wygrywali 31 zwycięstw z rzędu w OB, a Hurricanes 58 zwycięstw z rzędu w latach 1985-1994, w passie, która trwała przez okres trzech prezydentów USA!

w pamiętną noc w 1985 roku, Dan Marino i Miami Dolphins oddali zwycięskiemu mistrzowi Super Bowl, Chicago Bears, swoją jedyną porażkę w perfekcyjnym sezonie—zapewniając, że 1972 Dolphins pozostaną jedyną niepokonaną drużyną w historii NFL. To, czego w Orange Bowl brakowało w udogodnieniach, nadrabiało charakterem i elektrycznością, która jest trudna do oszacowania, jeśli nie jest osobiście doświadczona.

po tym, jak przez wiele lat służył miastu Miami jako jego pierwszorzędne miejsce, Orange Bowl pozostał ukochanym domem Miami Hurricanes aż do jego upadku.

niektóre z moich najmilszych wspomnień z dzieciństwa zostały wykute na tym najdoskonalszym stadionie piłkarskim. Obrazowo pamiętam skręcenie za rogiem po wyjściu z autostrady w dniu meczu, kiedy nagle najwspanialszy z stadionów piłkarskich-jakoś piękny nawet w swoim zniszczonym stanie-pojawiał się na widoku. Dla marquee matchups, ulice wokół stadionu były zatłoczone pełnym ruchu i handlarzy sprzedających towary zakładał sklep wzdłuż chodników. Kibice parkowali za zniszczonymi domami na prywatnej posesji. gdyby ktoś chciał „nie blokować”, musiałby dopłacić. Po nocnych zabawach spacer po małej Hawanie był nieco niepokojący, gdy prawie każdy budynek miał kraty na oknach.

w jednym z najnowocześniejszych miast świata Orange Bowl był oknem do przeszłości. Pomarańczowa Misa zdominowała krajobraz małej Hawany, która dorastała wokół niej przez siedem dekad jej istnienia. Orange Bowl był perfekcyjnie niedoskonały: paradoks na wiele sposobów. Rdzewieje połączenie stali na końcu, Orange Bowl pozostał mistrzowsko wykonaną katedrą dla najbardziej autentycznego sportu Ameryki: futbolu uniwersyteckiego. Każdy centymetr Orange Bowl uosabiał piłkę nożną: został zaprojektowany i zbudowany bez ukrytych motywów, w przeciwieństwie do Hard Rock stadium. W związku z tym siedzenia konturowane do boiska i był znacznie bliżej niż nowoczesne stadiony. W Orange Bowl było niewiele, jeśli w ogóle, miejsc z złym widokiem na boisko—tego samego nie można powiedzieć o Hard Rock Stadium, zwłaszcza przed jego renowacją w 2016 roku. Mimo wszystkich zalet, udział w meczu w Orange Bowl był niezwykle niewygodny, ponieważ fani byli zmuszeni do pieczenia w nieubłaganym tropikalnym słońcu. Ciepło dosłownie promieniowało od gołych metalowych powierzchni stadionu, podczas gdy kibice stłoczyli się obok siebie na trybunach.

The Orange Bowl był jednocześnie groteskowy i niezwykle piękny: pomimo łuszczącej się farby, rdzewiejącego metalu, odsłoniętych stalowych prętów zbrojeniowych w miejscach, ustępstw w stylu liceum i toalet prosto z horroru, The Orange Bowl był jednym z najbardziej estetycznych i oszałamiających wizualnie stadionów na całym świecie. Od żywopłotów i palm, po linie widokowe boiska i panoramę Miami, Orange Bowl miał esencję o tym, że sterylne nowoczesne stadiony-z ich powierzchownymi dzwonkami i gwizdkami—nie potrafią się replikować. Znakomicie urządzona i dobrze utrzymana powierzchnia gry dodatkowo wzmocniła widowisko wizualne, które fani Miami mieli szczęście doświadczyć w Orange Bowl.

w przeciwieństwie do nowoczesnych stadionów, Orange Bowl był idealnie proporcjonalny: wszystko, od pudła prasowego, po tablicę wyników i symetryczny kształt podkowy, zostało mistrzowsko wykonane i połączone, tworząc jeden z najlepszych czystych stadionów piłkarskich w historii. Orange Bowl, był dla Miami tym, czym jest kultowa Rose Bowl dla Pasadeny, i to jest parodia, że miasto Miami porzuciło swoją wielką starszą panią, nie utrzymując jej i ulepszając ją w miarę starzenia się.